‘We hadden geen nood aan de grootste zaal, de duurste jurk of de meest exclusieve locatie om onze liefde voor elkaar te vieren.’
Britt & Robin: ‘Sommigen vonden het te vroeg voor een huwelijk. So what?’
In onze rubriek Wedding Wednesday laten we elke week een lezeres aan het woord over haar huwelijk. Wat maakte haar bruiloft zo speciaal? Welke herinnering zal haar altijd bijblijven? Vandaag is het de beurt aan Britt en Robin. Zij waren exact een jaar samen toen ze elkaar middenin de pandemie eeuwige trouw beloofden. Het werd een zonovergoten tuinfeest in intieme kring bomvol verrassingen.
Identikit
- Het koppel: Britt (26) en Robin (27)
- Ze waren exact 1 jaar samen toen ze elkaar het jawoord gaven.
- Na een aanzoek op hun appartement tijdens de lockdown, stapten Britt en Robin een jaar nadat ze een koppel werden in het huwelijksbootje op 10 juli 2020.
De bruiloft
‘Robin kwam me ’s ochtends ophalen nadat ik me had klaargemaakt in m’n ouderlijk huis. Toen ik de deur opende, kon ik mijn tranen niet bedwingen. Ik was heel ontroerd om hem daar zo te zien staan. Samen reden we naar het gemeentehuis van Hechtel voor het burgerlijk huwelijk in intieme kring, vanwege de coronamaatregelen. Tot mijn grote verbazing stonden enkele vriendinnen ons na de ceremonie op te wachten met rijst en veel knuffels. Een geweldige verrassing!’
Eenmaal thuis bleven Robin en ik nog enkele uren op met een kan koffie om te bekomen en terug te kijken op onze speciale dag.
‘Na een lunch op ons appartement met familie en onze dichte vrienden, trokken Robin en ik naar de Hechtelse duinen voor de fotoshoot. ’s Avonds gaven we een tuinfeest in de tuin van Robins overleden grootouders, een symbolische plaats. Mijn schoonmama zorgde ervoor dat alle decoratie er piekfijn uitzag, en ze verraste ons met een grote ballonnenboog. Terwijl onze favoriete muziek op de achtergrond speelde, babbelden, lachten en genoten we de hele avond lang. Eenmaal thuis bleven Robin en ik nog enkele uren op met een kan koffie om te bekomen en terug te kijken op onze speciale dag.’
Britts tip
‘Volg je gevoel. Je kan echt niet voor iedereen goed doen, dus blijf dicht bij jezelf en doe wat goed voelt. We waren exact een jaar samen toen we trouwden en een aantal mensen vond het te vroeg voor een huwelijk, maar so what? We vonden het belangrijk dat onze dag helemaal bij ons paste en dat we zelf ook ten volle konden genieten.’
Wat Britt achteraf gezien liever anders had gedaan
‘Omdat we trouwden tijdens de pandemie, mochten we maar een klein aantal gasten uitnodigen en ook geen dansfeest geven. We besloten daarom om enkel onze gezinnen te vragen en een tuinfeest te organiseren. Ondanks dat we weinig keuze hadden, vind ik het toch soms jammer dat we ons geluk die dag niet hebben kunnen delen met onze vrienden en vriendinnen.’
Waar Britt het meest van schrok wat het kostenplaatje betreft
‘We hebben onze bruiloft heel bewust low budget gehouden, dus ons kostenplaatje viel heel goed mee. We waren nog jong, ik was nog niet lang afgestudeerd en we wilden sparen om een huis te kopen. We hadden geen nood aan de grootste zaal, de duurste jurk of de meest exclusieve locatie om onze liefde voor elkaar te vieren.’
Wil jij ook graag over je huwelijk vertellen? Lees hier hoe je je kandidaat stelt.
De jurk
‘Ik droomde van een lange witte jurk met veel kant en een open rug. Mijn jurk is van ASOS Bridal en kocht ik gewoon online. Ik bestelde slechts één jurk, en wonder boven wonder paste ze als gegoten! Mijn schoonmama heeft ze enkel wat korter gemaakt. Lichtblauwe, suède slingbacks maakten mijn look af. Mijn make-up deed ik zelf en mijn haren liet ik opsteken bij mijn vaste kapster, Britt van kapsalon Carré in Overpelt. Ik ben zelfs naar haar vernoemd!’
Het boeket
‘Eén ding stond vast: mijn boeket zou van Bloemen Flo uit Houthalen komen. Sinds Robin daar een valentijnboeket voor me kocht, ben ik verliefd op Flo’s veldboeketten! Ik was superblij met het resultaat. Het boeket hebben we samen met Robins corsage laten drogen en pronkt nog steeds bij ons thuis.’
De ringen
‘Aangezien we ons huwelijk planden tijdens de lockdown, hadden we niet veel opties om ringen te passen. Gelukkig vonden we bij Casa Fiori in Bree volledig onze smaak. Ik droomde van een gouden ring met een diamant, en hoewel het geen typische trouwring is, ben ik heel blij dat ik elke dag zo’n mooi juweel mag dragen. Robin koos voor een zilveren, mat exemplaar.’
De getuigen
‘Robin vroeg zijn papa als getuige. Deze foto werd gemaakt tijdens onze geloften. Zijn blik spreekt boekdelen! Ik vind het zo mooi om te zien hoe trots hij op ons was. Daarom is dit een van mijn favoriete foto’s.’
De geloften
‘Onze geloften aan elkaar voorlezen, vond ik het mooiste en meest emotionele moment van de hele dag. Robin verwoordde het zo mooi: “Waarom niet snel gaan als het goed voelt?”. Ik werd enorm emotioneel. Robin wilde me troosten met een kus toen ik door de hele zaal riep: “Nee, niet doen, dat mag straks pas!” (lacht).’
De verrassing (pt. I)
‘Bij het verlaten van het gemeentehuis werden we verrast door mijn vriendinnen die, ondanks de coronamaatregelen, toch kwamen supporteren. We kregen zelfs rijst over ons heen gegooid! Ik voelde me heel trots om met mijn kersverse man naar buiten te wandelen.’
De inner circle
‘Mijn girlsquad bestaat al twintig jaar en kon dus niet ontbreken op onze bruiloft. Ook al konden we geen dansfeest organiseren, ik ben dankbaar dat ze zo toch deel konden uitmaken van onze dag. Merci, girls!’
De shoot
‘Tijdens een van onze vele coronawandelingen ondekten Robin en ik de Hechtelse duinen achter ons appartement. We wisten meteen dat we hier onze huwelijksfoto’s wilden maken! Gelukkig kwam de zon door en kon onze fotograaf hier prachtige taferelen vastleggen.’
De verrassing (pt. II)
‘Ik ben harpiste van opleiding en droomde er altijd van om op mijn huwelijk een liedje voor mijn man te zingen. Ik studeerde “Ik heb je lief” van Paul de Leeuw in en zong het als verrassing op het tuinfeest. Robin wist niet waar hij het had! Het was heel moeilijk om deze verrassing verborgen te houden, want ik moest natuurlijk wel oefenen. Ik ben vaak “naar de winkel” gereden om in de auto nog stiekem te kunnen oefenen.’
De openingsdans
‘Robin koos de muziek voor onze openingsdans: “She Goes Nana” van The Radios. We zijn allebei geen dansers, maar het was toch een heel intiem moment. Onder een blote sterrenhemel sloten we onze prachtige dag af.’
Foto’s: Marc Faes
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier