Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...
zoey hasselbank
© Instagram @zoeyhasselbank

'Op een bepaald moment begon ik zelfs mijn huid te bleachen omdat ik lichter wilde zijn.'

Zoey Hasselbank (29): ‘Ik dacht dat ik lelijk was omdat ik er anders uitzag’

Herlinde Matthys
Herlinde Matthys Webjournalist

Zoey Hasselbank (29), aka Sarah Moponami, reist als dj de wereld rond en deed mee aan de vorige editie van ‘Big Brother’. ‘Ik zat op een school met allemaal witte meisjes waardoor ik mijn neus wilde laten doen en sluik haar wilde’, aldus Zoey. ‘Op een bepaald moment begon ik zelfs mijn huid te bleachen omdat ik lichter wilde zijn.’

‘Self-love betekent voor mij: me niks aantrekken van wat andere mensen van me denken’, aldus Zoey Hasselbank. ‘Dat ik dingen in mijn leven doe die gebaseerd zijn op mijn gevoel en wat ík graag doe.’

Liggen we te veel wakker van de mening van anderen?

‘Voortdurend. We maken bepaalde keuzes, zeggen specifieke dingen en dragen sommige kleren enkel en alleen om goedkeuring te krijgen van anderen. Op den duur word je zelfs een andere persoon, gewoon om erbij te horen of om geen kritiek te krijgen. Sorry, maar dan leef je niet meer jouw leven, maar leef je in functie van mensen wiens mening er eigenlijk niet toe doet.’

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

In ‘Big Brother’ leek je enorm sterk in je schoenen te staan.

‘Klopt. Ik leerde dat van thuis uit, want ik ben de oudste van zes kinderen. In onze cultuur betekent dat dat ik de trein ben en als ik ontspoor, dan valt de rest ook van het spoor. Dat was een grote druk op mijn schouders. Mijn papa is ook heel traditioneel. Hij trekt zich nog steeds enorm aan wat anderen denken over hem en ons. Voor hem is het dus not done om je kwetsbaar op te stellen, want dan denken mensen dat je zwak bent. Dat zorgde ervoor dat ik veel dingen niet kon en mocht doen, waardoor ik enorm ongelukkig werd. Tot ik die klik kon maken.’

Vertel.

Ik zat keilang in een slechte relatie. Die liefde was heel toxic, maar ik bleef bij die man omdat ik bang was dat andere mensen commentaar zouden hebben. In onze cultuur breng je niet snel een vriendje mee naar huis, dus ik was bang dat mijn ouders teleurgesteld gingen zijn. Ik beet op mijn tanden en bleef samen met hem. Na een zoveelste ruzie, maakte ik de klik dat ik mezelf voorop moest stellen. Dat veranderde eigenlijk mijn hele leven en gaf me een enorme self-love-boost.’

Ik zat keilang in een slechte relatie. Die liefde was heel toxic, maar ik bleef bij die man omdat ik bang was dat andere mensen commentaar zouden hebben.

Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?

‘Dat valt goed mee. Met make-up kan je tegenwoordig veel doen hé (lacht). Nee serieus, ik ben op een punt gekomen in mijn leven dat ik mezelf graag zie voor wie ik ben. Voeger had ik wel complexen, nu heb ik er vrede mee genomen. Ik mag er zijn!’

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Waar stoorde je je in het verleden dan aan?

‘Mijn neus! Ik vond die verschrikkelijk! Maar dat was puur omdat ik me vergeleek met andere mensen. Ik zat op een school met allemaal witte meisjes met fijne neusjes en sluik haar, waardoor ik dacht dat ik er ook zo moest uitzien. Op een bepaald moment begon ik zelfs mijn huid te bleachen omdat ik lichter wilde zijn. Omdat ik er anders uitzag, dacht ik dat ik lelijk was… Maar nu besef ik dat er helemaal niets mis met me is.’

Hoe heb je die klik kunnen maken?

‘Dat gebeurde toen ik op mijn zestiende van school veranderde. Ik kwam terecht in Borgerhout en daar zaten wel meer zwarte meisjes die eruit zagen zoals ik. Daardoor spiegelde ik me niet meer constant aan mensen die qua uiterlijk zo ontzettend veel van me verschilden.’

Ik zat op een school met allemaal witte meisjes met fijne neusjes en sluik haar, waardoor ik dacht dat ik er ook zo moest uitzien.

Laat jij je dan nooit leiden door al die perfecte plaatjes op sociale media?

Ik laat me inspireren in plaats van beïnvloeden door sociale media, en dat is het grote verschil. Je moet enkel accounts volgen die je goed doen voelen over jezelf en die je motiveren, in plaats van diegene die je ongelukkig maken. Ik vergelijk me met niemand, anders maak je je ziek. Je enige competitie is met jezelf. Ik kijk enkel naar wat ik vorig jaar of maand deed, en wat ik dit jaar beter wil doen. Enkel zo kan je groeien. Bovendien tonen mensen ook enkel wat ze willen dat je ziet. Ik ook! Ik kan letterlijk een selfie posten waarop ik sta te lachen, terwijl ik tien minuten daarvoor een mental breakdown had. Geloof niet altijd wat je op sociale media ziet.’

Je deed ook ooit mee aan Miss België. Hoe kijk je daarop terug?

‘Ik ben heel impulsief en dat was een van die beslissingen waar ik niet lang genoeg over nadacht (lacht). Dat was echt niks voor mij. Het was een soort vleeskeuring en ik moest binnen de lijntjes lopen. Ik had het gevoel dat ik een rolletje moest spelen en dat ik niet mezelf kon zijn. Ik ben dan ook gestopt in de voorrondes.’

Sta je nog achter het concept van een missverkiezing?

‘Nee, eigenlijk vind ik dit heel verouderd. Het mooiste meisje van België of van de wereld, op wat is dat gebaseerd? Schoonheidsstandaarden zijn zo verschillend in elk land, schoonheid is zo subjectief en vooral: we leven nu toch in een maatschappij waar we eindelijk niet meer de nadruk leggen op uiterlijk. Vrouwen hebben veel meer in hun mars dan enkel een mooi snoetje. Ik snap ook niet wat de functie is van een Miss? En dat bedoel ik niet denigrerend, want ik ben goed bevriend met onze huidige miss Kedist. Dat is een schatje!’

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Je post geregeld bikinifoto’s op je Instagram. Wil je daar een bepaalde boodschap mee uitdragen?

‘Ja. Ik had die discussie een paar dagen geleden nog met mijn papa. Hij vertelde me dat zijn collega’s hem aanspraken over mijn sexy foto’s en hij vond dat niet kunnen. Toen zei ik hem opnieuw dat hij moet loslaten wat anderen over mij of ons denken. Mijn familie en vrienden kennen me en weten dat ik geen slet ben omdat ik een bikinifoto post. Ik ben trots op mijn lijf, zoals elke vrouw dat zou moeten zijn. Door verschillende lijven te tonen zouden zulke foto’s ons moeten empoweren in plaats van reacties als slet of hoer op te roepen.’

Kreeg je zulke scheldwoorden al te horen?

‘Amai, meer dan één keer! Ik wil voor eens en voor altijd duidelijk maken dat sexy niet gelijk staat aan makkelijk of vuil. Een bikini- of lingeriefoto posten is geen vrijgeleide om vunzige reacties te krijgen. Dat is waarom heel wat vrouwen geen sexy kledij durven te dragen omdat ze bang zijn om gecatcalled te worden. Dat is zo jammer! We doen dit niet om reacties te krijgen, maar omdat we ons graag opkleden en sexy of goed voelen. Punt.’

Ik zie mensen staren of ik krijg rare opmerkingen zoals: “Het is warm, maar jij kan daar toch tegen”. Terwijl ik hier ben geboren.’

Krijg je daarnaast nog vaak te maken met negatieve comments?

‘Vooral na mijn deelname aan “Big Brother”. Toen was het echt extreem! Dat kwam in het begin wel even hard binnen, maar daarna kon ik snel de klik maken dat ik me niets moet aantrekken van wat anderen zeggen over me. Mijn familie en vrienden herkenden me als de Zoey die ik ben, en vonden het tof. Dat is het enige dat telt. Uiteindelijk draait het altijd op hetzelfde uit: het boeit niet wat anderen van je denken, wees gewoon jezelf.

Was je al het slachtoffer van racisme?

‘Ja. Maar onrechtstreeks, want het is meestal niet recht in mijn gezicht. Ik zie mensen staren of ik krijg rare opmerkingen zoals: “Het is warm, maar jij kan daar toch tegen”. Terwijl ik hier ben geboren.

Zorgde dit voor een identiteitscrisis als je opgroeide?

‘Toch wel. Als ik in België rondloop, zien ze dat ik niet van hier ben. Maar in het land waar mijn roots liggen, zien ze ook dat ik daar niet ben opgegroeid. Dus waar hoor ik dan thuis? Met zulke vragen worstel ik soms nog steeds.’

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Je durft dat ook aan te kaarten op Instagram.

‘Klopt. Vroeger durfde ik mensen er niet op aanspreken als wat ze zeiden eigenlijk heel kwetsend was, of ze dat nu zo bedoelden of niet. Maar nu wel omdat ik veel steviger in mijn schoenen sta en omdat ik wel een bepaalde invloed heb. Ik wil het goede voorbeeld geven en zo hopen dat al die kleine beetjes helpen om onze maatschappij te doen veranderen.’

Merk je al verandering of is er toch nog te weinig diversiteit in onze media/maatschappij?

‘Ik merk dat er dingen beginnen verschuiven. Zo start Qmusic een nieuwe radiozender Q-Downtown die volledig draait rond hiphop en r&b, en ik ben daar een van de resident dj’s. We zijn een heel divers team en dat is mooi om te zien. Maar zulke initiatieven zouden er meer mogen komen. Ik had het daar ook over in “Big Brother”. Mensen zien ons nog altijd als poetshulp of de persoon die achter de vuilniskar loop. Ik kreeg toen onmiddellijk commentaar dat ik neerkijk op die jobs, maar dat is totaal niet zo! Ik zou het gewoon fantastisch vinden als je mensen van kleur in werkelijk álle beroepen terugziet zodat jongeren zich kunnen spiegelen aan iemand die er net zoals hen uitziet en beseffen dat zij dit ook kunnen, dat dit niet te hoog gegrepen is. Hoe cool zou het zijn als je naar het nieuws kijkt en eens een zwart nieuwsanker ziet? Ik heb zo zelf lang gedacht dat ik nooit dj zou kunnen worden, maar uiteindelijk durfde ik toch die stap zetten.’

Ik krijg echt heel vaak te horen dat ik enkel geboekt word voor mijn dikke borsten en kont. Terwijl ik echt wel kan draaien!

Hoe ging je te werk met je dj-carrière?

‘Ik heb letterlijk leren draaien door te kijken naar honderden YouTube-filmpjes (lacht). Mijn toenmalige schoonzus kocht mijn materiaal en ik betaalde haar iedere maand 100 euro terug. Mijn ouders stonden namelijk niet achter mijn keuze.’

Hoezo?

‘Zoals ik eerder al zei, trekt mijn vader zich wél nog steeds enorm aan wat anderen van hem en zijn gezin denken. Hij is verder ook heel traditioneel. Hij vond dit geen job voor een vrouw, zo altijd in dat nachtleven vertoeven. Maar ik zette door. Mijn motto is: “het beste wat ik ooit gedaan heb, was in mijzelf geloven”. En dat wierp zijn vruchten af. Als mijn papa nu ziet wat ik al bereikt hebt, is hij supertrots!’

