Nathalie Lambaerts geeft wandeltherapie en deelt enkele tips om ook op je eentje al wandelend tot rust te komen.
De positieve impact van wandelen op je mental health: ‘Het is een toegankelijke vorm van therapie’
Tijdens de coronacrisis gingen we massaal aan het wandelen. Een goede gewoonte die wij graag blijven aanhouden, want het zou top zijn voor onze mentale gezondheid. Therapeute Nathalie Lambaerts legt uit waarom én geeft enkele tips om het hoofd tijdens het wandelen leeg te maken.
Nathalie Lambaerts van @StapKlap ontdekte tijdens de coronacrisis zelf de positieve impact van wandelen op haar mentale gezondheid. Daarom besloot ze om naast haar job als hr-advisor al wandelend coaching te geven. ‘Tijdens de pandemie wandelde ik tijdens mijn lunchpauzes, aangezien dat het enige was wat nog mocht. Ik ondervond dat het voor mij de ideale manier is om mijzelf even te resetten, en daarom begon ik het ook in de weekends te doen’, vertelt ze. ‘Ik merkte daarnaast ook dat als ik buiten met vrienden afsprak, onze gesprekken veel vlotter verliepen. Het zette mij aan het denken om ook anderen de kracht van wandelen te doen ontdekken, en zo werd StapKlap uiteindelijk geboren.’
Spontaner praten
Met Stapklap geeft Nathalie in een groene omgeving al wandelend coaching. De positieve impact van wandelen op je mentale gezondheid is volgens haar dan ook niet te onderschatten. ‘Er bestaan een heleboel onderzoeken waaruit blijkt dat wandelen goed is voor je mental health. Zo worden tijdens het wandelen verschillende hersengebieden geactiveerd die bijdragen tot onze taal, waardoor we tijdens het stappen sneller, vaak onbewust, dingen zullen vertellen. Daarnaast komt er dopamine (gelukshormoon, red.) vrij, waardoor je stressniveau kan dalen’, legt ze uit. Ook fietsen en lopen hebben volgens haar hetzelfde effect, als je het buiten doet tenminste. ‘Wandelen is iets toegankelijker dan fietsen of lopen. Het vraagt minder inspanning, maar is wel minstens even effectief’, aldus de therapeute.
‘Maar het is niet omdat je dagelijks wandelt, dat je zorgen plots als sneeuw voor de zon zullen verdwijnen’, nuanceert ze. Het kan je wel helpen om even op adem te komen en met een frisse blik naar naar iets te kijken of om je hart bij iemand te luchten. Wandel je liever alleen? Nathalie geeft hieronder enkele tips om al wandelend aan zelfhulp te doen.
Leer vertragen.
‘Het is geen race of Strava-challenge. Het punt is om tot rust te komen, niet om per se 10 kilometer te willen wandelen, want zo’n doel stellen kan je ook stress bezorgen. Voor sommigen is een kwartiertje wandelen al genoeg om even op adem te komen, anderen hebben wat meer tijd nodig.’
Maak er een routine van.
‘Het wandelen op zich is vaak geen probleem, maar die wandelschoenen aantrekken en ook effectief vertrekken vaak wel. Maak de drempel iets kleiner door er een routine van te maken en bijvoorbeeld meteen na het werk of na het ontbijt even frisse lucht in te ademen. Het duurt gemiddeld 27 dagen om een nieuwe gewoonte aan te leren, wedden dat je het daarna niet meer kan missen?’
Kies voor de juiste route.
‘Heb je veel stress? Kies dan voor een route die je kent en waarbij je niet moet nadenken, zodat je onderweg niet net nog meer zorgen krijgt. Uit onderzoek blijkt ook dat het beter is om te wandelen in de natuur, en niet in een stad. Daar word je namelijk aan veel prikkels blootgesteld, waardoor je veel minder snel rust zal vinden.’
Houd een wandeldagboek bij.
‘Schrijf daarin hoe je je voelde tijdens de wandeling, aan wat je gedacht hebt, wat je opgevallen is,… Dat geeft je iets tastbaars om achteraf op terug te vallen én helpt je om je gedachten nog meer los te laten.’
Stapklappen is volgens Nathalie een vrij toegankelijke vorm van therapie. Zie je door de bomen het bos niet meer, dan raadt ze je toch aan om hulp in te schakelen. ‘Het kan zijn dat de klassieke therapie je een beetje afschrikt. De drempel om al wandelend in therapie te gaan is iets lager, omdat je náást elkaar wandelt en er een soort van wisselwerking ontstaat. Zo valt het “intervieweffect” ook weg.’ En hoewel je ook perfect met vrienden kan stapklappen, is het volgens Nathalie toch een goed idee om erover na te denken om een therapeut onder de arm te nemen. ‘Een buitenstaander kan je een andere kijk geven dan vrienden of familie. Die persoon zit niet in je bubbel, kijkt op een andere manier naar je situatie en geeft je dan ook andere inzichten.’
Goed om te weten: als je, net als bij Nathalie, in wandeltherapie wil gaan, dan moet je vaak eerst op een intakegesprek. Zo kan de therapeut achterhalen of hij/zij jou kan helpen. Is dat niet het geval, dan zal je worden doorverwezen naar iemand die je wel kan helpen. Maar laat dat je niet afschrikken om het toch een kans te geven.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
