Maar liefst 1 op de 2 Belgen voelt zich eenzaam.
Er zijn 3 grote soorten eenzaamheid: zo ga je ermee om
Een recent onderzoek toont aan dat 1 op de 2 Belgen zich wel eens eenzaam voelt. Een heel bekend gevoel dat soms moeilijk te doorgronden, en dus ook te verhelpen, is. Gelukkig bestaan er voor elke vorm van eenzaamheid manieren om ermee om te gaan.
Hoewel heel veel mensen zich al eens eenzaam hebben gevoeld, realiseren we ons vaak niet dat eenzaamheid kan opduiken en aanhouden ongeacht het aantal mensen dat je dagelijks tegenkomt. Dat klinkt een beetje tegenstrijdig, maar heeft alles te maken met het feit dat er meerdere vormen van eenzaamheid bestaan. Dit zijn de drie verschillende, hun kenmerken en mogelijke remedies.
Intieme eenzaamheid
Intieme eenzaamheid voel je wanneer je niemand hebt waar je bij terechtkan in tijden van crisis. Je mist dus iemand als een beste vriend of een partner, waarmee je al je diepste geheimen kan delen en die je blindelings vertrouwt. Jammer genoeg hebben we hier zelf ook vaak ons aandeel in. Wanneer je deze eenzaamheid ervaart, ga je je vaak emotioneel afsluiten. Dit zorgt ervoor dat je ook uit jezelf geen toenadering gaat zoeken tot de mensen in je dichte kring, uit angst voor afwijzing. Een vicieuze cirkel, die je maar beter snel doorbreekt.
Hoe kan je ermee omgaan? Hoe moeilijk het ook lijkt: neem opnieuw contact op met de vrienden waar je voordien zo close mee was. Praat over jullie gezamenlijke interesses, ga naar een plaats waar jullie leuke herinneringen aan hebben en vertel over hoe eenzaam je je voelt. De kans is groot dat de band van toen, er nu nog steeds is.
Relationele eenzaamheid
Terwijl intieme eenzaamheid voortkomt uit het gevoel dat je een naaste vertrouweling of essentiële vriend mist, heeft relationele eenzaamheid te maken met het missen van een vriendengroep. Dit kan gebeuren als je vriendengroep plots minder afspreekt omdat jullie levens er anders uit beginnen te zien (denk aan kinderen, nieuwe jobs, verhuizen) of wanneer je zelf een tijdlang niet bij jullie groepsuitjes bent kunnen zijn, en de stap nu dus groot voelt. Je mist een community-gevoel, wat voor een kuddedier als de mens heel moeilijk is. Zeker als je overmant wordt door de klassieke piekergedachte: ‘vinden ze mij nog wel leuk?’
Hoe kan je ermee omgaan? Hoewel plannen maken met die vriendengroep een eenvoudige oplossing kan zijn voor dit soort eenzaamheid, zijn die twijfels soms een pak hardnekkiger dan we zouden willen. De gouden tip? Affirmaties. Spreek jezelf toe voor je de telefoon opneemt om af te spreken en voor je de deur uitgaat richting het café: ‘Mijn vrienden vinden mij even leuk als ik hen.’ Onderzoek toont aan dat we meestal minder snel worden afgewezen dan we denken!
Collectieve eenzaamheid
Buiten je intieme vrienden en zelfs je vriendengroep, is er een bredere gemeenschap van mensen die je wel kent maar waar je geen hechte band mee hebt. Denk aan collega’s of buren. Collectieve eenzaamheid ontstaat wanneer je je niet verbonden voelt met deze grotere groep. Ook al gaat het hier niet om dichte te vrienden, toch is een gemeenschap rond je hebben waar je in past heel belangrijk. Dat missen kan je het gevoel geven dat je ‘verloren loopt’.
Hoe kan je ermee omgaan? Probeer vaker buiten te gaan in je omgeving. Denk maar aan de koffiebar om de hoek of de wekelijkse markt. Je zal zien dat je vaak dezelfde mensen tegenkomt en zo wat stadsgenoten of buren leert kennen, al is het maar oppervlakkig. Op het werk kan je altijd voorstellen om koffie mee te brengen als jij toch naar de machine gaat. Wedden dat de collega dan gewoon meewandelt en een babbeltje slaat?
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
