Medebedenkster Inas: 'Ik heb een goede thuissituatie, maar dat wil niet zeggen dat dat voor iedereen zo is.'
#geefonseenstem: ja, ook studenten hebben het moeilijk tijdens de coronacrisis
‘Het zijn toch maar rare tijden, hè.’ Het moet een van de meest uitgesproken zinnetjes van het moment zijn. Die rare tijden raken ook alle studenten in ons land. Ook zij maken zich zorgen over hoe het nu verder moet met hun studies, stage, studentenjob, ... Maar de aandacht voor hun mentale welzijn is momenteel ver te zoeken. Met de hashtag en petitie #geefonseenstem hopen ze daar verandering in te brengen.
Studenten: #GeefOnsEenStem
De stem die ze krijgen: pic.twitter.com/m3S5BKe0Lx— Sporadisch webscroller (@Kydjaran) May 16, 2020
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
*Petitie wordt +18,500 keer ondertekend door studenten*
De overheid en de media: pic.twitter.com/J24TrEUWBn
— kipweg (@waterkiek) May 15, 2020
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Studenten Lupé en Inas waren het beu om te blijven toekijken hoe studenten aan hun lot overgelaten worden. Daarom lanceerden ze samen met drie medestudenten #geefonseenstem. De hashtag en de petitie werden alvast massaal gedeeld. Hiermee hopen de initiatiefnemers dat ook studenten in België eindelijk een stem krijgen tijdens deze coronacrisis en opgemerkt worden door ministers, professoren en instellingen. De hashtag lijkt nu ook echt zijn vruchten af te werpen, want er zijn al gesprekken geweest tussen politieke partijen en de #geefonseenstem-bedenkers.
Lupé Van Rijmenant (20): ‘Het zou al helpen moest de overheid of onze universiteit ons geruststellen’
hallo meneer @BenWeyts: ik heb maar 1 vraagje voor u: can u imagine how tired we are?
— lupé (@loepsiepoepsie) May 17, 2020
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
‘Met ons initiatief hoop ik studenten een hart onder de riem te steken en ze te tonen dat ze niet alleen zijn. We kunnen dit niet zelf oplossen en de politici negeren ons gewoon. Als studenten vormen wij een sterke groep, maar ik vrees er toch voor of er effectief iets zal veranderen. Het enige wat we wél kunnen doen, is positief blijven en hopen op verandering. Het zou al helpen moest de overheid of onze universiteit ons geruststellen. Als ze ons zouden vertellen dat we onze studiepunten niet kwijtraken, of dat er niets verloren is bijvoorbeeld. Wij willen ons als studenten niet druk moeten maken. Het is nu eenmaal ook onze fout niet en we moeten er een beetje vrede mee nemen.’
‘Mentaal voel ik me over het algemeen niet zo sterk en naar school gaan, gaf me veel afleiding. Het was fijn om een ritme te hebben en een lessenrooster te kunnen volgen. Nu moet ik alles zelf regelen en bijhouden, en dat vind ik echt moeilijk. Ik zit zelf in mijn derde jaar geschiedenis en heb ongeveer twee tot vier uur per week online les. Het merendeel van de leerstof is dus zelfstudie, en dat vind ik veel saaier. Sommige lesopnames zijn van slechte kwaliteit omdat er bijvoorbeeld veel achtergrondlawaai is. Je voelt ook van de prof zelf dat die minder zin heeft om les te geven. Zowel voor studenten als voor de prof zelf is het niet aangenaam om zo les te krijgen en geven. Al die lessen bijhouden, wordt trouwens ook steeds moeilijker. In het begin hielden de docenten zich nog aan hun uren waarop ze lessen moesten posten, maar dat gebeurt nu helemaal niet meer. Het is al gebeurd dat ik om 23u45 een melding krijg van een nieuwe les. Omdat ik zelf graag de lessen goed wil bijhouden, probeer ik om ze direct te bekijken en leren wanneer ze online komen. Dit lukt nu echt niet meer. Ook al is ontspanning nu meer dan ooit nodig, toch heb ik het er wat moeilijk mee. Als ik bijvoorbeeld ga wandelen en een melding krijg dat er een nieuwe les online staat, wil ik er direct aan beginnen. Al die meldingen bijhouden, wordt na een tijdje een soort van obsessie. Dat is allemaal niet goed voor mijn stressniveau.’
