‘Wees niet bang voor het zwarte gat na de bruiloft, want nagenieten is gewoon nog eens dubbel genieten.’
Roxanne & Joëy: ‘De catering nam een derde van het budget in beslag’
In onze rubriek Wedding Wednesday laten we elke week een lezeres aan het woord over haar huwelijk. Wat maakte haar bruiloft zo speciaal? Welke herinnering zal haar altijd bijblijven? Vandaag is het de beurt aan Roxanne en Joëy. Na een relatie van 14 jaar (!) vierden ze de liefde in een 16de eeuws kasteel in Normandië, limoncelloshots, kiddo’s en een waanzinnige jurk incluis.
Identikit
- Het koppel: Roxanne en Joëy (beiden 29)
- Ze vormden reeds 14 jaar een koppel voor ze elkaar officieel eeuwige trouw beloofden.
- Joëy stelde Roxanne de grote vraag op het strand van Knokke-Heist tijdens een weekendje weg in januari 2023. Ze gaven elkaar het jawoord op 3 augustus 2024 in ‘hun’ Mortsel, het feest in Normandië volgde exact een week later.
De bruiloft
‘Op de dag van ons burgerlijk huwelijk in Mortsel organiseerden we een minifestival op de wei achter Joëy’s ouderlijk huis met een foodtruck van Rebel Events en een dranktruck van Drinks on Tour. De stretchtent van Tipi Solutions zorgde voor een echte festivalvibe en de houten volksspelen gemaakt door mijn papa maakten het plaatje af.’
Het was een huwelijk vol karakter, emotie en met meer liefde dan in woorden te vatten is.
‘Een week later volgde een droomweekend in het 16de eeuwse Château de Bonnemare in Normandië waar de mensen die het dichtst bij ons staan elkaar en ons verhaal als koppel konden ontdekken. Op de muziek van jazzband Velvet Note en met de uitzonderlijke catering door Grand Chemin kwam de Franse romantiek à la Amélie Poulain tot leven. Het was een huwelijk vol karakter, emotie en met meer liefde dan in woorden te omschrijven is, prachtig vastgelegd door fotograaf Trix Breuls en videograaf Nick Suchak van The Eden Stories.’
Roxannes tip
‘Maak een moodboard op Pinterest om een beeld te scheppen van de sfeer die je op jouw trouwdag wil creëren. Veel van die ideeën heb ik kunnen uitwerken met spullen uit Opnieuw & Co of door zelf dingen te maken. Maak op de dag zelf gebruik van een huwelijkscoördinator – wij schakelden een vriendin in – die alles in goede banen kan leiden. Wees niet bang voor het zwarte gat na de bruiloft, want nagenieten is gewoon nog eens dubbel genieten.’
Wat Roxanne achteraf gezien liever anders had gedaan
‘Plan niet je hele bruiloft in de eerste maand na je verloving, maar geniet van elke stap die je zet in de aanloop naar jullie bijzondere dag. Uit enthousiasme vlieg je er misschien als een gek in, maar achteraf gezien is ook het plannen en creatief zijn met je vrienden en familie een groot onderdeel van het plezier. Ik zou meer hulp hebben gevraagd om meer van de voorbereidingen samen te beleven.’
Waar Roxanne het meest van schrok wat het kostenplaatje betreft
‘Ik schrok vooral van het kostenplaatje van de cateraar in Normandië. Ik denk dat die een derde van ons hele budget heeft ingenomen. Aangezien Joëy en ik enorm van eten houden, stond dat hoog op ons prioriteitenlijstje en hadden we dat ervoor over. Nu begrijp ik wel dat zij een hele keuken moesten opbouwen omdat wij graag in de oude schuur van het domein wilden dineren, dat zij van ’s morgens vroeg tot middernacht van dienst waren en dat kwaliteit uiteraard z’n prijs heeft. De ongelooflijke organisatie van zo’n catering is een vak apart.’
De jurk
‘Mijn bruidsjurk kocht ik bij The Ivory Club in Antwerpen. Ik zocht een sober ontwerp waarin ik niet zou verdwijnen, met een extravagant detail. Uiteindelijk kwam ik uit bij een jurk van het Britse Bon Bridé. We ontwierpen mouwen uit dezelfde vloeiende stof als de sluier en naaiden die vervolgens op de jurk. De sjaal is gemaakt door mijn mama, die met Ariane Knitwear haar eigen breimerk heeft. De haarspeld liet ik maken van een oud juweel dat ik als kind kreeg van mijn papa (my something old). De oorbellen van Elliot & Ostrich (my something new) waren een cadeau van mijn tweelingzus. Jennifer Elliot ontwierp ook mijn verlovings- en trouwring. Mijn make-up werd verzorgd door mijn goede vriendin Julie Liekens.’
