Een eerste conclusie die ik alvast kan trekken, is deze: voor yoga heb je echt een matje nodig. Dat heb ik niet. Aangezien mijn collega’s me waarschuwden dat zo’n ding een flinke duit kan kosten – wil je een deftig exemplaar hebben – en ik er geen geld op durfde te verwedden dat ik van die ochtendyoga een gewoonte zou maken, zocht ik na twee dagen met pijnlijke knieën op zolder naar m’n kampeermatje. Een mens moet al eens kunnen improviseren.
Naast het voornemen om om 6u10 op te staan voor een halfuurtje zen worden, legde ik mezelf op pas na die dertig minuten voor het eerst naar m’n telefoon te kijken. Moeilijk, maar volgens mijn goede vriend Het Internet zou ook dat trucje bijdragen aan een goed begin van de dag. Het proberen waard, dacht ik, en dus tikte ik mezelf elke ochtend op de naar m'n gsm grijpende vingers.
Vier dagen en hetzelfde aantal yogasessies met Adriene later, ben ik moe. Maar ben ik dat niet altijd op vrijdag? Waarschijnlijk wel, maar dat halfuurtje minder slaap heeft er wel aan bijgedragen, denk ik dan. Veel energieker heb ik me de afgelopen dagen ook niet gevoeld. Wat yoga wél doet voor mij, is me helemaal ontspannen. Zeker als je specifiek voor ochtendsessies voor beginners gaat, heeft yoga meer weg van je langdurig uitrekken en traag wakker worden dan van een echte work-out. Zweten deed ik niet, genieten des te meer. Dat stadium tussen slapen en wakker zijn waarin ochtendyoga je brengt, vind ik heerlijk.
Zou ik het vaker doen? ‘s Avonds na het werk wel (dat deed ik eerder al, en het doet erg veel deugd), maar ik zou m’n slaap er waarschijnlijk niet meer voor laten. Wat ik wel wil proberen, is m’n wekker 10 à 15 minuutjes vroeger zetten om dan traag wakker te worden en enkele minuten al m’n ledematen te stretchen. In plaats van onmiddellijk met m’n neus in het nieuws en non-nieuws van de dag te duiken op Facebook, zou ik dan – de goede raad van Adriene opvolgend – nadenken over wat ik die dag wil bereiken en, om het in yogataal te zeggen, even 'helemaal in het moment zijn'. Het kan m'n ochtendhumer – dat ik steevast ontken te hebben, maar tegen jullie ben ik graag eerlijk – alleen maar ten goede komen. Al is het ook mogelijk dat ik gewoon lekker blijf knorren en weer veel te laat uit m'n bed kom, om vervolgens volledig gestrest net op tijd de trein te halen. Voornemens zijn er ook een beetje om gebroken te worden, nietwaar? Bon, ik ga voor de derde keer vandaag naar de koffieautomaat lopen. Namasanté!
Alle #flairtestuit-artikels van de voorbije weken vind je hier.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
