‘In plaats van een dure fotobooth opteerden we voor Instax-camera’s. Die keuze heeft ons honderden euro’s bespaard!’
Marlies & Tom: ‘De ceremonie zou plaatsvinden in de tuin. En toen werd er regen voorspeld...’
In onze rubriek Wedding Wednesday laten we elke week een lezeres aan het woord over haar huwelijk. Wat maakte haar bruiloft zo speciaal? Welke herinnering zal haar altijd bijblijven? Vandaag is het de beurt aan Marlies en Tom. Na meer dan een decennium samen beloofden ze elkaar officieel eeuwige trouw. Het werd een heus sprookjeshuwelijk, kasteel én prinsessenjurken – jawel, meervoud! – incluis.
Identikit
- Het koppel: Marlies en Tom (beiden 29)
- Ze vormden reeds 12,5 jaar een paar voor ze elkaar officieel het jawoord gaven.
- Na een aanzoek in het zuiden van Frankrijk in de zomer van 2021, kozen Marlies en Tom 19 augustus 2022 uit als huwelijksdatum. Die dag waren ze exact 12,5 jaar samen.
De bruiloft
‘Onze trouwdag draaide volledig rond het vieren van de liefde. Iedereen was gelukkig, wij waren gelukkig en het was, om het cliché te bevestigen, de mooiste dag van ons leven. Tom en ik kozen de locatie uit vanwege de tuin waar de ceremonie zou plaatsvinden, maar enkele dagen voor de bruiloft werd er regen voorspeld. We hebben tot een uur voor de ceremonie afgewacht en dan de knoop doorgehakt om toch alles in openlucht te laten doorgaan. De regenbui heeft Mechelen nooit bereikt en tijdens de ceremonie genoten we van de zon op ons gezicht. Enkele mensen hierboven hebben goed voor ons hebben gezorgd...’
Marlies’ tip
‘Alles komt goed. Ik geloof daar echt in. Dingen gaan nooit perfect, maar ze komen altijd goed. Geloof me, al die details maken niets meer uit op je trouwdag zelf. Hou tijdens het plannen van jullie bruiloft rekening met wat júllie willen. Doe wat jullie gelukkig maakt!’
Wat Marlies zou afraden
‘Als koppel alle gasten verwelkomen tijdens de receptie. De dag gaat al zo snel voorbij, dus dat hebben we niet gedaan.’
Waar Marlies het meest van schrok wat het kostenplaatje betreft
‘Een fotobooth! Het leek ons een superleuk idee voor op het feest, maar de offertes bedroegen minstens € 600. Uiteindelijk opteerden we voor twee Instax-camera’s: eentje leenden we van mijn beste vriendin en de andere kocht ik tweedehands voor € 30. Voor € 150 bestelden we fotopapier, goed voor 200 foto’s. De camera’s waren een gigantisch succes, want ze gingen gewoon mee de dansvloer op en zo hebben we superveel leuke herinneringen van de late/vroege uurtjes.’
De jurk
‘Ik had eigenlijk drie jurken, waarvan ik er twee vond bij LUV Bridal in Oostende. Ik wist al heel snel dat ik wilde trouwen in een eenvoudig en modern ontwerp. Ik heb er toen meteen twee gekocht, eentje voor het burgerlijk huwelijk van By Malina en eentje voor de ceremonie van YAS. Enkele maanden later kocht ik nog een derde jurk voor het avondfeest, ook van YAS. De sluier en oorbellen vond ik ook bij LUV. De handschoenen kocht ik op een rommelmarkt samen met één van mijn beste vriendinnen en mijn ketting leende ik van mijn mama. Ik werkte mijn look af met sandalen van MOROBÉ.’
De ceremoniewagen
‘Mijn nonkel heeft een Volkswagenbusje, genaamd Bessy. Hij pikte ons op en reed ons naar het stadhuis, en vervolgens naar de huwelijkslocatie. Naast een uitstekende fotograaf is Sam Cornette ook een crack in handlettering. Als verrassing schreef hij met krijtstift onze namen op de achterruit van Bessy. Zo attent!’
