We zijn bij Flair gek op tattoos. Heel wat van die kunstwerkjes zijn niet enkel mooi, maar hebben ook een speciale betekenis. In TAT Talks vertellen lezeressen welk verhaal er schuilgaat achter hun tatoeage(s). Jessie (31) raakte maar niet zwanger. Tweeënhalf jaar en acht mislukte inseminaties later, bleek ze toch op natuurlijke wijze in verwachting te zijn. Tuur is nu haar grootste schat en daarom liet ze een portret van hun tweetjes tatoeëren op haar arm.
Jessie had een grote kinderwens, maar die in vervulling laten gaan, liep helaas niet van een leien dakje. ‘Begin 2015 besloten mijn toenmalige vriend en ik om aan kindjes te beginnen’, vertelt Jessie. ‘Ik wist natuurlijk dat dit een tijdje kon duren, maar ik had nooit verwacht dat het zo moeilijk zou gaan. Ik werd er eerlijk gezegd wat moedeloos van toen het na maandenlang proberen maar niet lukte. Zeker omdat er in die periode in mijn omgeving heel wat mensen wél konden uitpakken met het goede nieuws dat hun gezinnetje binnenkort groter zou worden. Na veertien maanden besloot ik om langs te gaan bij de gynaecoloog en samen beslisten we om inseminatie te proberen.’
Veel traantjes
‘Het waren verschrikkelijke maanden. Niet enkel fysiek omdat je elke dag die hormonen moet nemen, maar ook mentaal begon dit enorm zwaar door te wegen. Elke maand opnieuw hoopte ik om zwanger te zijn, maar telkens kwam daar weer die teleurstelling. Helaas mislukten alle acht pogingen en werd ik doorverwezen naar een fertiliteitskliniek waar zowel mijn vriend als ik grondig onderzocht werden. Er was blijkbaar toch een medisch probleem en ICSI, Intra Cytoplasmatische Sperma Injectie, was de enige oplossing om onze kinderwens toch nog in vervulling te laten gaan. Ik heb in die periode heel veel traantjes gelaten. Ik ben een controle freak en ik vond het zo moeilijk om te aanvaarden dat ik over mijn eigen lichaam en dat natuurlijke proces geen controle had. Ergens voelde dit voor mij als een soort falen aan, terwijl het dat natuurlijk helemaal niet was!’
‘Om onze gedachten te verzetten, gingen we op skivakantie. Eén avond was ik doodziek. Ik dacht dat ik te veel wijn had gedronken, maar ook de rest van die trip had ik voortdurend last van mijn maag en was ik kotsmisselijk. Ik legde natuurlijk de link niet dat ik misschien weleens zwanger zou kunnen zijn omdat we al zo lang met dat medische proces bezig waren. Maar toen de klachten bleven duren, deed ik eenmaal we thuis waren toch een zwangerschapstest. Op dat stokje stond tot mijn grote verbazing dat ik zwanger was! Ik kon het niet geloven en deed daarom daarna nog vijf tests (lacht).‘
Dubbel feest
‘Ik was zo gelukkig. Ik kan dat gevoel op geen enkele manier beschrijven. Ik liep de badkamer uit, mijn vriend lag nog in zijn bed, duwde de test onder zijn neus en zei: “Kijk naar die test, klopt dit?!'”Ik heb het dus niet echt op een romantische manier aan hem verteld (lacht). Er viel zo’n grote last van mijn schouders! Na tweeënhalf jaar kwam mijn grote droom eindelijk in vervulling. Al die maanden van teleurstelling, ontgoocheling en wanhoop waren eindelijk verleden tijd.’
‘Ik was uitgerekend de 14e oktober en op 9 oktober stonden we ‘s avonds klaar om te vertrekken naar een gezellig restaurantje. De 10e oktober ben ik namelijk jarig, dus we gingen nog eens lekker uit eten met ons tweetjes. Daar dacht ons kindje anders over, want mijn water brak om 20u. De dag erna, om 14u37 om precies te zijn, kwam Tuur ter wereld. We verjaren dus op dezelfde dag! Ik vind dit heel bijzonder en ik voel me op die dag telkens nog meer verbonden met mijn zoontje.‘
Onvoorwaardelijke liefde
‘Ik wist al toen ik zwanger was dat ik een tattoo wilde zetten voor Tuur. Het moest specialer zijn dan enkel zijn naam, dus daarom ontstond het idee van een portret van ons tweetjes. Ik had al een tattoosleeve op mijn rechterarm, maar één plekje aan de achterkant van mijn onderarm hield ik bewust vrij voor hem. De tekening symboliseert de band tussen Tuur en mij en onze onvoorwaardelijke liefde. Ik kijk vaak naar de tattoo, niet enkel omdat hij prachtig gezet is, maar ook omdat dit me kracht geeft. Na een moeilijke periode brengt deze kleine peuter elke dag zoveel liefde en vreugde in mijn leven.’
‘Tuur begint ook stilletjes aan te beseffen dat hij op mijn arm getatoeëerd staat. Af en toe zegt hij: “Dat ben ik mama!”. Ik hoop stiekem dat hij later ook ooit een tatoeage laat zetten die naar mij verwijst. Maar als hij dit niet doet, dan zal ik hem zeker niet minder graag zien.’
Jessie met haar zoontje
De tattoo: een portret van Jessie en Tuur
Nog meer mooie TAT Talks:
- Elise (23): ‘Fiston was meer dan een hond, hij was mijn beste vriend’
- Elize (30): ‘Na die aanranding op Erasmus zat ik heel diep, maar de tattoo toont me dat ik onverwoestbaar ben’
- Lien (25): ‘Mijn kinderwens ging in rook op toen ik mijn beide eierstokken moesten laten verwijderen’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