De bruidsjonkers
‘Joëy’s getuigen waren zijn twee broers en zijn beste vriend. Samen gingen ze kijken bij Tod-B Tailoring in Herentals voor het kostuum van Joëy. De verkoper verraste hem door de kleur “brick” voor te stellen. Wat mooi uitkwam in het décor van het kasteel. We hadden geen dresscode opgelegd maar de jongens besloten op eigen initiatief om hun kostuums op elkaar te laten afstemmen door alle drie voor beige te kiezen, met een prachtig resultaat.’
Het dansfeest
‘Voor de openingsdans kozen we het voor velen onbekende liedje “S’aimer plus fort” van William Cloutier. De boodschap van deze song? Elkaar er steeds weer aan doen herinneren hoe graag je elkaar ziet. Een van de mooiste momenten op ons huwelijk vond ik de dans met onze ouders. Aan hen hebben wij alles te danken. Toen het tijd was om te wisselen van danspartner wilde Joëy zijn mama niet loslaten, een emotionele herinnering die we koesteren. In een kleine groep hangt iedereen heel erg aan elkaar, merkten we. Het dansfeest, waarvoor ik een kort jurkje droeg van Y.A.S Bridal, heeft dan ook tot in de vroege uurtjes geduurd.’
De bloemen
‘Voor de bloemen namen we contact op met Katrien Berlengée van Ateljee Boekee. Ze zag onze buitenlandse bruiloft helemaal zitten. We vroegen om kleurrijke bloemen in zachte tinten met verschillende texturen. Op de ochtend van onze huwelijksdag zag ik haar uit mijn raam in de brandende zon het bloemstuk van de ceremonie in elkaar steken met een glimlach. “Het wordt een prachtige dag!”, riep ze.’
Het portret
‘Joëy en ik leerden elkaar kennen toen we veertien jaar oud waren. Hij als ondeugende grappenmaker, ik als braaf studentje. We zijn samen opgegroeid en hebben elkaar doorheen moeilijke momenten geloodst. Zeker onze studies farmacie en tandheelkunde waren een pittige test voor twee jonge mensen. We hebben altijd het geluk gehad om bij elkaars familie thuis te mogen komen, dat is steeds de kern van onze liefde geweest.’
De tafeldecoratie
‘Voor de tafeldecoratie heb ik beroep gedaan op m’n eigen creativiteit. Voor alle gasten maakte ik kandelaars uit keramiek die ze als souvenir mee naar huis konden nemen. Uit stoffen doeken maakten we onze eigen servetten en tafellopers, en via de handige website Cotton Bird creëerde ik de tafelnummers, menu’s en naamkaartjes. Tussen de gerechten in trakteerden we onze gasten op shotjes limoncello uit kleine apothekersflesjes om te proosten op een geweldige avond.’
De mini’s
‘We hebben al bij veel huwelijksfeesten gezien dat er vriendelijk wordt verzocht om de kinderen thuis te laten. Onze bruiloft was er niet zo eentje. Wij zien onszelf graag als tante Roxie en nonkel Jojo voor alle kiddo’s in de familie en vriendengroep. Joëy’s nichtjes waren de bloemenmeisjes, zijn petekind fungeerde als ringdrager en mijn metekindje lag gezellig in z’n buggy te snoozen.’
De bouquet toss
‘Ook al zijn mijn vriendinnen stuk voor stuk powervrouwen, toch schuilt er ergens diep vanbinnen de kriebel om het leven te delen met een fantastische man of vrouw. Spijtig genoeg voor de voorste rij vrouwen die daar helemaal klaar voor was, is mijn richtingsgevoel niet ideaal en kreeg mijn schoonzus het boeket in haar armen geworpen die helemaal achteraan in het hoekje verstopt zat.’
De ceremonie
‘Wij kozen voor een persoonlijke ceremonie met een vriendin als ceremoniemeester. Woorden zijn altijd bijzonder voor mij geweest; ik knutsel er graag mee. Zo schreef ik drie avonden voor de bruiloft een lied voor Joëy dat als verrassing werd gezongen door mijn vriendin Hélène. Ik heb het gevoel dat iedereen met extra veel aandacht en emotie z’n woorden heeft gekozen omdat onze vrienden en familie weten hoeveel dat voor ons betekent. Mijn collega’s maakten zelfs een boekje met 500 redenen waarom wij samen horen.’
De locatie
‘We kozen voor Château de Bonnemare omdat zij in verschillende kamers en gîtes slaapplek kunnen bieden voor een veertigtal personen. Zo kon de hele familie en de getuigen blijven slapen. Het is een authentiek kasteel uit de 16de eeuw met een kapelletje, een oude schuur en een weelderige parktuin. We bezochten in onze zoektocht naar een geschikte huwelijkslocatie ook een domein in de champagnestreek, maar dat was te afgelikt naar onze smaak. Wij sliepen in de torenkamer van het kasteel boven het poortgebouw, zodat we de gasten konden zien arriveren.’
Foto’s: Trix Breuls van The Eden Stories
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
