Gill Requière (28): ‘Een leraar op school zei dat ik met mijn 1m60 te klein ben als danseres’

Gill Requière (28) zag je waarschijnlijk als professionele danseres al voorbijkomen in grote tv-shows zoals ‘The Masked Singer’ of ‘The Voice van Vlaanderen’, op festivals als Tomorrowland of op het podium bij grote artiesten. ‘Een leraar op school zei dat ik met mijn 1m60 te klein ben als danseres‘, aldus Gill.

‘Heel veel mensen denken dat ik enorm veel zelfvertrouwen heb en mezelf heel graag zie, maar ik ben eigenlijk een heel onzeker persoon. Ik moet echt hard aan mijn zelfliefde werken. Daarom weet ik ook hoe belangrijk self-love is, omdat ik er zelf zo hard mee worstel. Ik streef ernaar om mezelf onvoorwaardelijk graag te zien. Niet enkel op de momenten dat ik me goed voel, maar ook op de dagen dat ik niet zo goed in mijn vel zit.’

Je zit natuurlijk in een sector waar de nadruk sterk gelegd wordt op het uiterlijk.

‘Klopt. Als danseres word ik op castings of shows voortdurend beoordeeld op hoe ik eruitzie. Daarnaast moet ik zelf tijdens repetities voortdurend in de spiegel kijken. Als ik dan eens slecht gegeten heb, voel ik me onmiddellijk dik. Of als ik slecht geslapen heb, zie ik onmiddellijk de kringen onder mijn ogen. Er is geen ontsnappen aan, ik word voortdurend geconfronteerd met mezelf. Ik ben dan ook niet 100 % tevreden met mijn lichaam terwijl ik weet dat ik eigenlijk niet mag klagen, maar dat is omdat er constant een vergrootglas op mij staat. En omdat er ook heel wat concurrentie is in de danswereld. Ik denk vaak: zij heeft zo’n mooi krullend haar! Maar dan herinner ik mezelf eraan dat ik mooi blond haar heb (lacht). Ik probeer daar dus echt wel aan te werken.’

Had of heb je bepaalde complexen?

‘Ik was vroeger enorm onzeker over mijn neus waar een grote bobbel op stond. Ik heb een klein gezichtje, waardoor die neus onmiddellijk opviel. Ik weet nog dat ik tijdens een opname op het podium stond en de camera een profielshot van mij nam. Helaas waren ze daar niet tevreden over en moest ik van positie wisselen met een ander meisje omdat die een mooier profiel had. Dat was heel pijnlijk. Ik heb op mijn achttiende dan ook een neuscorrectie laten uitvoeren.’

Door dat ene voorval?

‘Het was niet specifiek door die situatie. Ik was daar al mijn hele leven onzeker over, maar dat was natuurlijk het zoveelste druppeltje. Ik brak mijn neus eigenlijk tijdens het dansen en ik moest sowieso onder het mes. Daardoor was het proces om ook ineens een neuscorrectie te laten doen een pak makkelijker. Ik schaamde me daar wel voor en durfde dat zelfs niet aan mijn vriendinnen te vertellen.’

Waarom?

‘Toen was plastische chirurgie echt nog een groot taboe. Als iemand me iets over mijn neus vroeg, zei ik dat ik die bobbel moest laten verwijderen om medische redenen. Nu ben ik iets ouder, heb ik meer zelfliefde en durf ik daar openlijk over te praten. Als iets je ongelukkig maakt, mag je daar iets aan laten doen. Daar ben ik echt een voorstander van. Je moet je niks aantrekken van wat mensen zeggen. Dat is ook zelfliefde: doe wat je gelukkig maakt.’

Je zei eerder al dat je niet 100 % tevreden bent over je lichaam. Is gewicht echt nog een heikel punt in de danswereld?

‘Vroeger moest je dun zijn. En dan bedoel ik niet gewoon slank, maar echt mager. Ik merk wel dat dat de laatste jaren enorm aan het veranderen is. Er komt meer diversiteit. De focus ligt niet meer per se op dat maatje 34, maar wel op zorg dragen voor je lichaam. Het blijft natuurlijk je werkinstrument. Dansen is heel intensief, dus je moet echt goed eten om je job te kunnen uitoefenen. Daardoor zien we nu ook meer en meer dansers en danseressen in alle maten en vormen: I love it! Ik viel trouwens ook uit de boot toen ik aan mijn dansopleiding begon.’

Hoezo?

‘Een leraar op school zei dat ik met mijn 1m60 eigenlijk te klein ben als danseres. Hij zei letterlijk: “Ik weet niet of jij aan de bak gaat raken.” Op dat moment stortte mijn wereld in, want dansen was het enige wat ik wilde. Gelukkig liet ik me niet ontmoedigen en bleef ik in mezelf geloven.’

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Gill Requiere 🦋 (@gillrequiere)

Kreeg je ook online al te maken met zulke negatieve comments?

‘Ja. Ik dans sexy en dat schiet snel in het verkeerde keelgat bij mensen. Ze denken daardoor automatisch dat ik oppervlakkig ben. Ik heb al zo vaak voorgehad dat mensen eenmaal ze me leren kennen, vertellen dat ze niet hadden verwacht dat ik zo leuk was of zo veel diepgang had. Dan stel ik me de vraag: bij wie ligt de fout? Alleszins niet bij mij, maar wel bij de persoon die mij beoordeelt louter op basis van mijn Instagramfeed. Ik heb eigenlijk een haat-liefdeverhouding met sociale media.’

Vertel.