Inas Djelloul (20): ‘Ik heb een goede thuissituatie, maar dat wil niet zeggen dat dat voor iedereen zo is’
https://twitter.com/kikkerkoningin1/status/1262160195184218114
‘Achter dit initiatief staan vijf studenten die enorm veel frustraties hebben over het huidige beleid van de regering. Deze frustraties uitten we dan ook op Twitter, waar we op elkaars tweets begonnen te reageren. Al snel merkten we dat we dezelfde visie hadden en besloten we iets te ondernemen. We richtten de hashtag #geefonseenstem op en maakten ook een petitie aan. Het bereik van zo’n hashtag is groot en al snel kwam er steun uit alle hoeken. Het gevoel van solidariteit is versterkt en studenten hangen nog meer dan anders samen. Voor ons idee verschenen er al verschillende open brieven en petities, maar daar werd helemaal geen aandacht aan geschonken. Ons eerste plan was dan ook om een debat te starten met beleidsmakers om voor die échte verandering te kunnen zorgen. De uitwerking ervan zal er misschien wel aankomen, want we zijn al benaderd geweest door enkele politici. Er wordt ook steeds meer over ons initiatief geschreven in de media en dat komt ons enkel maar ten goede.’
‘Voor sommige oplossingen is het eigenlijk al te laat. De scholen konden van in het begin van de crisis meer structuur brengen in hun onlinelessen en het lesmateriaal. Dat was veel beter geweest. Het zou ook al een goed idee zijn om het systeem met de studiepunten even weg te laten, dat kan studenten echt helpen. De kwaliteit van het onderwijs is namelijk niet wat het moet zijn en we krijgen niet alle leerstof op een goede manier voorgeschoteld. Het gaat trouwens niet alleen over de slechtere kwaliteit van het onderwijs, ook het mentale welzijn van studenten gaat achteruit door alle veranderingen. Schoolpsychologen spelen een belangrijke rol tijdens deze crisis maar zij zitten nu al helemaal volgeboekt. Concrete actieplannen voor een beter mentaal welzijn voor studenten, zouden dus heel erg welkom zijn.’
‘En wat met onze studentenjobs? Er zijn veel studenten die alles zelf moeten betalen en die de laatste twee maanden niet hebben kunnen werken. Zo’n noodfonds voor studenten zonder inkomen zou een goed idee zijn. Ik zou bijvoorbeeld nu terug kunnen gaan werken als student en karren ontsmetten aan een supermarkt, maar de examens komen er bijna aan én mijn ouders zijn risicopatiënt. Ik geef toe dat ik privileges heb, want ik heb het goed thuis maar dat geldt natuurlijk niet voor iedereen. Zo blijft de oneerlijkheid tussen een goede en een slechte thuissituatie maar verder groeien, net zoals het verschil tussen arm en rijk. Hopelijk komt er snel verandering door de mensen die écht iets kunnen veranderen. Ik vergelijk heel deze situatie graag met het betalen van een boete: je weet dat er iets moet gebeuren (die boete betalen) en er een oplossing moet komen, want anders komt er weer een nieuwe boete aan.’
Wil jij studenten ook een stem geven? Dat kan via deze petitie.
Lees ook:
- GO WITH THE VELO: 5 feeërieke fietsroutes in Limburg
- Nieuwe reistrends 2020: zo zullen we reizen na de coronacrisis
- 7 inspirerende reisblogs om nu te lezen (en bij weg te dromen)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier