Bij Flair zijn we gek op tattoos. Heel wat van die kunstwerkjes zijn niet enkel mooi, maar hebben ook een speciale betekenis. In Tat Talks vertellen lezeressen welk verhaal er schuilgaat achter hun tatoeage(s). Micky (36) liet een tattoo zetten voor haar dochter Femke die ze bij de geboorte bijna verloor.
‘Ik was in 2011 voor het eerst in verwachting van een kleine spruit’, vertelt Micky. ‘Maar die zwangerschap werd na bijna tien weken beëindigd, want het vruchtje was dood. Snel daarna was ik opnieuw zwanger en toen liep alles die eerste weken wel perfect. Op de echo na twintig weken was alles dik in orde, dus mijn vertrouwen dat alles dit keer wel goed zou eindigen groeide met de dag.’
Zware hersenbloeding
‘Helaas ging het na 27 weken toch mis’, vertelt Micky. ‘De gynaecoloog stuurde me door naar het ziekenhuis waar ik verplichte bedrust kreeg en iedere dag vier hartfilmpjes moest laten maken. Dertien dagen later werd mijn dochter met een spoedkeizersnede geboren. Ze was toen amper 29 weken oud. Ze woog 680 gram en was 28 centimeter groot. Ondanks haar vroeggeboorte deed ze het die eerste dag boven alle verwachtingen heel goed.’
Femke had een zware hersenbloeding gehad. De dokters wisten niet of ze het zou redden.
‘Een dag later stonden plots vijf artsen aan mijn bed met slecht nieuws’, gaat Micky verder. ‘Femke had een zware hersenbloeding gehad. Omdat ze nog zo jong en klein was, wisten ze niet of ze het zou redden en indien ze het zou halen: hoe ze hieruit zou komen... Mijn wereld stortte volledig in. Ik wilde mijn kindje niet afgeven, maar de kans was bijzonder groot dat het niet goed zou aflopen.’
Cerebrale parese
‘Ik heb me wekenlang niet durven hechten aan Femke uit zelfbescherming’, vertelt Micky. ‘Ik wist dat het anders nóg pijnlijker zou zijn om afscheid te nemen. Toch raadden de artsen me aan om ze regelmatig vast te nemen en op mijn borst te leggen. Wekenlang leefde ik in onzekerheid of mijn dochtertje het wel zou overleven. Dat was de meest verschrikkelijke periode in mijn hele leven. Na vijf weken konden de dokters me eindelijk geruststellen dat ze het zou redden. Hoe haar toekomst er zou uitzien, bleef op dat moment wel een groot vraagteken.’
‘Femke lag in totaal twaalf weken in het ziekenhuis, waarvan tien weken in de couveuse’, zegt Micky. ‘Op een MRI-scan bleek dat ze cerebrale parese heeft aan de linkerkant, wat gevolgen zou hebben voor haar motoriek. De dokters waarschuwden ons dat ze misschien nooit zou kunnen stappen. Toen stortte mijn wereld voor een tweede keer in. Ik vond het zo erg voor mijn meisje dat ze niet zoals alle andere kindjes vrolijk zou kunnen rondhuppelen en alles doen wat ze wilde.’
Echte vechter
‘Na heel veel fysiotherapie en ergotherapie slaagde Femke er toch in om te stappen op haar twee jaar‘, aldus Micky. ‘Ondertussen is ze bijna tien jaar en is ze een heel lieve en vrolijke meid. Ze is wat klein van gestalte voor haar leeftijd, maar ze krijgt groeihormonen. Ze doet het goed op school en het is een echte vechter. Ze heeft nog wekelijks therapie voor haar cerebrale parese, maar ook daar maakt ze grote vorderingen.’
In de linkervleugel van de vlinder liet ik een scheurtje tekenen als symbool voor haar beperking aan haar linkerzijde.
‘Toen Femke geborgen werd, wist ik meteen dat ik haar verhaal wilde verwerken in een tattoo sleeve’, vertelt Micky. ‘Omdat ze zo fragiel is, koos ik voor een vlinder. In de linkervleugel liet ik een scheurtje tekenen als symbool voor haar beperking aan haar linkerzijde. De klok geeft het tijdstip van haar geboorte weer en de paarse strik staat voor de vroeggeboorte. De ketting symboliseert dan weer mijn oneindige liefde voor haar.’
Kracht
‘De tattoo hielp me bij het verwerkingsproces’, besluit Micky. ‘Telkens als ik ernaar kijk, geeft het met enorm veel kracht. Het toont dat we vechters zijn. Mijn omgeving vindt de tattoo voor mijn dochter heel mooi. Het is niet enkel een meesterwerkje, er schuilt ook een prachtige betekenis achter. Femke vindt de tekening zelf ook heel mooi. Ze vindt het speciaal dat mijn arm een soort eerbetoon is aan haar. Later wil ze er zelf ook graag eentje.’
De tattoo.
Micky met haar dochtertje Femke.
Nog meer mooie TAT Talks:
- Lindsay (29): ‘Ik had over 66 % van mijn lichaam derdegraadsbrandwonden’
- Manon (33): ‘De tattoo camoufleert het litteken dat ik overhield aan mijn borstkanker’
- Elise (23): ‘Fiston was meer dan een hond, hij was mijn beste vriend’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
