Jits Van Belle (44): ‘Waarom moet ik altijd over mijn lichaam babbelen?’

Robyn vertrok samen met Vince te voet naar Santiago de Compostella in de populaire VTM-soap ‘Familie’. Het betekende ook onmiddellijk de exit van Jits Van Belle. ‘Mijn contract is beëindigd van hun kant’, vertelt Jits. ‘Ze weten dat ik opensta voor gelijk welke comeback, zeker in deze ontzettend moeilijke tijden in onze sector. Ze zijn dat voorlopig helaas niet van plan, maar zeg nooit nooit. Ik zou het alleszins leuk vinden om opnieuw Robyn te mogen spelen.’

En de kijkers ook. Jouw exit kon niet op sympathie rekenen bij de ‘Familie’-fans.

‘Het is leuk om te merken dat veel mensen Robyn een fijn personage vonden. Het mooiste compliment vind ik altijd als fans zeggen dat ik de rol mooi, heel naturel en geloofwaardig neergezet heb.’

Je personage is momenteel nog steeds op wandeltocht. Mag je een tipje van de sluier oplichten. Blijft ze voorgoed in Spanje? 

‘Ik weet natuurlijk hoe dit verhaal verdergaat, maar ik mag niks verklappen. Het enige wat ik kan zeggen, is dat er wel nog nieuws gaat volgen. Ze kan niet plots in rook zijn opgegaan.’

 

Spannend! Je vertelde ons eerder dat Robyns verschijning een verademing was voor de kijkers.

‘Klopt. En zeker omdat haar gewicht nooit ter sprake kwam in de serie. Ze leefde gewoon haar leven zoals iedereen en haar maatje meer was totaal geen beperking. Ze was veiligheidsagente, ze deed aan judo en ze had een toffe relatie. daarom zei ik ook volmondig ja op die rol. Ik hoef ook niet elke dag na te denken over mijn lijf, net zoals iemand met bijvoorbeeld een grote neus of valse tanden daar ook niet continu aan herinnerd moet worden. Ik vind het raar dat we toch altijd blijven inzoomen op dat gewicht.’

Heb jij daarmee geworsteld toen je jonger was?

‘Eigenlijk niet. Ik ben nogal een felle, en vroeger nog meer dan nu. Dus ik huppelde overal vlotjes door, en had er toch iemand commentaar op wat ik deed of hoe ik eruitzag, dan had ik altijd wel een antwoord klaar. Ik bleef daar dus ook om die reden meestal gespaard van. In het middelbaar had ik ook altijd meer jongens dan meisjes als vrienden, waardoor ik niet zo bezig was met mijn uiterlijk. In het hoger veranderde dat en drong het wel tot me door dat ik molliger was dan de rest, maar ik was redelijk populair waardoor ik me dat nooit erg aantrok. Pas toen ik voor televisie ging werken, werd ik veel zelfbewuster.‘

Als er dan al eens een vrouw met een maatje meer in een reeks verschijnt, mag je er geld op inzetten dat het in de verhaallijn op een gegeven moment ook over haar gewicht zal gaan.

Vertel.

‘Plots werden er heel veel vragen over mijn uiterlijk gesteld. In elk interview, dat niet zoals dit over self-love gaat, moet ik het tot vermoeiens toe over mijn gewicht en mijn maatje meer hebben terwijl dat totaal niet relevant is. Ik vind dat soms wel lastig omdat het onnozel is. Je gaat toch ook niet aan een blondine vragen: wat vind je van je blonde haren? Waarom moet ik dan over mijn lichaamsbouw babbelen als ik het over mijn rol als Robyn heb? Dat doet er toch helemaal niet toe?’

Hoe komt dat denk je?

‘Omdat we het gewoon te weinig zien op tv. We zien het nochtans wel genoeg in het straatbeeld en in onze vriendenkring, maar we zien het veel te weinig in series en films. En als er dan eens een vrouw met een maatje meer in een reeks verschijnt, mag je er geld op inzetten dat het in de verhaallijn op een gegeven moment ook over haar gewicht zal gaan. Dat vind ik zo jammer. Wat mij betreft, mag er op alle vlakken wel wat meer diversiteit getoond worden in de media. Andere religies, genders, mensen met een beperking enzovoort. We zien dat veel te weinig terugkomen in verhaallijnen, waardoor we dus ook steevast dezelfde stereotiepe acteurs en actrices terugzien op ons kleine scherm. Veel collega’s bij “Familie” fluisterden me zelfs in de wandelgangen toe dat ze het heel jammer vonden dat net iemand die niet mainstream is weer moest verdwijnen uit de serie. Al was ze op het einde niet meer dezelfde Robyn.’

Hoezo?

