Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...
huwelijk
© MANOPHOTOGRAPHY

‘Mijn getuige vroeg zijn vriendin ten huwelijk tijdens de receptie, met mijn toestemming!’

Ann-Sophie & Dries: ‘De dresscode? Glitter! Iedereen moest shinen’

Laura Vansweevelt
Laura Vansweevelt Web- en reportagejournalist

In onze rubriek Wedding Wednesday laten we elke week een lezeres aan het woord over haar huwelijk. Wat maakte haar bruiloft zo speciaal? Welke herinnering zal haar altijd bijblijven? Vandaag is het de beurt aan Ann-Sophie en Dries. De bruid zag haar prinsessendroom werkelijkheid worden toen ze na een relatie van bijna 10 jaar officieel het jawoord gaf aan ‘haar’ Dries in het bijzijn van hun dochters en al hun geliefden.

Identikit

  • Het koppel: Ann-Sophie (34) en Dries (33)
  • Ze waren iets meer dan 9 jaar samen toen ze elkaar officieel eeuwige trouw beloofden.
  • Dries vroeg Ann-Sophie ten huwelijk op kerstavond 2023 op de tonen van ‘hun’ liedje ‘Kvraagetaan’ van Fixkes. Ze huwden een kleine negen maanden later, meer bepaald op 14 september 2024.
  • Ann-Sophie en Dries zijn de trotse ouders van dochters Emilia (10) en Minthe (6). Emilia’s biologische papa Mathias stierf in 2014 bij een verkeersongeluk, in 2023 werd ze officieel geadopteerd door Dries.

De bruiloft

‘De dag startte in het stadhuis van Eeklo. Dries en ik hadden elkaar nog niet gezien. Ik werd naar binnen begeleid door mijn ene schoonpapa – de vader van mijn overleden partner Matthias – en mijn papa. Onze first look was zo leuk, een moment waar je zo lang op hebt gewacht. Plots kwam mijn andere schoonpapa (Dries’ vader) en mijn beste vriendin Florence vooraan staan. Ze brachten samen “Spiegelbeeld” van Suzan & Freek. Prachtig was het! Na het overhandigen van de ringen, zong onze dochter Emilia ook een nummer met haar opa, “Hoeveel ik van je hou” van Bart Peeters. Ik hield het niet droog en onze burgemeester ook niet. Dries en ik zijn grote fan van Bart Peeters’ muziek.’

Zoveel liefde mogen voelen en zien, was alles voor mij en maakte mijn prinsessendroom nog volmaakter.

Tijdens de receptie, die net als de rest van het feest plaatsvond op landgoed Di Coylde in Beernem, gaf ik zoals de traditie het wil mijn bruidsboeket weg, maar niet op de klassieke manier. Ik vroeg mijn getuige Nindy of hij zijn vriendin Chloë ten huwelijk wilde vragen, en hij stemde in. Fantastisch om jouw dag te delen met mensen die je graag ziet en alleen maar gelukkige mensen te zien. Ik deed alsof ik het boeket ging weggooien en toen draaide ik mij om en overhandigde Chloë het boeket. De foto (nr. 7) zegt genoeg. Op het avondfeest verrasten mijn collega’s me met een liedje over mij. Ik stond perplex en vond het zo grappig. Het was zo’n leuke dag vol verrassingen. Zoveel liefde mogen voelen en zien, was alles voor mij en maakte mijn prinsessendroom nog volmaakter.’

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Ann-Sophies tip

‘Gewoon gáán. Als je het op de klassieke manier wil, doen! Ik hou van eenvoud en niet te veel tralala. Ik heb ook af en toe een centje opzij gezet voor mijn make-up, sieraden… En op de dag zelf? Genieten! Alles loslaten en in het nu leven.’

Waar Ann-Sophie het meest van schrok wat het kostenplaatje betreft

‘Ik heb de bruiloft helemaal zelf gepland. We hebben bewust geen ceremonie gehouden omdat Dries geen fan was van het idee. Hoewel ik mijn bruidsjurk van Maggie Sottero tijdens een sample sale kocht bij Figen in Deinze aan de helft van de originele prijs, kostte ze een stuk meer dan ik initieel voorzien had.’

Het burgerlijk huwelijk (pt. I)

‘We trouwden in het stadhuis van Eeklo. Toen ik binnenkwam, waren “mijn” bewoners uit het woonzorgcentrum (Ann-Sophie werkt als begeleider Wonen & Leven, red.) de eerste gasten die ik zag. Een verrassing die me diep ontroerde. Ze hadden zelfs cadeautjes bij zoals een flesje cava en kussens met als opschrift “Mr.” en “Mrs.”. Ik ben mijn collega’s heel dankbaar dat ze de bewoners naar het stadhuis wilden begeleiden. Ik vroeg hen achteraf hoe ze het vonden en ze vonden het geweldig. Na de ceremonie nodigden we hen bij ons thuis uit voor een hapje en een drankje.’

