Wij spraken een expert over het programma waarin wensouders worden gekoppeld puur om hun kinderwens.
Nieuw VTM-programma ‘Ik wil een kind’ krijgt bakken kritiek: ‘Veilige hechting is en blijft het belangrijkst’
Gisteren dropte VTM een bom op sociale media, beter gezegd een babybo(o)m. ‘Ik wil een kind’ wordt een gloednieuw programma over bewust co-ouderschap, waarin wensouders begeleid worden in hun zoektocht naar de juiste co-ouder. Het format kan rekenen op veel negatieve reacties en ook Nele Wouters (Woordvoerster bij het agentschap Opgroeien) heeft haar twijfels bij haar format. Al kan bewust co-ouderschap zelf, mits goede begeleiding, volgens haar wel werken: ‘Zolang er een beperkt aantal liefdevolle opvoedende figuren zijn, kan het kind zich veilig hechten.’
Na seizoenen lang mensen te koppelen op boerderijen en blind te laten trouwen, sturen televisiemakers een gloednieuw en controversieel format op ons af. In ‘Ik wil een kind’ gaat VTM op zoek naar singles of koppels die graag een kind willen, maar er om de een of andere reden geen kunnen krijgen. Samen met experts gaan ze dus op zoek naar een andere alleenstaande of koppel om hun kinderwens mee in vervulling te laten gaan.
De gemoederen laaiden hoog op na de aankondiging voor de oproepaflevering van het nieuwe programma op 18 oktober. Vanuit alle hoeken van de samenleving kwam er reactie op het nieuwe format dat Dina Tersago zal presenteren. De grootste bezorgdheid die zowel onder politiekers als onder andere criticasters op sociale media leeft, is dat de noden van de wensouders voor die van het nog ongeboren kind zouden komen.
Nele Wouters is zich erg bewust van dat risico, maar wil toch potentieel zien in het nieuwe format: ‘Er zijn al zo veel reacties geweest op dit programma en ik begrijp de bezorgdheid volledig. Een kind heeft namelijk recht op een ouder, maar een volwassene heeft geen recht op een kind. Als je alleen van de titel uitgaat, lijkt het wel alsof er enkel gedacht wordt aan volwassenen met een grote kinderwens. VTM-woordvoerders verduidelijken echter dat ze vooral taboe willen doorbreken en willen sensibiliseren, aangezien bewust co-ouderschap sowieso alsmaar vaker voorkomt. Er is ook nog steeds geen wettelijk kader voor en dat is absoluut wel in het belang van het kind.’
Over welk wettelijk kader hebben we het dan precies?
‘Nu kunnen er officieel maar twee ouders zijn. Stel je voor dat ik, jij en jouw partner samen een kind hebben. Ik ben de biologische ouder, jij de officiële tweede ouder en je partner de derde. Als jouw partner omwille van een ruzie plots uit dat verbond wil stappen en dus ook financieel niets meer wil bijdragen aan de opvoeding, loopt het kind heel wat middelen mis. Een derde ouder heeft namelijk geen plichten en komt juridisch gezien zelfs niet in beeld. Het programma zou er dus voor kunnen zorgen dat er meer bewustwordingen rond bewust co-ouderschap wordt gecreëerd en dat er zo ook een wettelijk kader zou kunnen komen. Het blijft natuurlijk wel de vraag of daar echt een televisieprogramma voor nodig is.‘
In tegenstelling tot wat veel reacties op het internet nu beweren, hoeft deze vorm van ouderschap geen negatieve impact te hebben op de ontwikkeling van het ongeboren kind.
Nele Wouters
Woordvoerster bij het agentschap Opgroeien
Welke impact heeft bewust co-ouderschap op de ontwikkeling van een kind?
‘In tegenstelling tot wat veel reacties op het internet nu beweren, hoeft deze vorm van ouderschap geen negatieve impact te hebben op de ontwikkeling van het ongeboren kind. De realiteit is dat veel kinderen vandaag leven met gescheiden of bewust alleenstaande ouders. Onderzoek toont aan dat het voor de veilige hechting van een kind cruciaal is dat het opgroeit met een beperkt aantal liefdevolle opvoedende figuren. Of dat er nu twee of drie zijn en of die personen onderling in een romantische relatie verkeren, is minder of zelfs niet belangrijk. Pleegzorg is daar het bewijs van, want in dat systeem vinden veel kinderen tijdelijk of permanent een thuis bij mensen die hen omringen met regelmaat, liefde en veiligheid.’
Wat vind je van de media-aandacht die naar het ongeboren kind en de ouders zal gaan?
‘Een kinderwens is vaak heel sterk en als het niet (meteen) lukt om die in vervulling te laten gaan, weegt dat erg zwaar op iemands mentale gezondheid. Het is een verlangen dat gepaard gaat met zo veel emoties, waardoor ik me wel zorgen maak om de manier waarop de mensen in beeld gebracht zullen worden. Je bent namelijk niet altijd rationeel als er zo’n diepgewortelde wens op tafel ligt. Ik hoop oprecht dat de aanwezige experts de wensouders met zorg en respect zullen begeleiden, zodat ze geen wrang gevoel overhouden aan hun traject. Hetzelfde geldt voor de baby’s, die op een dag ook volwassen zullen worden en het misschien niet fijn zullen vinden dat hun hele ontstaansgeschiedenis op televisie gekomen is. Die beelden blijven voor altijd bestaan, dus het is in ieders belang dat er goed mee wordt omgegaan. Maar denkend aan de experten die aanwezig zullen zijn (zoals Ann Buysse, gezinspsychologe aan de Universiteit Gent, red.), heb ik er een goed oog in.’
De oproepaflevering van ‘Ik wil een kind’ komt op maandag 18 oktober om 20u35 op VTM.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier