'Bij de eerste sprong is de kick natuurlijk het grootst en daarna blijft het iedere keer opnieuw een adrenalineboost.'
VROUWEN MET STOERE HOBBY’S: Mandy (29) doet aan formatiespringen
Dat vrouwen ook een serieus stel figuurlijke ballen aan hun lijf hebben hangen, tonen we elke week door een vrouw met een stoere hobby in de kijker te zetten. Mandy Feijen (29) zoeft letterlijk door de lucht, want ze springt in haar vrije tijd uit een vliegtuig.
Mandy (29) ruilt haar doordeweekse bureaustoel als directiesecretaresse in het weekend in voor een stoeltje in een vliegtuig, want ze doet aan skydiven. En alsof dat nog niet zot genoeg is, maakt ze ook nog eens figuren in de lucht met haar medeparachutisten. ‘Een keertje uit een vliegtuig springen, stond al een hele tijd op mijn bucketlist’, aldus Mandy. ‘Maar ik wou geen duosprong, ik wou van de eerste keer volledig zélf springen. Ik had de smaak onmiddellijk te pakken, en het is niet bij die ene sprong gebleven.’
© Leon van Leeuwen
Hoeveel sprongen heb je ondertussen gedaan?
‘Zo’n 1.600. Ik wilde op den duur nog iets meer doen dan gewoon skydiven, dus ik koos voor formatiespringen. Dat is een bepaalde discipline binnen de sport. Ik woon in België, maar ik kom oorspronkelijk uit Nederland. Daarom zit ik in een Hollands team en we doen mee aan wereldkampioenschappen.’
Wat moeten we ons voorstellen bij formatiespringen?
‘Ik maak eigenlijk samen met mijn team verschillende figuren zoals bijvoorbeeld een ster in de lucht. Je hebt randoms en blocks. Die eerste zijn enkelvoudige formaties waarbij je tussendoor de polsen loslaat. Die laatste zijn dubbele formaties waarin nog eens speciale bewegingen plaatsvinden. Er zijn 22 blocks en 16 randoms die wereldwijd vastliggen. Bij een wedstrijd is er een bepaalde trekking van figuren en die moet iedereen proberen uit te voeren. Voor randoms krijg je één punt en voor blocks twee punten. Op het moment dat we het vliegtuig uitspringen, hebben we 35 seconden om die figuren te maken.’
© Grim Swinnen
Is daar een bepaalde techniek voor?
‘Ja. Formaties gebeuren als je in vrije val bent, voor je dus je parachute opent. Iedereen van ons team heeft een bepaalde positie in die figuren. Je kunt sturen in de lucht door middel van je armen en je benen te gebruiken, en daar is natuurlijk een bepaalde techniek voor. Wij worden daarvoor gecoacht door de wereldkampioen, een Belg. Het is een echte teamsport. Hoe langer je samen springt, hoe meer je op elkaar ingespeeld raakt. Iemand vervangen, is weer een stapje terug. Wij springen nu altijd met dezelfde vier personen: twee mannen en twee vrouwen. Eentje daarvan is trouwens mijn vriend.’
Tof! Hebben jullie elkaar zo leren kennen?
‘Ja. Toen ik de eerste keer sprong met een vriend, werd hij gefilmd door mijn huidige vriend. Toen ik meer sprongen deed, kwam ik hem vaker tegen, want het is natuurlijk een klein wereldje. Zo sprong de vonk letterlijk en figuurlijk over (lacht). Door deze sport ben ik vaak van huis weg, dus het is eigenlijk heel tof dat we die passie kunnen delen.’
Hoogtevrees is waarschijnlijk niet aan jou besteed.
‘Ik moet eerlijk toegeven dat ik zelf wel last heb van hoogtevrees als ik bijvoorbeeld op een hoog gebouw sta. Mensen met hoogtevrees kunnen dus perfect springen, dat is toch iets anders. Je staat in een vliegtuig niet in contact met de grond. Bungeejumpen zou ik dan bijvoorbeeld nooit doen!’
© Paul Turlings
Is het een gevaarlijke sport?
‘Dat valt eigenlijk goed mee. Ik vind het niet gevaarlijker dan bijvoorbeeld skiën. De kans dat er iets misloopt, is namelijk echt miniem. Je hebt je parachute die je zelf vouwt en daarbovenop nog eens een reserveparachute die gevouwen is door iemand die daarin gespecialiseerd is. Daar zit ook een computertje in zodat ie automatisch opengaat als je je bewustzijn verliest.’
Ben je dan nooit bang?
‘Ik voel wel adrenaline, maar ik heb geen schrik. Ik vertrouw op mijn materiaal en op wat ik zelf kan. Ik ben me er wel bewust van dat het kan mislopen, maar dat houdt mij scherp. Dat is denk ik ook de reden dat deze sport nog steeds veel meer door mannen wordt uitgeoefend. Vrouwen denken dat het gevaarlijk is, en mannen durven meer die grens opzoeken en risico’s aangaan.’
© Pascal Dorny
Is het fysiek ook lastig?
‘Ja. Je moet toch wel zorgen dat je een goede conditie hebt. Na zo’n sprong rennen we naar de hangaar waar al ons materiaal ligt, maken we alles weer klaar, doen we onze uitrusting aan en springen we onmiddellijk weer het vliegtuig in. Dat hele proces vergt veel energie. We moeten ook op gewicht blijven, want de vier personen in ons team hebben allemaal een ander gewicht en lengte. Om perfect op elkaar ingespeeld te zijn, blijft dit best hetzelfde. Ik loop en fitness dus om in vorm te blijven.’
En mentaal?
‘Vooral in het begin moet je toch een knop omdraaien. Iedereen die voor het eerst uit een vliegtuig springt, heeft wel wat stress. Nu ben ik het na al die tijd wel gewend en ligt de stress vooral in het feit dat ik wil presteren met ons team.’
Wat is het strafste dat je ooit meemaakte bij het skydiven?
‘Goh dat is een moeilijke vraag, want ik heb al zo veel leuke sprongen gedaan. De eerste keer dat ik deel uitmaakte van een heel grote formatie met 48 personen was fantastisch! Dat is een moment dat ik nooit zal vergeten. En die keer dat ik uit een luchtballon sprong, blijft ook iets heel speciaal.’
Wat vind je omgeving van je bijzondere hobby?
‘In het begin was vooral mijn moeder er niet voor te vinden. Mijn vader duikt, dus hij snapt die nood aan een kick beter. Ondertussen zijn ze het wel al gewoon, want ik doe dit al zeven jaar.’
© Bart Daenen
Is het eigenlijk een dure sport?
‘Als je een stapje in de wereld zet of naar een restaurant gaat, ben je ook al snel veel geld kwijt. Ik steek dat liever in mijn hobby. In het begin is het wel een investering, want je moet je opleiding betalen en je materiaal aanschaffen. Eenmaal dat achter de rug is, vind ik het goed meevallen. Ik heb nu wel sponsors en dat is natuurlijk mooi meegenomen (lacht).’
Tot slot: waarom zou je onze lezeressen aanraden om dit ook te doen?
‘Omdat het gewoon heel erg gaaf is! Bij de eerste sprong, is de kick natuurlijk het grootst en daarna blijft het iedere keer opnieuw een adrenalineboost. De hele ambiance die er rond hangt, is ook geweldig. Het is een klein wereldje, dus je leert overal ter wereld nieuwe mensen kennen die dezelfde passie hebben. Da’s fijn!’
Nog meer straffe dames:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
