'Iedere gast noteerde een wens voor ons. Op onze eerste huwelijksverjaardag mogen we de doos met wensen voor het eerst openen.'
Naomi & Stef: ‘Alle decoratie knutselden we zelf in elkaar. Ook de ceremonieboog, ja!’
In onze rubriek Wedding Wednesday laten we elke week een lezeres aan het woord over haar huwelijk. Wat maakte haar bruiloft zo speciaal? Welke herinnering zal haar altijd bijblijven? Vandaag is het de beurt aan Naomi en Stef. Ze wachtten tot de coronapandemie voorbij was om het grootste feest van hun leven te geven. Eentje dat gekenmerkt werd door een persoonlijke ceremonie, DIY-decoratie en een flashmob door hun beste vrienden en familie.
Identikit
- Het koppel: Naomi (28) en Stef (29)
- Ze vormden net geen 12 jaar een paar toen ze elkaar eeuwige trouw beloofden.
- Na een romantisch huwelijksaanzoek bij hen thuis op hun tiende verjaardag, stapten Naomi en Stef in het huwelijksbootje op 21 augustus 2021. Omdat ze zelfverklaarde party animals zijn en ze vanwege het coronavirus toen geen groot feest konden geven, werd het dansfeest verplaatst naar 22 juli 2022.
De bruiloft
‘Een dag van liefde geven, en nog veel meer liefde terugkrijgen: dat was onze trouwdag in een notendop. Onze ceremonie was uiterst persoonlijk, met teksten van vrienden en familie waarbij een lach en een traan zo dicht bij elkaar lagen. Om het startschot te geven van een spetterend feest, kwamen we als laatste binnen op een echt partynummer.‘
We dansten de voeten van onder ons lijf tot de zon opkwam!
‘Een onverwachte speech van mijn schoonbroer waarbij iedereen zat mee te springen op de stoelen met “The Hum” van Dimitri Vegas & Like Mike, zorgde ervoor dat onze gasten al meteen zin kregen om te dansen. Een flashmob van onze dichtste vrienden en familie maakte het plaatje compleet. Het dansfeest openden Stef en ik op “Stand By Me” van Ben E. King. Daarna wisselden we onze trouwschoenen in voor lichtgevende sneakers, om zo verder te kunnen swingen op “Cheap Thrills” van Sia. De dj deed de rest en zorgde ervoor dat we de voeten van onder ons lijf dansten tot de zon opkwam.’
Naomi’s tip
‘Geniet, laat alles los en laat het op je afkomen. Bespaar niet op je foto- en/of videograaf. Tijdens de speech van het diner hebben wij aan de genodigden gezegd dat ze naar huis mochten gaan zonder afscheid te nemen. Zo konden Stef en ik optimaal van ons dansfeest genieten zonder iedere keer van de dansvloer te komen om mensen uit te zwaaien. Velen onder hen stuurden achteraf een berichtje om te laten weten dat ze veilig en wel waren thuisgeraakt.’
Waar Naomi het meest van schrok wat het kostenplaatje betreft
‘Ik denk dat je bijna altijd boven het vooraf opgemaakte kostenplaatje zit. Het is algemeen geweten dat drank en eten de grootste kostenposten zijn. In ons geval nam de catering zo’n 60 % à 70 % van het totaalbudget in beslag.‘
Wil jij ook graag over je huwelijk vertellen? Lees hier hoe je je kandidaat stelt.
De jurk
‘Mijn ouders wonen in het zuiden van Portugal, en ik wilde dan ook heel graag daar een jurk uitkiezen. De tweede jurk die ik paste, was al meteen THE dress. Je trouwt maar één keer, dus koos ik voor een lange sluier, een echte eyecatcher. Ook de juwelen en schoenen vond ik in Portugal.’
De ceremoniewagen
‘Onze ceremoniewagen was een retrobusje van Volkswagen, dat was snel beslist! We huurden het busje via VW-VAN, een vriend van Stef. We reden ermee naar de boomgaard waar de ceremonie zou plaatsvinden. Alle gasten zaten al klaar, dus deden we nog een extra rondje op de parking zodat iedereen de ceremoniewagen in volle glorie kon bewonderen.’
De vrienden
‘De bende, zo noemen we onze hechte vriendengroep. Sommigen onder hen kennen we al elf jaar. Ze zorgden voor prachtige teksten en herinneringen die werden bovengehaald tijdens de ceremonie. Bovendien wisten ze ons te verrassen met een indrukwekkende flashmob, waar ook onze familie aan deelnam. Het dansfeest was niet compleet geweest zonder hen!’
De accessoires
‘Voor alle mannen van de suite voorzagen we een “fout” paar sokken. Denk: knotsgekke motiefjes met tequilashots en sushi. Voor mijn vader liet ik kousen maken met het opschrift “Father of the bride”, mijn schoonvader droeg kousen waar Stefs gezicht op stond (lacht). Stef zelf koos voor sokken met bierglazen.’
De shoot
‘Ik leerde Stef zo’n dertien jaar geleden kennen. We waren allebei vijftien en hij reed met een brommer. Die werd in de tussentijd ingeruild voor een motor, en uiteraard mocht die niet ontbreken tijdens onze shoot.’
De locatie
‘Stef en ik wilden geen klassieke trouwzaal, dus kozen we voor een hoeve. We bezochten verschillende potentiële locaties en Hoeve De Blauwpoorte in Kortrijk was de laatste in de rij. We waren op slag verliefd. Er was zoveel mogelijk, en de hoeve paste perfect bij ons concept. We werden tot niets verplicht, dus konden zo goed als alles zelf kiezen. Zo werd het feest en de aankleding ervan helemaal “Naomi & Stef”.’
De ceremonie
‘Voor ons was het onmiddellijk duidelijk dat we niet voor de kerk zouden trouwen, maar liever een persoonlijke ceremonie wilden. Onze huwelijksceremonie duurde een uurtje, en het was een uur puur genieten van de teksten van onze liefste vrienden en familie. Ze schreven allemaal één specifieke wens voor ons op, die we bewaren in een doosje. Op onze eerste huwelijksverjaardag zullen Stef en ik de doos voor het eerst openen en de wensen ontdekken.’
De decoratie
‘Alle decoratie hebben we zelf gemaakt, van de vaasjes tot het bord waar de tafelschikking op te lezen stond. Maar dé eyecatcher was de ceremonieboog. Ook die knutselden we eigenhandig in elkaar, net als de bloemstukken die eraan hingen. Achteraf werd de boog verhuisd naar het binnenplein van de hoeve als backdrop voor de foto’s.’
De familie
‘Onze familie heeft twee jaar intens meegeleefd met de voorbereidingen voor ons huwelijk. Ze stonden altijd voor ons klaar en maakten alles vanop de eerste rij mee. Zonder hen zouden we niet staan waar we vandaag staan en zouden we ook niet het huwelijk hebben gehad waar we zo van droomden.’
De favoriete foto
‘Onze fotografe Paulina Sliwka maakte zoveel prachtige beelden, maar deze springt eruit. Omdat ons feest in een schuur plaatsvond, waren vuurstokjes uit den boze. Gelukkig barst Paulina van de ideeën: ze vroeg onze gasten twee lange rijen te vormen tegenover elkaar en de vuurstokjes in de lucht te houden. Stef en ik liepen meermaals door de “gang”, wat dit sprookjesachtige kiekje opleverde.’
Foto’s: Paulina Sliwka
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
