Redactrice Eva (23) liet onlangs haar eerste tattoo zetten. Speciaal voor Flair doet zij alle details uit de doeken. Vandaag: de zoektocht naar het perfecte ontwerp.
‘Het heeft een paar jaar geduurd voor ik effectief de stap zette naar mijn eerste tatoeage. Mijn mama was er tegen, ik was niet honderd procent zeker of ik het écht wilde: je weet hoe dat gaat, eeuwig twijfelen over het ontwerp. Maar dit jaar heb ik de knoop doorgehakt. Op een avond sprak ik erover met een vriendin, en de week erna hadden we samen een afspraak bij een tattooshop in de buurt. Ik wilde me héél goed informeren, zodat ik helemaal zeker was. Check, de zoektocht kon beginnen! Het eerste wat ik zeker wist, was dat het iets met bloemen moest te maken hebben. Iedereen die me kent, weet dat ik gelukkig word van bloemen. Op mijn Instagram, in mijn living... Op Pinterest zocht ik op termen als “flower tattoo” en “small tattoo” en al snel had ik heel wat inspiratie. Wat ik zeker wist, is dat het zo fijn mogelijk moest en ook liefst zo minimalistisch mogelijk. Op mijn bord vind je uiteenlopende stijlen: een romantisch boeket met veel krullen, één bloem met strakke lijnen, een wild veldboeket... De gedachte dat ik iets moest kiezen dat voor áltijd op mijn lichaam zou te zien zijn, vond ik toch een héééél klein beetje beangstigend. Maar soit, dat zal iedereen wel hebben, zeker?’
Het perfecte ontwerp
‘Na lang zoeken dacht ik dat ik het gevonden had. Ik contacteerde de tattooshop in de buurt, waar ik enkele weken eerder was geweest om me te informeren. Na twee maanden kon ik een afspraak vastleggen en die man heeft zich dat waarschijnlijk beklaagd, want ik heb hem gestalkt met andere ontwerpen. Die ‘rest van mijn leven’ bezorgde me veel stress, haha. Hij antwoordde gelukkig telkens heel kalm dat hij ook dát gewijzigde ontwerp kon maken, en dat ik me geen zorgen hoefde te maken. Chanceke.’
D-day
‘Eindelijk was het zover. “En heb je zenuwen?” stuurde een vriendin nog een paar uurtjes ervoor. “Bwa, zenuwen, valt wel mee.” Maar oké, ik ging eerlijk gezegd net íéts meer naar het toilet en had ook wel klamme handjes. En ik durf het bijna niet te zeggen, maar zelfs op de dag zelf ben ik nog van gedachte veranderd! De tatoeëerder tekende mijn ontwerp dat ik had doorgestuurd, maar ik was toch niet overtuigd. Ik heb vervolgens mijn gsm bovengehaald met een andere afbeelding en gevraagd dat op mijn arm te zetten. (En ja, daar voelde ik mij best ongemakkelijk bij, oeps) Maar dat was allemaal geen probleem en even later plakte het ontwerp al op mijn arm. Hij vroeg of ik het goed vond. “Ja, zeker?”, zei ik. Waarop de vriendin die ik als steun mee had gelukkig zei dat ik écht zeker moest zijn, want dat het – ja hoor – voor de rest van mijn leven was. Ik heb dan toch nog gevraagd om het ontwerp iets groter te tekenen en horizontaal op mijn arm te zetten, en dan was het hélemaal zoals ik het wilde. Eindelijk, zal die man gedacht hebben, haha. Mijn tip dus: niet beschaamd zijn over al je duizenden vragen en veranderingen, en een lieve vriendin meenemen die je extra moed geeft.’
https://www.instagram.com/p/Bmvu0YJCX9V/?taken-by=verlindeneva
Volgende week: hoeveel pijn doet zo’n tattoo?
