Ilana leeft niet langer in functie van de schoonheidsidealen, want elk lichaam is prachtig en mag worden gezien.
Ilana: ‘Ook dat naaktmodel had hangborsten, een buikje, striemen en cellulitis. En ik vond dat prachtig.’
You do you, natuurlijk, maar steeds meer vrouwen kiezen liever voor comfort dan voor schoonheidsidealen. Ilana leeft niet langer in functie van de schoonheidsidealen, want elk lichaam is prachtig en mag worden gezien.
‘Ik groeide op met het idee dat je in deze samenleving slank moet zijn. En zelfs als je dat bent, is het vaak nog niet goed genoeg. Toen iemand tijdens mijn tienerjaren een opmerking over mijn heupen en kledingkeuze gaf, begon ik te worstelen met mijn zelfbeeld. Ik vond mezelf te dik, terwijl ik – dat zie ik nu wanneer ik foto’s van toen terugzie – graatmager was. Ik had het gevoel dat ik niet voldeed aan de schoonheidsnormen, en dat had een negatieve impact op mijn eigenwaarde, met als gevolg dat ik gaandeweg heel veel dingen niet meer deed.
Ik ging niet meer naar het strand of het zwembad. Ik was non-stop bezig met mijn uiterlijk. Het idee dat ik niet goed genoeg was, was nooit ver weg. Ik droeg uitsluitend wijde kledij, ik wilde niet dat er foto’s van me werden genomen en op het vlak van daten kon ik alleen denken: waarom zou iemand mij willen?
Naakt vrouwenlichaam
Ik had niet door dat ik mezelf zoveel ontzegde, maar dat veranderde toen ik drie jaar geleden naar een boetseercursus ging en voor de eerste keer een naakt vrouwenlichaam zag dat niet het mijne was. Ik was verbaasd dat die vrouw er fysiek net zoals ik uitzag. Niet alleen had ze hangborsten, ze had ook een buikje, striemen en cellulitis. Ik vond het heel verrassend om te ervaren dat ik haar lichaam prachtig vond, terwijl het zo hard leek op mijn lijf, dat ik al zo lang verafschuwde.
Ik vond het heel verrassend om te ervaren dat ik haar lichaam prachtig vond, terwijl het zo hard leek op mijn lijf, dat ik al zo lang verafschuwde.
Ik dacht altijd dat mijn vriendinnen een grapje maakten of overdreven wanneer ze zeiden dat ze er ook zo uitzagen, want in de media zag ik nooit vrouwen die op mij leken. Ik was ervan overtuigd dat mijn lijf een van de uitzonderingen op de regel was. Maar als ik dat naaktmodel zo mooi vond, waarom zag ik mezelf dan niet op die manier?
Dat was een openbaring, want als ik dat dacht, waren er waarschijnlijk nog meer vrouwen zoals ik. Daarom begon ik een serie van de meest uiteenlopende vrouwenlijven te boetseren onder het motto: elk lichaam is prachtig en mag worden gezien.’
Trots op je lijf
‘Eerlijk? Ik had nooit gedacht dat het een succes zou worden, maar de aanvragen voor mijn beelden stroomden binnen. Intussen heb ik mijn beroep kunnen maken van het boetseren van vrouwenlichamen. Aangezien mijn bedrijf “Trots op je lijf” heet, kon ik niet anders dan zelf trots op mijn lijf zijn. Ik moest dus wel aan de slag met mijn eigen zelfbeeld.
Daarom begon ik heel veel dingen te doen die buiten mijn comfortzone lagen. Zo ging ik naar een tantraweek, volgde ik stripteaselessen en deed ik een boudoir- en naaktfotoshoot. Het zat ook wel in kleinere dingen, zoals het opnieuw dragen van jurkjes, iets wat ik al jaren niet meer deed. Al die zaken brachten een positief effect teweeg.
Dik oké
Vandaag kies ik voor de dingen waar ik zelf zin in heb en niet langer voor wat er van mij wordt verwacht. Ik durf tegenwoordig op Instagram reels te maken waarin mijn buik de hoofdrol speelt. Het is niet omdat die niet plat is en zelfs een beetje hangt, dat ik me moet verstoppen. Bovendien probeer ik het woord “dik” niet als iets slechts te zien. Er is niets mis met een dikke portemonnee of een dikke wagen, dus waarom zouden dikke vrouwen dan slecht zijn?
Ook vrouwen die geen maten hebben die aan zogezegde schoonheidsidealen voldoen, zijn mooi en stralen. Het wordt tijd dat we stoppen met denken: is dat een mooi lijf of niet? Je kan bijvoorbeeld ook dankbaar zijn voor alles wat je lichaam voor je doet. Leef je leven niet in functie van onrealistische en onhaalbare schoonheidsidealen, want het leven is zoveel meer dan je fysieke vertoning.’
Tekst: Marijke Clabots
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier