Elodie Gabias (23): ‘Ik heb een buikje en hangborsten, so what?’

Elodie Gabias zat de afgelopen maanden in Canada. ‘Ik ging normaal studeren in Toronto, maar die campus is gesloten door het coronavirus’, vertelt Elodie. ‘Ik wilde tijdens die opleiding graag in dezelfde tijdzone zitten. Anders had ik in België les tot middernacht en daar had ik geen zin, dus trok ik toch naar Canada. Ik heb daar familie, dus volgde ik de lessen gewoon van thuis uit. Zo had ik toch een beetje dat Erasmusgevoel.’

Heb je naast studeren nog iets anders gedaan in Canada?

‘Mijn familie woont hier, dus het is al het zesde jaar op rij dat ik hier vertoef. Het meeste heb ik ondertussen wel al gezien (lacht). Ik heb de afgelopen weken dus niet veel meer gedaan dan studeren. En content gemaakt voor Instagram natuurlijk.’

Je post zonder enige gêne op Instagram, waardoor je het schoolvoorbeeld lijkt van self-love. Wat betekent zelfliefde eigenlijk voor jou? 

‘Je goed voelen met hoe je eruitziet en wie je bent en totaal niet nadenken over wat anderen van je denken. Geen bevestiging nodig hebben, maar gewoon bezig zijn met jezelf en waar jij gelukkig van wordt.’

Heb jij altijd al zoveel zelfvertrouwen gehad of worstelde je daar vroeger ook mee?

‘Er is altijd al een serieuze hoek af geweest bij mij (lacht). Maar dat wil niet zeggen dat ik altijd zo goed in mijn vel zat als nu. Het tweede en derde middelbaar was voor mij echt een kutperiode. Mijn lichaam veranderde, terwijl mijn vriendinnen en ik net opkeken naar de modellen van Victoria’s Secret. Ik wilde er ook zo uitzien en ik deed daar alles voor. Ik kleedde me anders en lette op mijn eten. Nu besef ik dat je net ongelukkig wordt als je dat soort ideaalbeelden probeert na te streven.’

Wanneer heb je die klik gemaakt?

‘Toen ik van school veranderde. Ik zat eerst op een college in Waregem, een echte snobschool. Iedereen was voortdurend bezig met zijn uiterlijk en die druk om dat ook te doen was bijzonder groot. Omdat ik geen economie meer wilde volgen, maar humane wetenschappen moest ik naar een andere school. Vanaf de eerste dag voelde ik onmiddellijk dat de sfeer daar compleet anders was. Het was niet zo toxic, en daar kon ik eindelijk voor de volle 100 % mezelf zijn.’

Heb je nu nog dagen dat je wat slechter in je vel zit?

‘Natuurlijk heb ik ook weleens een slechte dag, maar dat zal niet meer door mijn uiterlijk zijn. Vier jaar geleden was mijn dag om zeep als ik opstond met puistjes. Ik heb daar veel last van en dat is echt een gevoelig punt. Maar nu ik die onzekerheden deel op Instagram en er eigenlijk de spot mee drijf, omdat dit toch mijn gemoed niet mag bepalen, merk ik dat anderen dit herkennen. Ik weet dat ik niet de enige ben die puisten heeft en zo kan ik me daar over zetten. Mijn Instagramfoto’s werken niet enkel therapeutisch voor anderen, maar ook voor mezelf.’

Hoe komt het volgens jou dat zovelen worstelen met zichzelf graag te zien?

‘Sociale media spelen daar een belangrijke rol in. Al die perfecte foto’s en filmpjes. Zeker TikTok is daar nog heel toxic in. Ik heb het gevoel dat als je mooi bent en ademt, dat je succesvol bent op die app en viraal kan gaan. Terwijl het toch draait om originele content maken. Dat vind ik jammer.’

Vier jaar geleden was mijn dag om zeep als ik opstond met puistjes. Maar nu ik die onzekerheden deel op Instagram kan ik me daar over zetten.

Wanneer besliste jij om het omgekeerde te doen en échte foto’s te delen op Instagram? 