Het burgerlijk huwelijk
‘Deze foto werd gemaakt vlak na het burgerlijk huwelijk in het stadhuis van Mechelen. Hier zie je me in mijn eerste jurk en met een zijden strik in m’n haar. Toen mijn mama in 1992 jaar jawoord gaf, deed ze dat ook in een korte jurk versierd met een gigantische strik op de rug. Toen ik mijn jurk ging uitkiezen, twijfelde ik enorm om ook in het kort te trouwen. Toen ik bij LUV Bridal een korte én een lange jurk zag, was het liefde op het eerste gezicht. Heel wat gasten kwamen me na de burgerlijke ceremonie zeggen dat de eerste, korte jurk “helemaal Marlies” was. Ik voel me in ieder geval helemaal mezelf in beide jurken. Vooral de strik in mijn haar maakte het plaatje voor mij helemaal af.’
De bloemen
‘Naast het boeket vroegen we Paulien van Flowers by Paulien ook om bloemenconfetti te voorzien. We gaven haar carte blanche voor de kleurtjes van de bloemen en hebben daar geen seconde spijt van gehad!’
De ceremonie (pt. I)
‘Het initiële kleurenpalet bestond uit wit, pastelroze en pastelblauw. Maar na enkele maanden gooiden we dat idee overboord en besloten we voluit voor kleur te gaan. Gelukkig ging floriste Paulien van Flowers by Paulien helemaal mee in ons idee. We kozen voor een wit frame als backdrop, zodat ie mooi zou passen bij de witte loper en de witte stoelen. Samen met mijn papa wandelde ik naar Tom toe op “Intro” van The XX, een band die we voor het eerst samen live zagen op Pukkelpop in 2010. Ook onze openingsdans was er eentje van The XX, “Angels”. De ceremonie werd geleid door Elke Janssen, een voormalige leerkracht van Toms zus Lotte. Elke heeft de ceremonie echt mét ons gemaakt, waardoor we helemaal op ons gemak waren en precies wisten wat er zat aan te komen. Ze heeft ook de meest warme en liefdevolle stem, dus dat maakte het helemaal af.’
De ceremonie (pt. II)
‘Aan het eind van de ceremonie liepen Tom en ik samen door de bloemenconfetti op de tonen van “Walk of Life” van de Dire Straits, een van onze favoriete bands. Tom heeft een grote platencollectie. Het begon met platen van zijn papa en die collectie breidde hij de afgelopen jaren verder uit. Eén van de platen die hij van zijn vader kreeg, is er eentje van de Dire Straits. We waren allebei meteen fan. Van “Walk of Life” worden we elke keer opnieuw meteen gelukkig.’
De bridal squad
‘Mijn bridal squad bestond uit mijn beste vriendinnen, stuk voor stuk topmadammen! Eentje ken ik al mijn hele leven omdat onze mama’s goed bevriend zijn. Drie vriendinnen leerde ik kennen op de middelbare school. We zijn samen in Gent gaan studeren en zijn altijd vriendinnen gebleven. De laatste vriendin is Toms zus. Omdat Tom en ik al zo lang een koppel vormen, heb ik haar zien opgroeien. We hebben al zoveel momenten gedeeld het afgelopen decennium, dat ik haar intussen als een vriendin beschouw. Ik ben geen grote fan van de klassieke bruidsmeisjesjurken, ook al dacht ik vroeger van wel. Ik wilde vooral dat ze zich goed zouden voelen in hun outfits, dus kregen ze carte blanche. Enkel de kleur wit was uit den boze (knipoogt). Ze straalden allemaal!’
De bouquet toss
‘We trouwden in het oude stadhuis van Mechelen, gevolgd door de ceremonie, de receptie en het avondfeest in Kasteel Tivoli. Op deze foto zie je mij het boeket de lucht in gooien. Toevallig ving mijn getuige en tevens de mama van mijn metekindje het boeket op.’
Het bloemenmeisje
‘Dit ben ik met mijn metekindje Lio, de dochter van mijn getuige. Lio en mijn nichtje Annabella kregen de eer bloemenmeisje te zijn op onze bruiloft. Hun jurkjes kocht ik bij de Spaanse modeketen Zara. Ik ben grote fan van broderie anglaise (glimlacht).’
Foto’s: Sam Cornette
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
