‘Een man met hetzelfde niveau en dezelfde leeftijd krijgt wél een topsportstatuut. Puur omdat hij een man is’

Als tophockeyspeelster in de eredivisie maakt Aurélie De Caluwe (16) bij de Universiteit Gent geen kans op een topsportstatuut. Had ze nu André of Aaron geheten, kreeg ze wél zo’n statuut. Gewoon omdat ze dan geen vrouw was. Héél erg oneerlijk. Seksisme in z’n puurste en misselijkmakendste vorm. En wij scharen ons maar al te graag aan Aurélies zijde om komaf te maken met dit probleem dat regelrecht uit de jaren stillekes lijkt te komen. Voor goed.

‘Ik speel bij de Dames 1 van de Koninklijke Hockeyclub van Brugge, in eredivisie. In de Belgische hockey is dat het hoogste niveau. Maar dat is niet genoeg voor vrouwen om een topsportstatuut te krijgen aan de Universiteit Gent. Maar voor mannen wel. Een vrouw moet individueel geselecteerd worden voor de nationale ploeg als ze een topsportstatuut wil krijgen. Maar daarvoor geselecteerd worden is enorm moeilijk. De plaatsjes in de nationale ploeg zijn namelijk beperkt. En dat onderscheid tussen man en vrouw is superoneerlijk. Moest ik een jongen zijn, kreeg ik het statuut meteen. Maar ik ben een meisje, dus ik heb het niet. En dat stoort me enorm.’

‘Naast trainingen op het veld hebben we ook een verplicht loopschema en krachttrainingen. En dat is heel moeilijk om te combineren met zware studies. In mijn team zitten studenten geneeskunde en rechten. Een topsportstatuut zou hen enorm helpen om hun sportambities met hun studies te combineren. Dat een man met hetzelfde niveau en dezelfde leeftijd dat wel krijgt enkel en alleen omdat hij een ander geslacht heeft, geraakt er bij ons écht niet in.’

Ook voor vrouwen is hockey superintensief en het ‘verschil’ dat er vroeger op sportvlak bestond tussen mannen en vrouwen is allang geen geldige reden meer voor deze ongelijke behandeling.

Waarom denk je dat er zo’n onderscheid tussen mannelijke en vrouwelijke topsporters bestaat op dat vlak?

‘Ik denk dat dat verschil is ontstaan omdat vrouwen in een ver verleden helemaal niet aan sport deden. Het kan perfect dat er zo’n vijftien jaar geleden heel wat minder vrouwen zich aansloten bij sportclubs dan nu. Maar in onze hockeyclub zijn er ondertussen minstens evenveel mannen als vrouwen. Het niveau van vrouwensport is trouwens ook enorm gestegen. In Nederland heeft de vrouwelijke hockeyploeg de allerbeste vrouwelijke hockeyers ter wereld. Ook voor vrouwen is die sport superintensief en het ‘verschil’ dat er vroeger op sportvlak bestond tussen mannen en vrouwen is allang geen geldige reden meer voor deze ongelijke behandeling.’

Je moet zelf nog anderhalf jaar achter de middelbareschoolbanken zitten voor je kan gaan verder studeren aan de universiteit of hogeschool. Waarom ben je nu al zo bezig met dat statuut?

‘Ik houd me al een tijdje bezig met discriminatie op vlak van gender aan te kaarten. Ik heb oudere teamgenoten die enkele jaren geleden hun statuut al hebben aangevraagd. Een heeft letterlijk het antwoord gekregen: ‘Omdat jij een vrouw bent voldoe je niet aan de criteria.’ En toen dacht ik: wow, hoe kan zoiets in deze tijden nog voorkomen? Dat was de druppel. Zoiets kan gewoon écht niet.’

Ik hoop dat de Universiteit Gent inziet dat ze studenten verliest door zo in het verleden te leven. Het is tijd om de knop om te draaien en niet meer in versleten stereotiepen te denken

Wat wil je met je petitie en de media-aandacht errond bereiken?

‘Ik wil gelijkheid. Dat is mijn voornaamste doel. Verder studeren is voor jongeren zó belangrijk. Ik wil geen onderscheid. Ik wil gelijkheid voor alle sporters. Voor alle sporten, universiteiten en hogescholen. In Hasselt, Leuven en Antwerpen zijn de criteria voor mannelijke en vrouwelijke hockeyers wél gelijk. Ik begrijp écht niet waarom de Universiteit Gent niet meegaat met z’n tijd. Daar bestaat in mijn ogen geen geldige reden voor.’

Denk je dat jouw petitie vruchten zal afwerpen?

‘Ik hóóp het. Ik heb er eerlijk gezegd wel een goed gevoel bij, nu het probleem zo veel aandacht krijgt. De reden dat ik niet aan de Universiteit Gent zou willen studeren, is puur door hun slechte regeling voor vrouwelijke topsporters. Ik hoop dat de Universiteit Gent inziet dat ze studenten verliest door zo in het verleden te leven. Het is tijd om de knop om te draaien en niet meer in versleten stereotiepen te denken.’

Ik las dat Dr. Lenoir, professor bewegings- en sportwetenschappen aan de UGent, je uitnodigde op een gesprek, maar dat je daar niet op bent ingegaan. Klopt dat?

‘Ik heb een e-mail gekregen van Dr. Lenoir waarin hij me uitlegt welke criteria er behaald moeten worden voor een vrouw om een topsportstatuut te verkrijgen, maar die criteria ken ik al. Hij haalde verder aan dat in alle Belgische universiteiten dezelfde regels voor topsporters en hun statuut gelden, maar dat is niet zo. Hij wil de tijd nemen om mij de criteria opnieuw uit te leggen, maar hij staat niet open voor verandering.’

‘Er zijn veel mensen die geen idee hebben van hoe aanwezig seksisme nog is op zo veel plekken in onze samenleving. Het wordt tijd om alles op een rijtje te zetten en er iets aan te veranderen. Iedereen zou moeten uitkomen voor de genderongelijkheid binnen zijn discipline. Dan kunnen we er samen iets aan doen.’

Ondertussen tekenden al meer dan 650 eensgezinden Aurélies petitie. Maar dat vinden wij nog lang niet genoeg! Hier kan je je naam achterlaten en investeren in een betere toekomst voor een eerlijke educatie voor vrouwelijke topsporters.