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Nu vlieg je de hele wereld rond. Vind je dit surreëel?

‘Eigenlijk wel. Ik heb hier keihard voor geknokt en ik heb dit op m’n eentje kunnen verwezenlijken. Belgen hebben vaak de vervelende neiging om veel te bescheiden te zijn, maar ik durf klaar en duidelijk verkondigen dat ik hier heel trots op ben (lacht).

Is het als vrouw hard knokken in dat wereldje?

‘Toch wel. Mensen kijken vaak als object naar ons. Ze denken dat we ons succes te danken hebben aan onze looks. Ik krijg echt heel vaak te horen dat ik enkel geboekt word voor mijn dikke borsten en kont. Terwijl ik echt wel kan draaien! Vrouwen worden vaak herleid tot hun looks terwijl we zoveel meer in onze mars hebben. Heb je ooit al gehoord dat een Dimitri Vegas of David Guetta geboekt worden voor hun mooie ogen? Slaat op niks!’

Spreek je mensen daarop aan als je dit hoort?

‘Oh ja, ik haat zulke seksistische opmerkingen, dus ik hou mijn mond zeker niet! Dan zien en horen ze direct dat ik meer ben dan een mooi snoetje. Ik laat me niet meer doen.’

Ik stop de muziek als ik iets zie dat niet door de beugel kan of trek de aandacht van de portier.

Wat is ergste dat je al meemaakte op dat vlak?

‘Terwijl ik aan het draaien was, stond er plots een man achter me in de dj-booth die ik totaal niet kende. Hij pakte me vast en begon met zijn kruis tegen mijn poep te schuren en in mijn nek te hijgen. Echt walgelijk! Ik voelde me heel vies.’

Hoe reageerde je daarop?

‘Ik heb die man daar onmiddellijk over aangesproken. Het was een organisator van events en hij dreigde dat ik nooit meer op zijn feestjes zou mogen draaien. Omdat ik zo gechoqueerd was, zette ik dit daarna op mijn Instagram, maar ik noemde zijn naam niet. Ergens is dat weer typisch aan ons vrouwen dat we dit willen aankaarten, maar toch geen namen durven noemen. Ik had dat beter wél gedaan om anderen te beschermen.’

Onlangs zijn er weer enkele meisjes slachtoffer geworden van seksueel geweld tijdens het uitgaan in cafés en bars. Raakt dit je des te hard als dj?

‘Enorm! Ik probeer daar ook op te letten als ik draai. Ik stop de muziek als ik iets zie dat niet door de beugel kan of trek de aandacht van de portier. Ik ga als ik zelf op de dansvloer sta ook checken bij meisjes of alles oké is. Als vrouw sta je soms machteloos op het moment zelf, daarom is het belangrijk dat we van thuis uit de goede waarden en normen meegeven.’

Vertel.

‘Het is belangrijk dat we onze broers, neven en zonen goed opvoeden. Ik heb zelf een broer en dat is een schatje! De vrouw die met hem zal samenzijn, wordt de gelukkigste vrouw ooit. Mijn vier zussen en ik hebben hem namelijk echt gedrild om respect te hebben voor vrouwen.’

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Wat kunnen we nog doen om vrouwen zich weer veilig(er) te laten voelen?

‘Er worden momenteel bepaalde trucjes in het leven geroepen zoals “vragen naar Angela”. In Brusselse cafés als je je niet veilig voelt of lastig gevallen wordt, kan je aan de bar vragen naar Angela en dan weet het personeel onmiddellijk dat er iets niet pluis is en kunnen ze ingrijpen. Dat vind ik keigoed! In de ideale samenleving zouden we zo’n middelen natuurlijk niet moeten gebruiken, maar in tussentijd kan het toch al helpen.’

Je kan collega’s van Zoey Hasselbank dit weekend aan het werk zien op Full Circle in Antwerpen.

Nog meer self-love-interviews:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' ' '