‘Robyn werd in de serie geïntroduceerd als een sterke madam, maar daarna is ze wat vergleden in het klassieke rollenpatroon. Ook dat is jammer. Heel wat schrijvers blijven zich daar nog steeds aan vasthouden: de vrouw die staat te koken terwijl de man tijdens het wachten op zijn eten een pintje drinkt. Het zal er in heel wat huishoudens nog zo aan toegaan, en da’s niet erg, maar het is juist leuk om op tv eens iets anders te tonen.’

 

Denk je dat bepaalde rollen enkel aan actrices worden gegeven die aan het stereotiepe schoonheidsideaal voldoen?

‘Ik heb vooral het gevoel dat actrices die geen stereotiep uiterlijk hebben minder rollen krijgen of toch zeker al geen kans maken op veel rollen. Ik voel wel aan dat ik vaak in een bijrol wordt geschoven en dat is jammer. Dat is trouwens veel minder het geval in theater, daar houdt men enkel rekening met je talent en niet met hoe je eruitziet. Zo zou het eigenlijk overal moeten zijn.’

Heel wat mensen vertellen ook dat leeftijd een grote rol speelt in de showbizzwereld. Krijg je minder rollen als je als actrice wat ouder wordt?

‘In theater word ik heel duur omdat ze daar met anciënniteit werken. Hoe langer je bent afgestudeerd, hoe duurder je wordt. Op tv is het sowieso een feit dat er niet genoeg rollen worden geschreven voor 40-plussers. Een dertiger is blijkbaar sexyer dan een veertiger. Misschien als ik nóg ouder word, dat ik dan terug meer gecast wordt, maar dan als de grootmoeder (lacht).’

Mijn kinderen hebben mij al miljoenen keren zien huilen.

Is ouder worden iets waar je het zelf moeilijk mee hebt?

‘Ja. Mijn papa is een jaar geleden overleden en dat heeft me enorm bewust gemaakt van de sterfelijkheid van de mensen rondom mij en vooral van mezelf als mama. Dat verwart mij enorm en het maakt me heel klein en kwetsbaar. Op mijn leeftijd gebeurt het meer en meer dat vriendinnen afscheid moeten nemen van hun ouders of dat ze zelf ziek worden, terwijl ik daar vroeger zelden mee geconfronteerd werd. Dat is natuurlijk de cyclus van het leven, maar ik vind dat toch heel heftig.’

 

Praat je daar met anderen over? 

‘Ja, met iedereen. Ik ben een babbelaar! Ik vind het ook belangrijk om je gevoelens niet op te kroppen, maar te durven tonen. Mijn kinderen hebben mij al miljoenen keren zien huilen. We zijn daar bij ons thuis heel open over en alles is bespreekbaar.’

Praten over je gevoelens is een goede self-love-tip. Heb je nog tips voor meer zelfliefde?

‘Alles begint bij de juiste ingesteldheid. Bij mij is het glas altijd halfvol in plaats van halfleeg, waardoor je automatisch met een meer roze bril naar jezelf en de wereld rondom jou kijkt. Ik ben er me wel van bewust dat dat niet voor iedereen gemakkelijk is. Als je niet opgroeide in een warm nest of al vreselijke dingen meemaakt als je jong bent, dan is het moeilijker om zo positief in het leven te staan. Iets wat ik verder iedereen zou aanraden is: durf hulp zoeken. Of dit nu bij een geliefde of bij een therapeut is. Het kan zo verrijkend zijn om je even te laten helpen door iemand die een andere kijk heeft op je situatie. En als laatste, maar meest belangrijke tip: zorg ervoor dat de mensen die je graag ziet zich waardevol voelen.’

Door complimenten te geven?

‘Ja, absoluut! Ik zeg meermaals per week en soms zelfs per dag tegen mijn kinderen dat ze slim, lief en mooi zijn. Ik vind het belangrijk dat ze weten dat ik hen graag zie en dat ze zichzelf zo ook graag zien.’



 

Tot slot, waar kunnen we jou nog aan het werk zien?

‘Ik had een drukke theatertournee met 4Hoog, maar ben tijdelijk werkloos door corona. Ik smijt me wel op Theater Boutique, dat is mijn eigen huisje van poëzie en plezier. Ik ontwikkelde daar een aantal projecten voor die ik te midden van de coronacrisis kon opstarten. Ik maakte ook een mobiel toneelstuk ‘Maria Dolores Esperanza’ voor kindjes dat ik overal zoals bijvoorbeeld op scholen, bij verenigingen of zelfs bij mensen thuis kan spelen. Ik hoop verder op wat stemmenwerk en dat er in een of andere fictiereeks een rolletje uit de bus valt. Ik hoop vooral dat de culturele sector terug mag opstarten!’

Nog meer self-love-interviews:

• Marie Verhulst (25): ‘Ik wil wel wat gezonder leven, maar van die kilo’s lig ik niet wakker’
• Evi Hanssen (42): ‘Geluk ga je nergens vinden, het zit in jezelf’
• Sharon (31): ‘Ik liet mijn hoofd vroeger toe om mijn lichaam te pesten’