Na mijn scheiding en de moeilijke periode daarna, leerde ik op vakantie in Tunesië een schat van een man kennen. Ik voelde me onmiddellijk helemaal goed bij hem. Hij is zo warm en lief, terwijl mannen hier zo koel zijn. Door hem besef ik wat ik al die tijd gemist heb... Maar ik ben ook realistisch genoeg om in te zien dat deze relatie geen toekomst heeft. We bellen nog elke dag en het valt me enorm zwaar om weer in de drukte en de stress hier te zitten. We missen elkaar en zijn allebei even ongelukkig. Liefst zou ik kiezen voor de korte pijn en alle contact verbreken. Maar dat vooruitzicht doet zo’n pijn en ik wil hem ook niet kwetsen.
Als je echt geen toekomst ziet in deze relatie, kun je inderdaad beter geen contact meer hebben. Voor jezelf, want op deze manier hou je het gemis en het verlangen in stand en kun je niet meer genieten van je leven hier, én voor je vakantieliefde. Je wilt hem niet kwetsen, maar hoe langer je hem hoop geeft dat het toch iets kan worden tussen jullie, hoe harder het zal aankomen als het hem uiteindelijk duidelijk wordt dat dat niet zo is. Dan kun je hem beter zo snel mogelijk eerlijk vertellen hoe jij hierover denkt. Het zal inderdaad pijnlijk zijn om afscheid te nemen, dus gun jezelf ook de tijd om verdriet te hebben. Probeer anderzijds ook een beetje te relativeren. Je bent verliefd geworden op vakantie, zonder alle drukte van het dagelijkse leven. Dat maakt toch dat alles er wat roziger uit ziet dan normaal. Waarschijnlijk mis je niet alleen je vakantielief, maar ook die ontspannen sfeer. Bovendien heb je in hem een man ontmoet die jou kon geven wat je al zo lang mist. Gelukkig bestaan er nog wel meer lieve en warme mannen. Jouw Tunesische vriend heeft jou duidelijk gemaakt wat jij nodig hebt om je goed te voelen in een relatie. Nu je weet dat het kan, is er weinig kans dat je nog met minder genoegen zult nemen. Beschouw dit als een ervaring die je veel geleerd heeft over jezelf en waar je met een warm gevoel aan kunt terugdenken. Sterkte!