‘Ik postte gewoon wat ik grappig vond. Ik stond er nooit bij stil dat dit viraal zou gaan. Ik ben gewoon zo (lacht). Toen ik merkte dat mensen dit grappig vonden, ging ik daar natuurlijk mee verder en zo kreeg ik steeds meer volgers. Ik ben op die manier een beetje in dat body positivity-hokje geduwd. Dat is niet erg, want ik vind dat een mooie boodschap. Maar mijn hoofddoel blijft eigenlijk mensen doen lachen. Al draag ik body positivity natuurlijk hoog in het vaandel, dat zie je op mijn foto’s.’

Merk je dat mensen het beu worden om enkel onrealistische lichamen te zien op sociale media?

‘Ja. Ik denk dat we stilaan beseffen dat dit niet haalbaar is. Ook celebs beginnen meer en meer echte foto’s te posten. Ik heb een buikje en hangborsten, so what? Dat is veel herkenbaarder voor vrouwen dan al die strakke buiken en ieniemienie tailles die in onze feed verschijnen. Er zijn natuurlijk mensen die zo van nature gebouwd zijn en dat is helemaal oké. Iedereen is gewoon anders. Maar toon gewoon je echte ik in plaats van de foto te kiezen waar je al tien seconden je adem inhield en je benen pijn doen van de onnatuurlijke pose waarin je staat. Daar heeft eerlijk gezegd niemand iets aan.’

Krijg je veel positieve reacties van mensen die dankzij jouw posts zichzelf liever leren zien? 

‘Ontzettend veel! Iedere keer als ik iets post, bijvoorbeeld over haar tussen je bilspleet, krijg ik honderden reacties van meisjes die dachten dat ze de enigen waren. Het is zo jammer dat we daar onzeker over zijn, want zulke dingen zijn de normaalste zaken ter wereld. Ik wil dit aankaarten en ik doe dit op mijn eigen manier: met veel humor. Omdat je met humor veel makkelijker over iets kan praten. Dat is laagdrempelig.’

Wat is het mooiste compliment dat je al kreeg?

‘Meisjes sturen bijna dagelijks dat ze zichzelf meer hebben leren accepteren dankzij mijn posts. Dat is superleuk om te lezen en het doet ook echt deugd om te horen dat ik een verschil maak. Dat motiveert me echt om verder te doen. Ik hoop dat ik jongeren help, al blijft dat natuurlijk wel oppervlakkig, want ik ben geen therapeut.’

Sommigen noemen je een rolmodel. 

‘Dat is een grote eer, maar dat is tegelijkertijd ook wel een beetje eng. Als ik iets fout zeg of doe, word ik daar namelijk onmiddellijk op gewezen en krijg ik de volle lading. Zo postte ik ooit een filmpje waarin ik uit bad stapte en er zat een shampoofles in mijn poep. Volgens sommigen ging ik daar een brug te ver omdat ik jonge volgers heb, maar in mijn ogen doe ik niks fout. Iedereen heeft toch een poep? Dat zijn gewoon twee bolletjes vet met een spleet tussen. Je ziet zoveel poepjes op televisie!’



We zagen je al met mondmaskers als beha voor je borsten en met kaarsjes in je poep. Heb je ergens wel gêne voor?

‘Ik durf over alles te babbelen, maar dat betekent niet dat ik ook alles toon. Stoppeltjes op mijn bikinilijn, daar heb ik het nog altijd lastig mee. Als ik bij mijn vriendinnen ben, ben ik daar toch onzeker over en durf ik dat nog verstoppen. Ik zal dan ook nooit hoog uitgesneden bikinibroekjes kopen. Verder moet je weten dat mijn ouders alles zien wat ik post, dus er zijn wel bepaalde grenzen (lacht).’

We zien je ouders soms verschijnen in je Instagram Stories. Wat vinden zij van wat je doet?