‘Ik krijg veel kak over me heen van mensen die vooroordelen over me hebben en niet de moeite doen om me beter te leren kennen. Maar langs de andere kant is mijn Instagrampagina mijn cv. Ik post daar bijna alleen maar dansfilmpjes op omdat ik op die manier jobs wil binnenrijven. Met succes, want dat heeft ervoor gezorgd dat ik sneller naar een hoger niveau ben kunnen groeien, dus social media helpen mijn danscarrière vooruit.’

Hoe reageer je op gemene commentaren?

‘Ik kan het helaas niet laten om die reacties te lezen, maar ik probeer er gewoon niet op in te gaan en ik praat er met vrienden over zodat het niet in mijn eigen hoofd blijft rondspoken. Praten helpt altijd!’

Gebeurt ook het omgekeerde: dat mannen je via een dm meevragen op date of zelfs dickpics sturen?

‘Ik heb daar geen last van. Misschien zie ik er beangstigend uit, maar mannen sturen me amper privéberichtjes! Het zijn vooral vrouwen die me contacteren. Dat vind ik fijn, want ik moet echt geen piemelfoto’s zien, eikes!’

Het is je cv, maar toch durf je op sociale media ook foto’s posten van een Gill die net uit bed is gerold.

‘Klopt. Dat doe ik bewust om die vooroordelen toch een beetje te doorprikken. Mijn volgers denken vaak dat ik wakker word zoals ik op een podium sta. Voor eens en voor altijd: neen, ik zie er om zeven uur ‘s ochtends ook niet glamoureus uit (lacht). Ik heb ook wallen, puistjes en haar dat alle kanten opspringt. Ik merk als ik dat deel dat zoiets een positief effect heeft op anderen, want sociale media maken zoveel mensen onzeker.’

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Gill Requiere 🦋 (@gillrequiere)

Self-love gaat ook over mentaal welzijn. Heb je bepaalde dingen waar je soms mee worstelt?

‘Ik merk dat mensen heel vaak niet beseffen hoeveel werk, tijd en energie wij dansers en danseressen steken in een act. Ze zien ons in een programma vijf minuten op het podium staan en denken dat dat “maar onze job is”. Maar voor dat moment, hebben we wel degelijk acht uur getraind.’

Hakte de coronacrisis er hard in? Want jij zit als entertainer natuurlijk in een van de hardst getroffen sectoren.

‘Ja. Ik heb vorig jaar echt diep gezeten toen al mijn dansopdrachten door de coronacrisis wegvielen. Tijdens die eerste lockdown bleef ik trainen en was ik extreem positief, maar toen de situatie maar niet beterde en al mijn toekomstperspectieven in rook opgingen, kreeg ik een serieuze klop van de hamer.’

Hoe ging je daarmee om?

‘Ik ging regelmatig babbelen met een psycholoog. Ik ben zo blij dat dat geen taboe meer is en dat meer en meer mensen dat zonder problemen durven toegeven. Als je je fysiek pijn doet, ga je naar de dokter. En als je mentaal even alles op rijtje wil zetten, ga je naar de psycholoog. Zo simpel is het. Verder omringde ik me met de juiste mensen die me al mijn zorgen even konden doen vergeten.’

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Gill Requiere 🦋 (@gillrequiere)

Heb je nog goeie self-love-tips?

‘Het is waarschijnlijk geen verrassing, maar dansen! Je kan even je gedachten stilzetten en gewoon volledig in de bewegingen opgaan. Verder hou ik soms Gill-dagjes waarop ik mezelf volledig in de watten leg. Dan ga ik naar de wellness of spreek ik af met vriendinnen. Ik dacht vroeger dat ik mezelf pas iets mocht gunnen als ik iets goed had gedaan of hard had gewerkt. Dan pas had ik het verdiend. Maar je mag dat áltijd doen! Gewoon omdat je jezelf graag ziet en omdat je een goed persoon bent.’

Hoe ziet je toekomst eruit?

‘Ik ben hoopvol aan mijn visa voor Amerika aan het werken. Ik wil heel graag verhuizen om daar mijn carrière verder uit te bouwen, maar door de coronacrisis is dat niet makkelijk’.

Ga je alles zomaar kunnen achterlaten?

‘Er zullen ongetwijfeld heel wat traantjes vloeien, maar ik ben ook niet van plan om daar mijn hele leven te blijven. In mijn hoofd is het een driejarenplan. Ik wil daar voor mijn dertigste enkele mooie dingen verwezenlijken, misschien een knappe Amerikaan opscharrelen en dan terug huiswaarts keren. In België ligt immers mijn hart: mijn vrienden en familie. Maar ik wil het proberen. Dat is ook self-love: durven springen! Lukt het niet, dan heb ik het toch geprobeerd en moet ik me niet de rest van mijn leven afvragen: wat als?’

Zie je jezelf nog de rest van je leven dansen?

‘In mijn vrije tijd sowieso. Op professioneel vlak zie ik wel wat er nog allemaal op mijn pad komt. Ik sta graag voor de camera, ik ben ook niks anders gewend. Ik zou later dus ook wel graag iets willen presenteren op televisie. Ik sta helemaal open voor wat de toekomst me brengt. Nu wil ik vooral genieten van alles wat er op mijn pad komt. Dat is een les die ik uit heel die pandemie trok. Ik zat soms in zo’n rush dat ik niet echt alles liet doordringen, ik stond niet stil bij de geweldige dingen die ik mocht doen.’

Nog meer mooie self-love-interviews:

• Nicolas Caeyers (29): ‘Als iemand me uitscheldt voor vuile homo ben ik een paar uur van de kaart’
• Danira Boukhriss (31): ‘Ik vind het denigrerend om als vrouw gedegradeerd te worden tot lustobject’
• Charlotte Anne Bongaerts (31): ‘Ik had tijdens de zwangerschap een tweede paar borsten onder mijn oksels’