Het schrijversduo dropt op 15 september hun modeboek 'Persona non Prada'.
Moderedactrices Catherine en Elspeth: ‘Ja, wij moeten wel degelijk sparen voor een designertas’
Er is geen wereld die ons zo weet te fascineren als de modewereld, maar hoe krijg je er in godsnaam een voet tussen de deur? Moderedactrice Catherine schreef samen met collega-journaliste en bestie Elspeth Jenkins ‘Persona non Prada’, een humoristische carrièregids met tips, tricks en vooral veel horrorverhalen van twee modejournalisten. Een goedgevuld boek dus dat je absoluut op je salontafel wil, en hieronder ontdek je waarom precies.
Kosters & Jenkins: het lijkt een duo dat zo uit een Hollywoodwaardige film is geplukt. En in alle eerlijkheid hoeven deze twee fashioneditors absoluut niet onder te doen aan al die rijkelijk betaalde actrices. Hun verhalen over de talrijke persreizen en interviews die ze al deden, zijn net zo sappig. En hun humor? Die is van dat niveau dat de tranen over je wangen lopen. Het enige verschil is dat deze twee geen rolletje spelen. Ze draaien al jaren mee in de fashion scene en werkten hard om te komen waar ze nu zijn. En al die bagage vormt uiteraard stof voor een steengoed boek.
First things first, hoe hebben jullie elkaar eigenlijk leren kennen?
Catherine: ‘We ontmoetten elkaar op de redactie bij Glam*It, een magazine dat ondertussen helaas niet meer bestaat. Ik startte er aan het begin van de zomer als stagiaire en Elspeth was er toen fashioneditor. In het begin zagen we elkaar niet zo vaak aangezien er tijdens de zomermaanden heel wat mensen op vakantie of naar persevents gaan. Uiteindelijk heb ik haar wel beter leren kennen en mocht ik haar assisteren op shoots. Door samen te werken, zijn we uiteindelijk goeie vrienden geworden.’
Elspeth: ‘Kosters, want ik noem haar altijd bij haar familienaam, was de collega die ik altijd al had willen hebben, dus ik was blij toen ze op een dag op de Glam*It-redactie opdook. Het feit dat ze een auto heeft en ik geen rijbewijs is altijd een plus geweest, maar niet essentieel voor onze vriendschap. Of misschien een beetje.’
En nu hebben jullie samen een boek! Wanneer is dat plan ontstaan?
Catherine: ‘Twee jaar geleden, toen we samen oudjaar vierden bij een vriendin in Antwerpen. Na een paar coupes champagne kwamen we tot de conclusie dat we samen iets moesten schrijven: we hebben dezelfde job, beschikken over dezelfde humor en delen samen heel wat mooie verhalen. Een jaar later hadden we ook een uitgeverij van ons idee overtuigd en kon het echte werk beginnen. Maar dan was er ineens de lockdown... Ons schrijversreisje naar Malta, want ja we hadden een heel romantisch beeld van het auteurschap, werd gecanceld en moest plaatsmaken voor Zoom-meetings. Uiteindelijk bleek dat een vloek en een zegen tegelijkertijd te zijn. Anders hadden we samen ongetwijfeld op café gezeten en de deadline moeilijker gehaald.’
Het resultaat is een humoristische carrièregids. Is het boek uitsluitend voor zij die het willen maken in het wereldje?
Elspeth: ‘Het boek is er voor iedereen die altijd weleens heeft willen weten hoe het er nu écht aan toegaat achter de schermen van de modewereld, en voor wie graag lacht met de avonturen van twee meisjes die niet altijd exact weten waar ze mee bezig zijn en net als iedereen hopen op een goede afloop.’
Jullie noemen jezelf de antihelden van de modewereld. Waarom juist?
Elspeth: ‘Omdat wij niet aan het clichébeeld beantwoorden dat mensen hebben van iemand die in de modewereld werkt. We hebben geen maatje 34, lopen niet door de straten van New York op naaldhakken, en wij moeten wél sparen voor een designertas.’
