De helft van ons wil een ander gewicht en amper tien procent is elke dag trots op zichzelf, zo blijkt uit onze self-love-enquête. Jezelf graag zien is niet altijd makkelijk, maar zo mooi als het wel lukt! Daarom brengt Flair self-love letters: liefdesbrieven van lezeressen aan zichzelf. Deze week is het de beurt aan Rosalie (25).
‘Ik leer je nog elke dag beter kennen, waardoor ik nog elke dag liever bij jou ben. Jij doet steeds wat bij je past, wat goed voelt voor jou. Zo ben je overal een andere versie van jezelf, maar altijd blijf ik de basis zien van wie je bent: iemand die positief in het leven staat. Iemand die denkt in termen van wat kan in plaats van wat niet kan. Er werden je nochtans veel beperkingen opgelegd. Je hebt scoliose en een longafwijking. Je onderging operaties en hebt meer dan eens gehoord dat je niet alles zou kunnen wat anderen kunnen. Maar daar dacht jij anders over. Jij deed telkens wat niet mogelijk geacht werd. Ik keek toe en zag dat het goed was. Zelfs toen je daarbij eens over je grenzen ging, vond je een manier om ook daar weer uit te leren. Het geeft je duidelijk rust om zelf de regie te nemen over je leven, om de wereld te accepteren zoals die is en om keuzes te maken die bij je passen. Je bent jong, maar je hebt al veel dromen waargemaakt. Je gaat trouwen met de liefste man die je je had kunnen wensen, je hebt gereisd, je werkt keihard… Ik kan zo nog eindeloos dingen opnoemen. Het gaat dan om feiten, dingen die je doet. Maar ik ben ook trots op wie je bent. Je staat altijd klaar voor mensen. Niets is je te veel in een vriendschap. Je bent eerlijk en liefdevol. Bovendien blijf je jezelf, dat kan niet iedereen zeggen. Ik ben er net als jij van overtuigd dat je afwijking net gezorgd heeft voor ontzettend veel levenslust en doorzettingsvermogen. Je probeert bewust te leven en wil overal een moment van maken. Na alles wat je hebt meegemaakt, wil je nu leven.’
Je hebt meer dan eens gehoord dat je niet alles zou kunnen wat anderen kunnen. Maar jij deed telkens wat niet mogelijk werd geacht.
‘En dan bedoel ik ook echt nu, niet straks. Maar ondanks al dat moois besef je ook dat je altijd pijn zal blijven hebben, en dat is lastig. Soms zie ik dat je lichaam niet meewerkt. De teleurstelling in je ogen is dan groot. Wat dat betreft, denk ik dat je sterkte soms ook je zwakte is. Niet veel mensen weten dat je gezondheidsproblemen hebt. Je vindt het leuk dat je normaal behandeld wordt, maar even vaak ben je aan het vechten tegen de pijn en raakt je energie op. Je laat dat zelden merken, waardoor je ook weleens op onbegrip stuit wanneer die problemen toch tot beperkingen leiden. Dan denk ik dat je een soort van erkenning mist, want je doet het anders toch maar allemaal.’
‘PS: Als het ooit aanvoelt alsof je niet gezien wordt, weet dan dat ik je zie. Dat ik het herken en dat ik het erken. En dat ik je daarvoor bewonder.’
Liefs,
Rosalie
Nog meer mooie self-love letters:
