Fanny Lecluyse (29) is een professionele zwemster. Ze werd achtste op de 200 meter schoolslag tijdens de Olympische Spelen in Tokio. ‘Enkele coaches zeiden tijdens de vorige Spelen dat mijn resultaten tegenvielen omdat ik niet zo scherp stond’, aldus Fanny.
‘Self-love betekent voor mij jezelf graag zien om wie je bent en weten dat perfectie niet bestaat’, aldus Fanny. ‘Probeer niet te blijven piekeren over wat je minder mooi vindt aan jezelf, maar focus in de plaats daarvan op de zaken die je net wél apprecieert. Door telkens naar die kenmerken te kijken als je bijvoorbeeld in de spiegel of naar foto’s kijkt, ga je je onmiddellijk een pak beter in je vel voelen.’
Heb je veel self-love of is er nog werk aan?
‘Nu voel ik me goed in mijn vel, maar ik moet wel eerlijk toegeven dat ik net uit een slechte periode kom. Ik had in maart, vlak voor de Olympische Spelen, een knieblessure waardoor ik niet meer volop kon trainen. Daardoor had ik niet mijn ideale competitiegewicht. Dat kroop toen wel serieus in mijn kopje. Zeker omdat enkele coaches de vorige Spelen zeiden dat mijn resultaten tegenvielen. Ik wilde koste wat het kost vermijden dat ze dat opnieuw tegen me zouden gebruiken.’
Hoe uitte zich dat?
‘Ik woog me vijf keer per dag en ik stond zelfs om twee uur ‘s nachts op om op die weegschaal te staan. Er waren ook momenten dat ik alles uit mijn lijf kotste. Ik besef natuurlijk dat dat niet gezond is, maar toen was dat echt een soort obsessie.’
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Het helpt dan waarschijnlijk niet dat je als ‘werkoutfit’ elke dag een badpak aanhebt.
‘Klopt. De meeste mensen moeten niet het grootste deel van de tijd naar zichzelf kijken met zo weinig kleren aan. Als zwemster word je bijna elk uur van de dag met je bikinilijf geconfronteerd. Terwijl elk lijf een bikinilijf is, maar bij topsporters ligt de focus enorm op dat lichaam en is de buitenwereld nóg harder. Dat is niet gemakkelijk! Dat is trouwens het geval in heel wat sporttakken, kijk maar naar judoka’s en gymnasten.’
Heb je het gevoel dat er vooral bij vrouwelijke sporters veel meer naar hun uiterlijk wordt gekeken?
‘Ja. Je hoort toch niemand iets zeggen over de al of niet mooie benen van een wielrenner? Wij worden niet enkel beoordeeld op onze sportieve prestaties, maar ook op hoe we eruitzien, terwijl dat laatste er toch helemaal niet toe doet. Ik ken geen enkele vrouw die een scherpere tijd neerzette omdat ze knap is.’
Elk lijf is een bikinilijf, maar bij topsporters ligt de focus enorm op dat lichaam en is de buitenwereld nóg harder.
Hoe heb je de klik kunnen maken om hier beter mee om te kunnen gaan?
‘Ik heb veel gepraat met een sportpsychologe. Zij leerde me om niet te focussen op mijn knieblessure, maar op het positieve en op de kleine succesjes. Na elke training schreef ik iets op dat wél goed ging die dag. Dat zorgde ervoor dat ik beetje bij beetje mijn mindset kon veranderen. Wat mij ook enorm heeft geholpen, is stoppen met de pil.’
Vertel.
‘Ik nam al lange tijd de pil, maar eigenlijk was dat niet het juiste anticonceptiemiddel voor mij. Ik werd er enorm emotioneel van waardoor ik me ook sneller uit mijn lood liet slaan door ongepaste opmerkingen over bijvoorbeeld mijn gewicht. Ik schakelde daarom op aanraden van mijn sportgynaecoloog over op een spiraal en sindsdien is mijn hormonale balans veel beter. Ik ben veel minder prikkelbaar en ik voel me in het algemeen een pak beter in mijn vel.’
Er werd verwacht dat ik eindelijk eens die finale zou halen. Op den duur zorgt die mentale druk er zelfs voor dat je fysiek blokkeert.
Je bent niet de enige atlete die met zware mentale druk worstelt. Kijk maar naar de Amerikaanse atlete Simone Biles tijdens de afgelopen Spelen.
‘Klopt. Soms voelde ik me een drama queen wiens wereld instortte omdat ik niet naar de Olympische Spelen zou kunnen gaan of omdat ik daar minder goed zou presenteren. Ik weet natuurlijk dat er veel ergere dingen zijn in het leven. Maar er werd wel verwacht dat ik eindelijk eens die finale zou halen. Ik wilde dat waarmaken en dat brengt serieus wat stress met zich mee. Ik wilde niet nog eens falen...‘
Had dat effect op je welzijn of prestaties?