Catherine: ‘Vergeet die versleten cowboyboots of scheef geknipte kapsels ook niet! (lacht) Nee, we hopen wel dat we er fashionable bijlopen, maar we nemen onszelf niet serieus en lachen voortdurend met de absurditeiten in de modewereld. We voelen onszelf een beetje de underdogs.’
Elspeth: ‘Ik ben trouwens in deze ratrace terechtgekomen zonder middelbaar diploma dus ik vind niets aan mijn parcours vanzelfsprekend. Mijn 16-jarige zelf zou zoiets hebben van “oef, het is dan toch gelukt”, mocht ze mij nu zien. En al prijs ik mij gelukkig dat ik mezelf moderedactrice van Marie Claire mag noemen, ook ik moet nog vaak mijn naam vijf keer (of meer) spellen tegen de persverantwoordelijken of buitenwipper aan de deur van een show of event. Iedereen in deze industrie voelt zich weleens “Persona non Prada” en stelt zichzelf de vraag: waar ben ik in beland?’
Modeontwerper Wim Bruynooghe voorziet jullie boek van prachtige illustraties. Wanneer kwam Wim in the picture ?
Elspeth: ‘Wim is een goede vriend van ons en een multitalent waar we enorm naar opkijken. De meeste mensen kennen hem natuurlijk als ontwerper, maar hij is ook een getalenteerd illustrator. Omdat het een modeboek is, wilden we graag mode-illustraties. We waren dan ook vereerd toen hij ja zei op onze vraag.’
Catherine: ‘Zijn illustraties geven het boek echt wel een extra laag. Achteraan kan je achterhalen in welke iconische looks Wim ons juist hulde: van een Lanvin-jurk tot een broche van Christian Dior uit de jaren zeventig. Voor alle duidelijkheid: het gaat om archiefstukken uit collecties waarop Wim en wij in het verleden verliefd werden. We hebben ze dus zelf niet in de kast hangen. Hoe graag we dat ook zouden willen... (lacht)’
Wat is de grootste misvatting rond de hele modewereld die jullie met dit boek de wereld willen uit helpen?
Elspeth: ‘Dat wij ganse dagen van kop tot teen in designerstukken rondlopen, veel geld verdienen en niets anders dan bitchy quotes de wereld insturen.’
Catherine: ‘Het leven hier op de werkvloer valt inderdaad in de verste verte niet te vergelijken met het clichébeeld dat in “The Devil Wears Prada” wordt geschetst. Oké, je komt soms wel arrogante mensen tegen met een serieus ego, maar die vind je werkelijk overal. Niet alleen in de modewereld. Over het algemeen zijn de mensen op de meeste redacties heel vriendelijk en behulpzaam. De wereld is gewoon te klein om elkaar als vijanden te beschouwen en kapot te beconcurreren. Een collega die je niet leuk vindt, kan één jaar later bij wijze van spreken je baas zijn. Het heeft alleen maar voordelen om vrienden in het wereldje te hebben. Al mijn eerste jobs zijn bijvoorbeeld voortgekomen uit de goeie contacten die ik tijdens mijn stages heb gelegd.’
In elke job is het wel een beetje vallen en opstaan. Wat is de grootste blunder die jullie tijdens je carrière gemaakt hebben?
Elspeth: ‘Goh, waar moet ik beginnen? Misschien die keer toen ik vlak voor een interview met topmodel Kaia Gerber stond over te geven in de toiletten van Soho House in Berlijn (jullie denken monsterkater, ik houd het diplomatisch bij een ceviche met een geurtje aan) en ik uiteindelijk nog tijd overhield voor 1 vraag, genre: “Alles goed, Kaia?”.’
