Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...

‘Als ik naar de tattoo kijk, word ik eraan herinnerd dat ik op mezelf moet vertrouwen.’

Ezra (23): ‘Ik leerde dankzij het schermen een belangrijke levensles: geloof in jezelf’

Herlinde Matthys
Herlinde Matthys Webjournalist


We zijn bij Flair gek op tattoos. Heel wat van die kunstwerkjes zijn niet enkel mooi, maar hebben ook een speciale betekenis. In TAT Talks vertellen lezeressen welk verhaal er schuilgaat achter hun tatoeage(s). Ezra (23) deed schermen als topsport en wilde een herinnering aan die speciale periode voor eeuwig vastleggen met een mooie tattoo.


‘Ik begon rond mijn veertiende met schermen’, vertelt Ezra. ‘Het is in tegenstelling tot voetbal of dansen, een niet zo veelvoorkomende hobby, maar dat sprak me net aan. Ik zag de sport op tv voorbijkomen en mijn interesse was onmiddellijk gewekt. Mijn trainer merkte al snel dat ik talent had. Daarom besloot ik mee te doen aan enkele Belgische toernooien waar ik goede resultaten behaalde. Ik had de smaak van het winnen te pakken en besloot nog harder te trainen zodat ik ook kon deelnemen aan internationale wedstrijden.’

Bloed, zweet en tranen


Het kostte me bloed, zweet en tranen, maar ik haalde uiteindelijk het topsportniveau. Elke ochtend stond ik om 5u30 ‘s ochtends op om te trainen. Dat waren cardio- of krachttrainingen, want als schermer moet je in topconditie zijn. Toch stapte ik nooit met een verkeerd been uit bed, want mijn ouders deden gezellig mee met die sportsessies (lacht). Daarnaast ging ik nog minstens tweemaal twee uur per week oefenen met mijn floret, mijn wapen. En tijdens de zomervakantie trok in naar Duitsland op stage waar ik tegen schermers van verschillende landen kon oefenen.’

Ik was niet altijd de gemakkelijkste, want ik kon enorm slecht tegen mijn verlies (lacht).


‘Ik moest enorm veel opofferen voor mijn sport, want ik investeerde bijna al mijn tijd in het schermen. Maar ik zou het zo opnieuw doen! Ik leerde zoveel nieuwe mensen kennen en ik zag ik een groot deel van de wereld, want ik had toernooien in Duitsland, Slovenië, Frankrijk, Bulgarije, Engeland, Hongarije, Oezbekistan enzovoort. Ook mijn ouders staken veel tijd, energie en geld in mijn schermen. Het is absoluut geen goedkope sport, en ik ben hen eeuwig dankbaar dat ik die kans heb gekregen. Zonder hun steun had ik het nooit zover gebracht! Ik was ook niet altijd de gemakkelijkste, want ik kon enorm slecht tegen mijn verlies (lacht). Maar zij wisten altijd perfect hoe ze daarmee moesten omgaan.’

Geloof in jezelf


Ik wist dat er ooit een einde ging komen aan mijn schermcarrière, want ik kon daar niet van (over)leven. Dat is ook de reden dat ik stopte. Ik focus me momenteel op mijn werk, mijn fantastische vriend en onze hond. Die laatste twee verdienen alle liefde en aandacht van de wereld. Ik blijf wel contact houden met vrienden uit de schermwereld, en dan kriebelt het af en toe om mijn floret nog eens vast te nemen. Maar wedstrijden en toernooien heb ik achter mij gelaten. Ik heb er alles voor gegeven, maar dat is een afgesloten hoofdstuk en het is tijd voor een volgend hoofdstuk in mijn leven.’

Als je hard genoeg voor iets werkt, kan je bergen verzetten. Dat heb ik persoonlijk mogen ondervinden tijdens het schermen. Ik werkte me op van kleine amateur tot topsportster.


‘Vier jaar geleden liet in een tattoo zetten die symbool staat voor die fantastische periode in mijn leven. Ik leerde dankzij het schermen namelijk een heel belangrijke levensles: geloof in jezelf! Als je hard genoeg voor iets werkt, kan je bergen verzetten. Dat heb ik persoonlijk mogen ondervinden tijdens het schermen. Ik werkte me op van kleine amateur tot topsportster. Het is zeker niet altijd even makkelijk geweest, maar ik zette door en ik ben daar ongelooflijk trots op. Ik koos daarom voor een rapier die symbool staat voor mijn wapen, de floret. De vleugels ernaast weerspiegelen mijn familienaam Vleugels. Mijn mama en papa maakten dit alles mogelijk en daar ben ik hen eeuwig dankbaar voor. De tekening staat op mijn linkerarm omdat ik linkshandig ben en dat dus mijn gewapende arm was.’

Helpen sparen


‘Elke keer als ik naar de tattoo kijk, word ik eraan herinnerd dat ik op mezelf moet vertrouwen. Hoe moeilijk iets soms lijkt, ik weet dat ik het aankan. Het is dat extra duwtje in de rug dat ik soms nodig heb. Mijn ouders vinden het ook een heel mooi ontwerp. Ze hebben zelf tattoos, dus ze maakten er nooit een probleem van dat ik er eentje wilde laten zetten. Ze hielpen me zelfs om te sparen voor mijn exemplaar (lacht).’

De rapier met de vleugels. 



Nog meer mooie TAT Talks:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' ' '