Cato schrijft open brief aan minister van Onderwijs Hilde Crevits om meer begrip te vragen voor leerlingen met leerstoornissen.
‘Ik werkte zo hard om te verbergen dat ik dyslexie had, dat ik op mijn 13de een depressie kreeg’
Nog een paar weken en de cursussen kunnen weer aan de kant geschoven worden. Hoog tijd voor ministers om de balans van het schooljaar op te maken. Als het van schrijfster en docente Kristien Hemmerechts afhangt, mag er alvast één ding verdwijnen in het onderwijs: de dt-regel. Iets waar minister van Onderwijs Hilde Crevits niet voor te vinden is. Naar aanleiding van haar reactie in De Zevende Dag schrijft Cato Oyen nu een open brief.
Gebruik jij de smurfenregel? Of liever ’t kofschip? Als het van Kristien Hemmerechts afhangt, binnenkort geen van beide meer. ‘Ik heb nu al studenten die gewoon systematisch d schrijven, bijvoorbeeld, hij antwoord met een d’, aldus Kristien in De Zevende Dag. ‘Je kan niet verwachten van leerlingen dat ze iets leren wat ze ook kunnen doen met een appje’. Hemmerechts meent dat leerkrachten eerder moeten uitgaan van wat hun leerlingen kunnen en aanbrengen, dan wat ze zelf denken dat zo belangrijk is.
Slag in het gezicht
‘Het is een kleine moeite om iets correct te doen’, klinkt het bij Hilde Crevits over de dt-regel. Een uitspraak die voor sommige Vlamingen een slag in het gezicht was, ook voor Cato Oyen. Zij schreef dan ook een open brief aan de minister van Onderwijs om meer begrip te vragen voor leerlingen met leerstoornissen. ‘Ik hoorde plots mijn leerkrachten van vroeger weer na een test of een schrijfoefening waar ik veel tijd en werk in had gestopt. “Cato, gewoon wat moeite doen”, “Zo moeilijk is het allemaal niet”, “Heb je wel gestudeerd?’’’
Blauw papiertje
Hoewel Cato jarenlang logopedie kreeg, ontdekten ze pas in het eerste middelbaar dat ze dyslexie had. ‘Ik wist eindelijk wat er met me aan de hand was en er viel een blok van mijn schouders. Tot ik besefte dat dat “blauwe papiertje” in mijn agenda, een attest van een leerstoornis met maatregelen, niet voor elke leerkracht van tel bleek te zijn. Sommigen wisten heel goed wat dyslexie inhield, voor anderen was het een teken dat we maar wat harder moesten nadenken en er dan ook wel zouden komen.’ Cato werd een perfectionist, kweekte enorme faalangst en sukkelde als gevolg daarvan in verschillende depressies. ‘Mijn onzekerheid die ik over de jaren heen had opgebouwd door het gevoel van nooit genoeg te kunnen zijn en nooit de beste te zullen zijn, overvielen me.’
Hoewel Cato wel de veerkracht vond om weer op te staan en ze nu als zelfstandig grafisch vormgever werkt, nodigt ze minister van Onderwijs graag uit om samen na te denken over oplossingen. ‘Zo veel kinderen met zo veel talenten, maar ze worden tegengehouden omdat ze niet altijd de juiste spelling hanteren. Jammer is dat.’
Ook lezen:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