Het burgerlijk huwelijk (pt. II)

‘Ik vond het een hele eer dat mijn vader en mijn ene schoonvader, de papa van mijn overleden partner Mathias, me naar binnen wilden begeleiden. Het voelde goed om hen vast te houden. Ondanks de zenuwen voelde ik me dankzij hen heel veilig.’

Het muzikale intermezzo (pt. I)

‘Dat mijn beste vriendin Florence een lied wilde en durfde zingen voor ons onder begeleiding van Dries’ papa vond ik echt prachtig. Samen brachten ze “Spiegelbeeld” van Suzan & Freek. Ik vroeg Florence achteraf waarom ze dat nummer koos en ze antwoordde: omdat je soms zelf niet inziet hoe mooi je bent en hoe groot je hart is. Ook het stukje “Veel te lang gewacht met zeggen hoe ik dacht over jou, maar nu weet jij het ook, je bent alles waar ik zoveel van hou. Ik zocht en bleef maar lopen, zo vaak zitten hopen dat je kwam”, deed haar denken aan Dries. Ik weet nog dat ik tijdens hun optreden dacht: waarom heb ik geen papieren zakdoek bij me? (lacht)

De shoot

‘Deze foto spreekt boekdelen. Mijn lach, Dries’ kleine contente lachje: helemaal zoals wij zijn. We zagen de fotoshoot als een rustmomentje voor ons allebei. Alles verliep heel natuurlijk en ik heb mij eigenlijk heel goed geamuseerd. Ik denk dat dat ook voor Dries geldt. We kenden de fotograaf, want we stonden al meermaals als gezin en met de hele familie voor zijn lens, dus het ging vlot. Hij gaf ons kleine aanwijzingen en moedigde ons aan. Bij Mano is volgens mij iedereen op zijn gemak. Dries droeg een kostuum van Zuitable dat hij kocht bij Alibi Trends in Maldegem.’

De getuigen

‘De dresscode voor de vrouwelijke gasten was glitter. Iedereen moest shinen. Op deze foto zie je mijn beste vriendinnen: Joyce, Florence en Stephanie. Joyce ken ik het langst, sinds het tweede middelbaar. Stephanie kwam er plots ook bij en Florence was al een vriendin van Stephanie. We hebben in 2008 een zotte reis gedaan naar Turkije en sindsdien zijn we onafscheidelijk. We hebben allemaal een anker laten tatoeëren, het teken dat we verankerd zijn aan elkaar.’

De bloemenmeisjes

‘Onze harten, dochters Minthe en Emilia, op één foto. Ze hebben de dag ook zo fijn beleefd. We hadden een springkasteel voorzien voor hen, gehuurd bij Springplezier Obelix uit Zelzate. Dat vonden ze fantastisch.’

Het aanzoek

‘Hier zie je hoe mijn getuige Nindy zijn vriendin Chloë ten huwelijk vraagt tijdens onze receptie met mijn boeket. Ik vind dit zo’n zalige foto, haar emotie werd magnifiek vastgelegd door onze fotograaf Mano. Mijn boeket van Bloemen Roels uit Lievegem bestond uitsluitend uit aronskelken; ik verkies soberheid. Het publiek was laaiend enthousiast. Ze riepen de hele tijd Nindy’s naam. Er werd gejuicht en geapplaudisseerd.’

Het muzikale intermezzo (pt. II)

‘Mijn collega’s brachten een ode aan mij op de tonen van Willy Sommers’ hit “Laat de zon in je hart” en zongen in de plaats: “Ann-Sophie is getrouwd, het is haar eindelijk gelukt. Wat wil je met zo’n vent? Oh, wat is ze nu content.”. Ik heb zelden in m’n leven zo hard gelachen!’

De openingsdans

‘We openden het dansfeest op “Kvraagetaan” van Fixkes, hetzelfde nummer dat speelde tijdens Dries’ aanzoek. In de beginjaren van onze verliefdheid speelde Dries die song vaak. Omdat hij het graag hoort, en ik ook. Het doet ons denken aan onze jeugd. Elk op onze manier. We zijn beide kinderen uit de jaren 90, dus het is een erg herkenbaar nummer voor ons. De openingsdans was een heel mooi moment, onze genodigden zongen het refrein mee.’

De eregast

‘Mijn mama mocht zeker niet ontbreken. Ze staat altijd voor ons klaar en is de mooiste vrouw die ik ken. Aangezien ze doof geboren is, heeft mijn papa alles getolkt. Mijn mama was oprecht fier. Ik heb ze overal bij betrokken en gevraagd of ze het goed vond. Ze kwam ook mee mijn jurk uitkiezen en heeft de hele dag door mijn sluier goed gelegd. Dat deed ze superschattig uit zichzelf. Ik zie mezelf dat later ook doen bij mijn dochters. Toen we toekwamen op het stadhuis, kwam zij samen met mijn ene schoonmama (de mama van Matthias) als eerste binnen met onze dochters.’

Foto’s: MANOPHOTOGRAPHY

Lees ook:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' ' '