‘We hebben lang getwijfeld of we onze gasten een dresscode wilden opleggen, maar het resultaat was prachtig.’
Helen en Jonas: ‘De maandag na je bruiloft gaan werken? Géén goed idee’
In onze rubriek Wedding Wednesday laten we elke week een lezeres aan het woord over haar huwelijk. Wat maakte haar bruiloft zo speciaal? Welke herinnering zal haar altijd bijblijven? Vandaag is het de beurt aan Helen en Jonas. Zij gaven elkaar afgelopen lente het jawoord in hun thuisstad Antwerpen en vierden hun liefde in intieme kring drie weken later tijdens een huwelijksweekend in het Italiaanse Umbrië.
Identikit
- Het koppel: Helen (28) en Jonas (27)
- Ze vormden reeds vier jaar een koppel voor ze elkaar officieel het jawoord gaven.
- Jonas, net als zijn echtgenote advocaat van beroep, verraste Helen met een romantisch huwelijksaanzoek bij hen thuis na het jaarlijkse openingsbanket van de Antwerpse balie in de herfst van 2021. Ze huwden voor de wet in België op 6 mei 2023 en trokken drie weken later naar Italië voor een huwelijksweekend in intieme kring.
De bruiloft
‘We trouwden op 6 mei 2023 in Antwerpen, waarna we onze gasten een glaasje bubbels aanboden aan de kaaien met zicht op de Schelde. Nadien was iedereen welkom in de tuin van mijn ouderlijk huis in het Waasland voor een tuinfeest met jazzband Cream Colored Ponies en foodtrucks, waaronder pizza en ijs van Amici del Forno, bieren van Ostdonk Bieren, cocktails van Lillet en mocktails van The Mocktail Club.’
Na het burgerlijk huwelijk trokken we naar mijn ouderlijk huis voor een tuinfeest met jazzband en foodtrucks.
‘Drie weken later trokken we in intieme kring naar het wondermooie Umbrië in Italië voor een prachtig, emotioneel en buitengewoon fantastisch weekend met onze dichtste vrienden en onze beide gezinnen. Het voelde als één grote vakantie waar de liefde uitgebreid werd gevierd.’
Helens tip
‘Geen zin in stress? Val dan terug op weddingplanners. Wij kozen voor de fantastische dames van Salon Weddings die ons voor beide trouwfeesten van begin tot eind hebben begeleid en ondersteund. Probeer ook af en toe een momentje voor jullie beiden in te plannen. De dag vliegt voorbij en soms heb je het gevoel dat je geleefd wordt. Probeer dan even een stapje terug te nemen en met je kersverse partner even stil te staan bij de dag.’
Wat Helen achteraf gezien liever anders had gedaan
‘De maandag na je bruiloft gaan werken, is géén goed idee. Indien mogelijk zou ik aanraden om een extra dagje vrijaf te nemen zodat jullie samen lekker kunnen nagenieten. De dag na ons burgerlijk huwelijk moesten we allebei gaan werken, en beseften we dat we toch best moe waren en ook dat we liever nog even op onze roze wolk hadden gezweefd.’
Waar Helen het meest van schrok wat het kostenplaatje betreft
‘Mensen denken vaak dat trouwen in een veld of tuin goedkoper is dan in een zaal, maar daar kan je je serieus aan mispakken. Je moet in je tuin of veld namelijk alles van nul opbouwen (en afbreken), dus hou daar rekening mee wanneer je voor deze optie kiest.‘
Het burgerlijk huwelijk
‘Het burgerlijk huwelijk vond plaats in onze thuisstad Antwerpen. Initieel wilde ik voor de wettelijke ceremonie graag een broekpak op maat laten maken, maar met de kleermaakster bij wie ik terechtkwam, liep het helaas mis. Mijn wensen primeerden niet altijd, ze wilde voornamelijk haar eigen keuzes doorduwen. Uiteindelijk bleef ik achter met een broekpak dat niet m’n ding was en een kleine financiële kater; en dat amper enkele weken voor het burgerlijk huwelijk. Na veel wikken en wegen (en huilen), was ik dan ook héél opgelucht toen ik lastminute bij ontwerpster Karolien Verstraeten terechtkon die mij meteen een goed gevoel gaf en mij heel goed bijstond en adviseerde. Ik werkte mijn look af met juwelen van mijn mama en een boeket van Annelies Van Sant, die ook de rest van de bloemen op ons huwelijk verzorgde. Jonas koos voor een pak van Suitsupply, in combinatie met een das van Hugo Boss en schoenen van Louis Vuitton, beiden ooit nog van mijn papa.’
Het tuinfeest (met eerbetoon)
Het had de hele week geregend, maar wij hadden een tuinfeest gepland. Ai! Gelukkig waren de weergoden ons gunstig gezind en konden we de hele dag genieten van een zachte lentezon. Het feest vond plaats in de tuin van mijn ouderlijke woning in het Waasland. Toen mijn vader twaalf jaar geleden overleed op 4 mei 2011 plantten we een Cornus Kousa (ook wel Japanse of chinese kornoelje genoemd, red.) als herinnering aan hem. Op deze foto zie je mij bij de struik een kaarsje branden. Aan het eind van de avond, toen alle gasten weg waren, keerden Jonas en ik nog even terug naar de struik om dag te komen zeggen.’
De getuige
‘Phyby en ik zijn al meer dan vijfentwintig jaar beste vrienden, en we weten allebei hoe uniek dat is. Als kind beloofden we elkaar plechtig dat als we ooit zouden trouwen, we elkaars getuige zouden zijn, en als we ooit kindjes zouden krijgen, we elkaar als meter zouden vragen. En zo geschiedde…’
De mama’s
‘Voor onze beide mama’s was onze bruiloft zowel een zeer speciale, als emotionele gebeurtenis. Het feit dat mijn mama hier zonder mijn papa stond, woog uiteraard heel zwaar. Jonas’ mama Noëlla kampt al enkele jaren met jongdementie. Toch keek ook zij enorm uit naar ons huwelijk en voelde je dat ze gelukkig was. Het was dan ook fijn om te zien hoe de twee mama’s elkaar vonden en op elkaar konden terugvallen.’
De running gag
‘Vaak stellen mensen de vraag “Waarop klinken we?” wanneer er getoost wordt. Wel, tijdens onze beide trouwfeesten klonken we niet enkel op Jonas en mezelf, maar steeds “op de liefde”. Dat werd zo’n beetje een running gag, waarna op den duur elke speech van vrienden, familie, Jonas of ik op die manier werd afgesloten. Want wat is er mooier, dan klinken op zoiets magisch als de liefde?’
De locatie
‘Samen met zo’n vijfenveertig vrienden en familieleden trokken we naar Borgo Castello Panicaglia in het Italiaanse Umbrië. Al van kindsbeen af reis ik met mijn mama naar het noordoosten van Italië. De liefde voor het land werd me dan ook met de paplepel meegegeven. Tijdens de huwelijksvoorbereidingen werd het meteen duidelijk dat zowel ik als Jonas graag in het buitenland wilde trouwen. Het idee van een klassiek feest waar alles op één (vaak hectische) dag moet gebeuren, schrok ons af. De weddingplanners van Salon Weddings stelden een lijst op met locaties in zowel Frankrijk als Italië, maar onze voorkeur ging al snel uit naar dat laatste land. Aangezien we er graag met de auto naartoe wilden reizen, twijfelden we tussen Toscane en Umbrië. Na vorige zomer op prospectie te zijn geweest op het domein van Borgo Castello Panicaglia, werd de knoop snel doorgehakt. We logeerden er voor het eerst in maart, twee maanden voor het feestweekend, om de laatste details te doorlopen. Sanya en Lotte van Salon Weddings stonden in voor de styling en planning van beide feesten, en ze deden dat uitmuntend. De eenvoudige, maar uiterst elegante en stijlvolle styling paste perfect in het prachtige decor van het zonovergoten landschap.’
De dresscode
‘We hebben lang getwijfeld of we onze gasten een dresscode wilden opleggen, want niet iedereen vindt dat altijd zo aangenaam. Toen we uiteindelijk alle gasten in zachte pasteltinten samen zagen, waren we toch heel blij met onze beslissing. Samen met de kleuren van de styling én het landschap viel de puzzel perfect in elkaar. Bijna alle mannen kozen voor een beige kostuum, waardoor zij zich echt in een film waanden.’
De emoties
‘Trouwen in intieme kring in Italië was zo’n intense, emotionele maar prachtige ervaring. Iedereen die je zo graag ziet, verzameld op dezelfde plek tijdens een memorabel weekend, dat zorgt voor véél heftige emoties. Tijdens elke speech vloeide een traan, zelfs bij diegenen die niet snel een traan laten, omdat je écht de liefde voelde, in al zijn intense facetten.’
De jurk
‘Ik had in het verleden al meermaals model (Helen is naast advocaat ook contentcreator en model, red.) gestaan voor bruidsboetiek The Ivory Club in Antwerpen. Toen het dan eindelijk écht mijn beurt was om te trouwen, wist ik eigenlijk meteen dat ik een jurk van bij hen wou en hoe die eruit moest zien: simpel, vrouwelijk en elegant. Ik koos dan ook voor dit prachtexemplaar van Alexandra Grecco, dat ik ook later perfect nog kan dragen, zij het ingekort. In mijn sluier zaten kleine pareltjes verwerkt die perfect pasten bij mijn mama’s oorbellen.’
De ceremonie
‘Bij de uittrede van onze ceremonie in Umbrië weerklonk “New Light” van John Mayer. We hebben lang getwijfeld of we dit nummer als openingsdans zouden nemen, omdat de tekst perfect past bij ons verhaal. Toen Jonas en ik elkaar ontmoetten aan de universiteit, gingen we van studiegenoten naar vrienden, niets meer. Pas in ons laatste semester aan de universiteit leerden we elkaar op een andere manier kennen en sprong, geheel onverwacht, de vonk over. Uiteindelijk openden we het dansfeest op “Crazy Love” van Van Morrison. Een dikke maand voor de bruiloft hadden we nog steeds geen nummer dat we allebei goed vonden, tot Jonas plots dit liedje afspeelde. Toen wisten we: dit is het.’
De shoot bij golden hour
‘Tijdens de receptie na de ceremonie trok onze fotograaf Irmy Coeckelbergs ons even mee naar dit veld naast de feestlocatie. Door het gouden uur of golden hour werd het hele veld rondom ons gehuld in een prachtige gouden gloed. Op dat ogenblik overviel ons een gevoel van dankbaarheid en beseften we pas echt waar we waren, en hoe mooi die plek was. We zijn dan ook zó dankbaar voor de liefste en beste fotograaf die ons vanaf het eerste moment op ons gemak stelde en ons zo prachtig op beeld heeft vastgelegd.’
Foto’s: Manon Engels en Irmy Coeckelbergs
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
