Mijn vriend en ik zijn al 7 jaar samen, hebben een prachtige dochter en wonen in ons gezellige, zelfgebouwde huis. Zelf heb ik een aantal vrienden, waarmee ik regelmatig afspreek. Maar mijn vriend gaat nooit buiten, behalve om te werken. Tijdens de week kruipt hij altijd vroeg in bed. Maar ook in het weekend gaat hij niet op stap, niet met mij, maar ook niet met anderen. Hij weet, denk ik, ook niet met wie dat zou kunnen. Wanneer ik iets plan, gaat hij wel mee. Ik hoor vrouwen klagen dat hun man nooit thuis is, maar andersom is toch ook niet goed ?
Je man lijkt tevreden met zijn leven met jou, jullie dochtertje en huis, met jouw initiatieven en met zijn beperkte activiteiten. En blijkbaar bestaat er een goed evenwicht in jullie leven. Jullie genieten van gezellig samenleven als gezin, waarbij hij rustig thuis kan zijn én jij voldoende ruimte krijgt voor jouw behoefte aan sociale contacten.
Bovendien is hij wél bereid om jou te vergezellen op activiteiten die jij voor jullie samen plant, zodat de relatie ook voldoende gevoed wordt. Zolang jij, noch je vriend, zelf last hebben met deze situatie, hoef je je dus geen zorgen te maken. Niet iedereen heeft behoefte aan veel sociale contacten of activiteiten. En niet iedereen heeft daarvoor nog veel energie over na een drukke werkweek. Vaak veranderen deze behoeften ook naargelang de drukte van de levensfase waarin je je bevindt. Heb je echter last van zijn gedrag of ben je het moe er altijd alleen voor te staan of initiatief te nemen, dan is met hem praten de eerste stap om deze ergernissen aan te pakken. Maar twijfel niet aan jezelf of jullie relatie, omdat iets niet beantwoordt aan de maatschappelijke norm. Integendeel, geniet van het feit dat jullie er in slagen toch jezelf te blijven!