Catherine: ‘Een van mijn grootste blunders is ook een van mijn eerste geweest. Ik mocht voor de allereerste keer mee op persreis, en dat voor een horlogemerk. We trokken naar Hossegor, het kleine zusje van Biarritz, waar een surfkampioenschap georganiseerd werd, gesponsord door het horlogemerk in kwestie. ‘s Avonds vloog ik er samen met de anderen redelijk in de drank. Resultaat? Ik werd de volgende ochtend wakker op het moment dat het vliegtuig weer huiswaarts keerde. Ik had wel 100 gemiste oproepen. Mijn reisgenoten hebben zelfs op mijn deur staan bonzen, maar ze kregen me niet wakker. Daar zat ik dan in mijn eentje in de mondaine badplaats. Uiteindelijk zocht ik zelf een vlucht naar Parijs om vervolgens met de Thalys naar Antwerpen verder te reizen. Een tripje dat me om en beide € 1000 kostte, wat meer was dan mijn maandloon toen.’
Er worden in het boek geen specifieke namen genoemd bij zo’n verhalen, maar denken jullie dat ‘Persona non Prada’ bepaalde mensen tegen de borst zal stoten?
Catherine: ‘(Lacht) het is natuurlijk onmogelijk om een boek te schrijven over de behind the scenes van de modewereld zonder zulke sappige verhalen op te rakelen. Het kan zeker zijn dat mensen zich erin herkennen, maar we hopen echt niemand op de tenen trappen. We zitten zeker en vast niet op vetes te wachten.’
Al die reisjes, modeshows, events na de uren... Hebben jullie ooit het gevoel gehad dat jullie privéleven eronder begon te lijden?
Elspeth: ‘Sterker nog: ik ben mijn job. Ik heb nooit het gevoel gehad dat Elspeth in haar privéleven verschilt van Elspeth die in de mode werkt. Ik zit niet ganse avonden met mijn vrienden over mode te praten op café, maar ik ben wel 16u per dag ‘on the job‘. Netwerken, ontwerpers/muzikanten/modellen ontdekken die ik kan interviewen... Het voelt goed om een artikel of shoot perfect af te leveren. Ik geniet nog steeds van elke publicatie, dat moment wanneer een stuk uitkomt met mijn naam eronder.’
Catherine: ‘Dat zijn inderdaad momenten die je thuis had kunnen doorbrengen met je lief of je familie, maar je gaat er zover in als je zelf wilt. Je bent niet verplicht om op elk event tot drie uur ’s nachts te blijven en onder de toog te belanden.’
Zien jullie jezelf net zoals Anna Wintour voor eeuwig in het wereldje meedraaien?
Catherine: ‘De modewereld verandert continu, maar ik ben nog steeds even gepassioneerd door de mode en journalistiek als vroeger. Het is een job die ik mezelf nog lang zie doen. Er is dankzij dit boek wel een nieuwe wereld voor ons opengegaan en ik hoop dan ook om nog meer over mode in boekvorm te kunnen schrijven.’
Elspeth: ‘Niet voor eeuwig, maar het blijft een leuke job. Het was tot nu toe een zalige rit, maar omdat ik geen ambities heb om hoofdredactrice te worden, en ik niet de rest van mijn leven over anderen wil schrijven, timmer ik momenteel aan een nieuwe bijkomende carrière. Ik ga de comedy in, mijn plan is om de Joan Rivers van België te worden met een eigen tv-show genre “Fashion Police”. Sorry modewereld, jullie zijn nog niet van mij af.’
Maar terwijl we op die eerste afleveringen wachten, kunnen we ons nog wel aan een vervolg op ‘Persona non Prada’ verwachten?
Catherine: ‘Er zijn heel wat anekdotes die het boek niet gehaald hebben. Aan verhalen dus geen gebrek, maar we zullen eerst afwachten of dit boek wel verkoopt. Laat ons hopen van wel... (lacht)’
Wie zelf met de neus in dit fantastische boek wil duiken: ‘Persona non Prada’ ligt vanaf 15 september in de (virtuele) rekken. Wie te ongeduldig is, kan nu al smullen van een preview die je deze week in Flair vindt. Zit je zelf met een prangende vraag die ik domweg niet gesteld heb? Tune dan zeker dinsdagavond 15 september in tijdens de Instagram-live op Flair. Het legendarische duo stelt er dan namelijk hun boek aan je voor én beantwoordt er al je (mode)vragen.
Meer mode:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