‘Zeker. De eerste keer dat ik in Tokio in het zwembad trainde, ging het echt niet goed. En het verbeterde helaas ook niet de dagen daarna. Op den duur zorgt die mentale druk er zelfs voor dat je fysiek blokkeert. Ik kreeg verzuring in mijn benen terwijl ik daar anders bijna nooit last van heb. De tranen rolden over mijn wangen en ik blokkeerde volledig. Gelukkig kon ik ook hier weer rekenen op mijn sportpsychologe en coach die me op het hart drukten dat ik deze Spelen als een feest moest zien en dat ik moest genieten. Ze probeerden mijn gedachten ook telkens voor en na trainingen te verzetten door samen gezelschapsspelletjes te spelen.’
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Je schreef in een Instagrampost dat je in het verleden ook vaak te maken kreeg met jaloezie. Kan je daar wat meer over vertellen?
‘Ik moet op training minder kilometers zwemmen dan andere jongere teamgenoten. Ik ben namelijk iets ouder en ik heb die arbeid vroeger ook moeten doen. Ik heb een grotere basis, dus ik heb dat niet meer nodig. Helaas hoorde ik achteraf van anderen dat ze commentaar op me hadden zoals “Ze doet weer niets”. Dat kwetst echt. Zeker omdat ik ervan uitging dat dat vrienden waren. Daarnaast las ik in de media ook soms harde woorden.’
Zoals?
‘Ik zwom tijdens de afgelopen Olympische Spelen ook de 100 meter schoolslag als voorbereiding op de 200 meter. Ik las toen ik me daar niet kwalificeerde voor de halve finale: “Fanny sneuvelde” of andere negatieve titels in die aard. Dat is niet tof om te lezen en dat hakt er wel in. Ik offer zoveel op voor deze sport, want het is mijn job. Ik let op mijn voeding, laat hier bijna alles voor vallen en ik mis belangrijke momenten van vrienden en familie omdat ik moet trainen of in het buitenland zit voor een wedstrijd.’
Hoe probeer je hiermee om te gaan?
‘Ik paste dezelfde denkwijze toe als die toen ik geobsedeerd was door mijn gewicht: leer dingen loslaten en focus op het positieve. Ik probeer me niet meer van slag te laten brengen door negatieve commentaar. Dat is niet altijd gemakkelijk, maar het lukt al veel beter dan vroeger en het heeft al zeker geen effect meer op mijn self-love of zelfvertrouwen.’
Mijn broer stierf aan een spierziekte. Ik realiseer me meer en meer dat ik mijn lichaam graag moet zien, want het stelt me in staat om zoveel mooie dingen te doen, waarvoor hij nooit de kans kreeg.
Je verloor je oudere broer op jonge leeftijd. Zorgt dit ervoor dat je anders in het leven staat?
‘Sowieso. Hij had de spierziekte van Duchenne waardoor al zijn spieren, waaronder zijn hart, stilletjesaan aftakelden. Hij kon fysiek niets, hij kon eigenlijk zelfs niet meer bewegen. Ik had wel die kans, dus ik wilde daar alles uithalen. Ik besefte hoe gelukkig ik mezelf mocht prijzen dat ik bijvoorbeeld kan zwemmen, want hij kon dat niet. En ik realiseer me meer en meer dat ik mijn lichaam graag moet zien, want het stelt me in staat om zoveel mooie dingen te doen, waarvoor hij nooit de kans kreeg.’
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Hoe ziet je toekomst eruit, want dit waren je laatste Olympische Spelen?
‘Momenteel spreek ik veel af met vriendinnen en familie omdat dat dit niet lukte tijdens de voorbereidingen voor de Olympische Spelen. Ik probeer die schade dus een beetje in te halen (lacht). Daarnaast leg ik me toe op een volledig nieuw zwemnummer: de 100 meter wisselslag. Dat is 25 meter vlinder-, 25 meter rug-, 25 meter schoolslag en 25 meter crawl. Het is een ander soort training dan wat ik gewend ben, maar een welgekomen afwisseling. Ik zou hier graag de limiet voor zwemmen zodat ik mag meedoen aan het Wereld Kampioenschap in december in Abu Dhabi.’
Denk je soms al na over wat je gaat doen als je stopt met competitie zwemmen?
‘Ik heb mijn bachelor leerkracht lager onderwijs, dus ik kan les geven. Ik zou ook heel graag zwemles geven en ben momenteel druk bezig met het halen van mijn diploma daarvoor. Maar eigenlijk heb ik nog geen datum in mijn hoofd wanneer ik zal stoppen met zwemmen. Ik werk eerst naar het WK toe en daarna zien we wel. De zin om te blijven zwemmen is momenteel nog heel groot, dus ik blijf nog even doorgaan.‘
Je kan de avonturen van Fanny ook volgen op haar YouTube-kanaal.
Nog meer self-love-interviews:
- Candice (31) uit ‘Blind Getrouwd’: ‘Als kind had ik het lastig met mijn rood haar en krullen’
- Astrid Coppens (38): ‘Ik heb mijn lichaam eindelijk geaccepteerd’
- Maureen Vanherberghen (32): ‘Ik ben minder streng voor mezelf’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier