We zijn bij Flair gek op tattoos. Heel wat van die kunstwerkjes zijn niet enkel mooi, maar hebben ook een speciale betekenis. In TAT Talks vertellen lezeressen welk verhaal er schuilgaat achter hun tatoeage(s). Elize (30) werd verkracht toen ze op Erasmus was in Madrid. Ze zat heel diep na die traumatische gebeurtenis, maar kwam er uiteindelijk sterker uit. Ze liet een olijftak tatoeëren als symbool van haar kracht.
Elize ging tien jaar geleden op Erasmus naar Madrid. Ze keek enorm uit naar dat avontuur en ze beleefde er de tijd van haar leven. Helaas maakte ze daar ook iets mee dat haar leven voorgoed zou veranderen. ‘Ik werd aangerand’, vertelt Elize. ‘Eigenlijk verkracht, maar ik heb het na al die jaren nog steeds heel moeilijk met dat woord. Ik nam de laatste metro naar huis en toen ik afstapte, werd ik tegengehouden door vier mannen. Drie van hen duwden me tegen een muur, terwijl de vierde mijn broek naar beneden trok en zijn gang ging. Gelukkig kwam er nog iemand uit het metrostation, vermoedelijk van de laatste metro uit de andere richting. Mijn aanvallers schrokken en lieten me los, waardoor ik kon wegvluchten.’
Antidepressiva
‘Eenmaal terug op mijn appartement werd mijn huisgenote wakker en vertelde ik haar in tranen wat er zonet allemaal was gebeurd. Ze zette me onder de douche, gaf me een pijnstiller en stak me in bed zodat ik wat kon kalmeren. Ik heb nooit aangifte gedaan bij de plaatselijke politie omdat ik dacht dat er toch niets mee gedaan zou worden. Ik kon die mannen ook niet beschrijven. Als je zoiets traumatisch meemaakt, schakel je je bewustzijn uit waardoor je even weg bent van de wereld. Ik ben uiteindelijk niet vervroegd naar huis gegaan, maar heb mijn schooljaar afgemaakt in Madrid. Vreemd genoeg had ik er de eerste weken na het incident niet veel last van. Ik denk dat ik het allemaal wat verdrong. Het was pas toen ik thuiskwam dat ik mijn klap kreeg en dat ik goed besefte wat me was overkomen.’
‘Ik heb heel diep gezeten. Ik vertrouwde niemand meer, ik durfde niet alleen op straat rond te lopen als het donker was en ik kon de gedachtenmolen in mijn hoofd niet stoppen. Ik ging vier jaar langs bij een psycholoog en nam antidepressiva, maar ik kon wat er was gebeurd nog steeds niet van me afzetten. Ik stond op een bepaald moment zelfs aan de Schelde en dacht “als ik spring, is alle pijn weg”. Ik schrok enorm van die gedachte en belde gelukkig onmiddellijk mijn papa. Mijn psycholoog besliste toen samen met hem dat het best was dat ik weer even bij hem thuis introk. In de daaropvolgende weken ging het een pak beter met mij, maar een tweede aanranding duwde me meteen weer in die diepe put. Dit keer waren het dronken studenten die me lastigvielen op straat en overal betastten. Ze zetten het op een lopen toen ik luid begon te roepen. Dat voorval haalde natuurlijk die oude wonde weer open. Er was even sprake van een opname in een psychiatrische instelling, maar zover is het nooit gekomen. Ik ben er zelf uitgeraakt met hulp van mijn lieve familie en psycholoog.’
Prachtig gezinnetje
‘Ondertussen ben ik gelukkig getrouwd met mijn fantastische partner en hebben we samen een prachtig dochtertje. Ik moet eerlijk toegeven dat het voor mij niet makkelijk was om me open te stellen voor een man. Zeker op seksueel vlak was dit ontzettend moeilijk. Maar hij had zoveel begrip en geduld dat hij beetje per beetje die gigantische muur die ik ophield, kon slopen. Ik ben uiteindelijk sterker uit dit alles gekomen en ik wilde dit vastleggen met een tattoo. Mijn zus kan heel goed tekenen, dus ik vroeg aan haar om het ontwerp te maken. Ik koos voor een olijftak omdat die elegant én krachtig is. De tattoo toont me dat ik onverwoestbaar ben en dat die mannen me niet klein hebben gekregen! De tekening staat op de achterkant van mijn enkel waardoor ik ze niet vaak zie. Als mijn oog toch eens op de olijftak valt als ik in de spiegel kijk of mijn schoenen aandoe, voel ik me trots omdat ik sta waar ik nu sta en ben wie ik ben, ondanks al die tegenslagen.’
Wie met vragen zit over zelfdoding, kan terecht bij de Zelfmoordlijn op het gratis nummer 1813 en op de site www.zelfmoord1813.be
Nog meer mooie TAT Talks:
- Lien (25): ‘Mijn kinderwens ging in rook op toen ik mijn beide eierstokken moesten laten verwijderen’
- Lisa (26): ‘Die wereldreis veranderde mijn leven en ik sloeg zelfs een Brits lief aan de haak’
- Ellen (29): ‘Ik heb Fien en Kato nooit beschouwd als halfzussen, wij zijn échte zussen’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
