Onze redactrice liet zich koppelen door haar vrienden, dit zegt de psychotherapeut erover.
‘De kans is groot dat je jouw toekomstige partner al kent, maar niet in een romantisch daglicht ziet’
Van eindeloos swipen op datingapps tot rondhangen in de supermarkt: in haar zoektocht naar een lief deed redactrice Ella zowat alles. Zonder resultaat. Daarom legde ze haar liefdeslot in de handen van haar vrienden en liet ze hen matchmaker spelen. Wat haar psychotherapeut ervan vond, lees je hier.
Ik kwam de afgelopen tijd veel leuke mannen tegen terwijl ik mijn leven leidde, al swipete ik ook af en toe op Bumble en Tinder. Die datingapps verwijderde ik trouwens net zo vaak als ik ze opnieuw installeerde. Ik vind daten namelijk fi jn maar vermoeiend. Dat komt omdat ik steeds in de spiegels kijk die al die mooie, interessante mannen me voorhouden. Zo leerde ik veel over mezelf. Ik ontdekte wat ik wel en niet (meer) wil, wat me aantrekt in iemand en waarom, wat mijn destructieve patronen naar boven haalt en waar die dan weer vandaan komen.
Hoewel ik me compleet voel zonder partner, ben ik ook maar een mens. Soms wankel ik en huil ik wanneer ik me weer eens alleen voel. Toch voelt het nu anders dan toen ik begon te daten. Mede dankzij mijn psychotherapeut Christian De Wulf evolueerde ik sinds de breuk met mijn ex van een spreekwoordelijk klein meisje dat door een man ‘gered’ wil worden naar een volwassen vrouw die zich (meestal) compleet voelt en een partner vooral als een aanvulling op haar fijne leven ziet.
Met Christian heb ik het al vaak gehad over mijn dates. Uit ervaring weet ik intussen dat ik mijn man eerder niet dan wel zal vinden via datingapps, iets wat mijn psychotherapeut bevestigt. Hij is namelijk van mening dat die apps al te veel focussen op fysieke aantrekking, waardoor ze de spannende opbouw van een echte, diepgaande connectie weghalen. ‘Met “gewoon seks” is niks mis, maar weet ook dat het dat maar is’, zei hij. Hij vertelde me dat ik mijn man eerder via via zou ontmoeten, of dat ik hem al jaren ken, maar hem nu in een ander – lees: romantisch – licht zou zien. Zijn relaas, samen met dat van de Nederlandse @BobbieBodt (die haar vrienden op een gelijkaardige manier inzette om matchmaker te zijn), inspireerden me om dit experiment op te zetten. Ik zou mijn vrienden inschakelen als matchmaker.
Op reserve
Voor dit stuk interviewde ik mijn psychotherapeut Christian De Wulf, omdat ik zijn mening waardeer én omdat ik het deze keer eens echt goed wilde aanpakken. Op mijn vraag of dit een goed idee is, zei Christian: ‘Het is natuurlijk moeilijk te zeggen of je op deze manier meer kans maakt op een relatie, maar je gaat zo’n date wel met wat meer reserve tegemoet. Je stelt je automatisch een beetje afwachtender op en gaat er eerder van uit dat het wat langer duurt voor je iemand kent. Zo wordt er meer spanning opgebouwd, die bovendien niet instant geconsumeerd dient te worden. Je kan meer tijd nemen om iemand echt te leren kennen. Ook het feit dat je elkaar kent via een gemeenschappelijke vriend(in), bouwt wat extra reserve in: er is achteraf ook nog de sociale controle, want die persoon zal vragen hoe het is geweest.’
Waarop ik dan kan letten tijdens het daten, vroeg ik hem. Christian: ‘De context waarbinnen de date plaatsvindt. Kies een moment, plek en activiteit waarbij jij je comfortabel voelt. Zorg bovendien dat die context binnen je bedoeling past; een koffiedate in de ochtend schept heel andere verwachtingen dan romantisch gaan dineren.
Tegenpolen
Misschien is het herkenbaar, maar in het verleden ben ik weleens voor de verkeerde mannen gevallen. Op genereuze dagen kan ik zeggen: dat lag niet zozeer aan die persoon, wel aan wat hij in mij triggerde. (Ja, dat is een mopje.) Misschien heb jij soms ook het gevoel dat je jezelf niet altijd kan vertrouwen als het op aantrekking aankomt. Ik vroeg mijn psychotherapeut dus hoe je weet of iemand een goeie match is.
Zijn antwoord: ‘Het is een cliché, maar wel waar: opposites attract. Het is belangrijk om genoeg gelijkenissen én verschillen te hebben met iemand. Idealiter vul je elkaar aan en kan je van elkaar leren. Die polariteit is nodig voor seksuele spanning, wat toch ook een belangrijk onderdeel is van een relatie. Hoewel je je niet noodzakelijk instant aangetrokken hoeft te voelen tot iemand, kan je wel letten op de vonk die je al dan niet voelt bij een toevallige aanraking, zoals wanneer jullie knieën elkaar raken onder tafel. Dat is een goede indicatie voor een romantische klik versus een vriendschappelijke connectie.’
Christian gaat verder: ‘Een objectief criterium voor een geslaagde date is de manier waarop de tijd verstrijkt. Wanneer je bezig bent met energie, met iets wat je helemaal opslokt, wordt tijd iets relatiefs. Dan lijkt die niet meer te bestaan. Als je plots merkt dat je uren verder bent, is dat een goed teken.’
Daten met een deadline
Aangezien ik ook zou schrijven over dit experiment, was er voor mij een beetje tijdsdruk die de pret verminderde. Een deadline zou ik alvast niet aanraden als je dit zelf ook wil uitproberen. Het maakte dat ik met meerdere mannen tegelijk datete, wat best raar voelde. Toch hielp het me op een bepaalde manier om me niet compleet te verliezen in mijn fantasie over een man die ik amper kende, in plaats van te kijken naar wat er echt gebeurde, zoals voordien vaak gebeurde.
Dat ziet Christian echter als een nadeel: ‘Het jammere van met meerdere mannen tegelijkertijd daten is net dat je jezelf verhindert om je te verliezen in iemand. Je bent per definitie niet honderd procent beschikbaar en gaat dus nooit all-in, want er is altijd nog iemand anders om mee te vergelijken. Net jezelf kunnen laten raken door de ander is de essentie van in verbinding gaan.’ Dat raakte me dan weer, want ik zou niets liever willen dan dat gevoel van helemaal voor een man te vallen, nog eens te kunnen beleven. En dat gevoel dan ook beantwoord zien, natuurlijk.
Hoe het afliep met Ellas dates lees je hier.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