‘Mijn ouders gaan niet akkoord met alles wat ik post. Sommige foto’s of video’s gaan er volgens hen over. Bijvoorbeeld die video waarbij het snot uit mijn neus loopt, dat vond mijn mama heel vies (lacht). Maar het is wel dankzij hun opvoeding dat ik zo zelfzeker ben. Zij gaven me de waarden mee dat je gezond en gelukkig moet zijn, los van hoe je eruitziet. En dat is ook echt mijn motto. Het leven is kort, geniet ervan en doe wat je wil! Dat kan enkel als je jezelf graag ziet, dan kan je ten volle van alles genieten zonder wakker te liggen wat anderen van je denken.’

Ik hoop dat ik jongeren help, al blijft dat natuurlijk wel oppervlakkig, want ik ben geen therapeut.

Hoe ben jij in het echte leven: een verlengde van de Instagram Elodie of toch een pak serieuzer?

‘Ik speel een typetje. Het is mijn echte ik, maar dan driemaal uitvergroot. Ik ga bijvoorbeeld geen snot uit mijn neus duwen op restaurant. Ik heb manieren (lacht). Maar het is mijn humor. Al kan ik ook echt ernstig zijn, dat weten veel mensen niet. Zo heb ik mijn diploma orthopedagogie en studeer ik nu communicatiemanagement.’

Verwachten volgers als ze jou in het echte leven tegenkomen dat je die Instagram Elo bent?

‘Ze zeggen dat niet letterlijk tegen mij, maar ik denk het wel. Ik krijg heel vaak de vraag om een grappige video te maken, maar ik kan dat niet op commando. Die druk om steeds grappig te zijn, is er wel altijd onbewust. Al vind ik het wel zalig om mijn volgers in het echt te ontmoeten.’

Ben je soms bang dat jouw Instagramprofiel in je nadeel zou kunnen spelen later bijvoorbeeld bij jobaanbiedingen?

‘Ik zit in mijn laatste jaar en een job zoeken, leek altijd een ver-van-mijn-bed-show. Ik dacht dat mijn Instagram tegen de tijd dat ik moest solliciteren geen ding meer zou zijn. Ik zie mezelf met mijn Instagramprofiel geen CEO worden van een serieus bedrijf. Maar ik zou graag in een communicatiebureau werken waar er reclamecampagnes in elkaar worden gestoken en daar kan het net een voordeel zijn dat ik ervaring heb met mezelf zo in de kijker te zetten.’

Je bent eigenlijk een influencer, maar je hoort dat woord niet graag?

‘Klopt. Ik doe dit niet voor het geld. Ik wil mijn ziel dan ook niet verkopen door merken te promoten waar ik zelf niet achter sta. Ik heb zo al veel geld laten schieten, maar dat trek ik me niet aan. Ik krijg er letterlijk buikpijn van als ik voel dat ik een foto moet posten voor iets dat niet matcht met mij.’

Je drijft ook soms de spot met andere influencers?

‘Ja. Pas op, ik volg ook de Kylie Jenners van deze wereld en het is leuk om eens naar hun foto’s te kijken. Maar er zou meer variatie moeten zijn op sociale media. Kylie zou naast een foto van haarzelf in bikini aan het zwembad eens iets moeten posten waarin je ziet dat ze wallen heeft of cellulitis. Zoals ik eerder al zei: een beetje meer echtheid op sociale media zou heel welkom zijn.’

Volg je zelf mensen op sociale media waar je naar opkijkt?

‘Billie Eilish, dat is mijn idool. En Celeste Barber! Zij kopieert de poses van celebs in foto’s op haar eigen, echte manier en het resultaat is hilarisch! Zij bracht me op het idee om hetzelfde te doen op mijn account (n.v.d.r. zie foto hieronder). Veel Vlaamse influencers volg ik eerlijk gezegd niet.’



Nog meer self-love-interviews:

• Eline De Munck (33): ‘Sinds ik mijn job in de media opzegde, hou ik meer van mezelf’
• Marianne Devriese (41): ‘Ik ga mijn buik niet intrekken omdat iemand vraagt of ik zwanger ben’
• Tinne Oltmans (28): ‘Mijn mama schrok ervan dat ik zo onzeker ben’