Zijn er sinds de coronacrisis meer open relaties of lijkt dat alleen maar zo? Relatietherapeut Chloé De Bie legt uit.
Trekken we onze relaties steeds vaker open? ‘We spelen met het idee: we doen waar we zin in hebben’
Van de open relatie tussen Audrey, Aki en Max in de ‘Gossip Girl’-reboot tot Miranda die haar seksualiteit herontdekt in de SATC-reboot ‘And Just Like That’. Het was je waarschijnlijk al opgevallen: relaties zien er op het kleine scherm anders uit. Betekent dat dat ze er bij de mensen die de series bekijken ook zo anders uitzien als vroeger? Wij vroegen het relatietherapeute, klinisch seksuologe en psychologe Chloé De Bie.
Van open relaties tot polyamorie: waar vroeger vooral monogame relaties als ‘normaal’ beschouwd werden, is dat nu lang niet het geval meer. Maar hoe komt dat? ‘Er spelen verschillende dynamieken’, steekt relatietherapeut Chloé De Bie van wal. ‘Enerzijds zijn wij als maatschappij, los van de pandemie waar we al twee jaar in leven, als maar individualistischer geworden.’
Met andere woorden: we gaan ons steeds meer uitdrukken hoe we dat zelf willen. ‘En daar sluit het stuk van open relaties of vrijheid van welke relatie je kiest perfect bij aan. Maar ook de hele woke-generatie steekt hier eigenlijk de kop op. Alles moet kunnen en moet vrij en open zijn’, benadrukt De Bie. ‘Monogamie wordt daarbij in vraag gesteld. Er wordt steeds vaker gekeken naar wie dat idee heeft opgelegd en waarom we überhaupt eigenlijk maar aan een persoon trouw zouden blijven.’
To be or not to be
Maar er is een tweede luik waarnaar gekeken moet worden. Tijden zijn veranderd en mensen scheiden vaker. ‘Vroeger bleven mensen langer samen, als je ging scheiden was dat een schande. Daar zijn we nu gelukkig voorbij. Veel mensen die ooit een relatie hebben gehad zijn ondertussen gescheiden en beginnen zichzelf én hun relaties opnieuw in vraag te stellen. De vraag “Wil ik dat wel terug, zo één op één?” komt dan al snel boven. Mensen herontdekken hun single leven en er wordt met nieuwe relatievormen geëxperimenteerd.’
Dan heb je nog het grote C-woord waarmee rekening gehouden moet worden. ‘Corona heeft toch zeker een positief effect gehad op ons leven’, stipt Chloé aan. ‘We hebben tijd gehad om na te denken. Over onszelf, over wat we willen in het leven én in onze relaties. Het heeft gezorgd voor een versnelling in onze relaties. Je hebt eigenlijk twee opties. Of je gaat denken: het leven is te kort, ik ga weg bij jou want ik ben niet gelukkig. Of de hele andere kant: het leven is te kort, we moeten baby’s maken. We spelen eigenlijk met het idee van: “we doen waar we zin in hebben”. En opnieuw passen die open relaties daar helemaal in.’
Monkey see, monkey do
De laatste peiler? Het was eigenlijk al een weggevertje in de intro van het stuk: de media. ‘Herinner je je de serie “You Me Her” nog?’, vraagt Chloé. ‘Enkele jaren geleden sloeg die al als een bommetje in toen die op Netflix kwam. Niet veel later kwam de serie “Free Love Paradise” op televisie. Eigenlijk poneert de media het idee steeds vaker van: dit kan eigenlijk ook. We gaan daardoor het idee steeds meer in vraag stellen. We denken er meer over na.‘
Vroeger waren relaties gemakkelijker. Niet beter, wél gemakkelijker.
‘Er wordt op dit moment onderzoek naar gedaan aan de UGent, want het lijkt inderdaad alsof we er meer over praten maar of het effectief zo is dat steeds meer mensen hun relaties opentrekken, weten we niet’, onderstreept Chloé. ‘In mijn praktijk merk ik wel dat er vaker over gepraat wordt. Dus die series hebben wel hun effect. Het opent de conversatie. Het is niet per se dat ze het willen doen, maar het zorgt wel voor denkvoer en opent gesprek, en dat is superpositief. Want dat geeft relaties vorm.’
Handleiding
En praten over wat je denkt en wil is o zo belangrijk. ‘Want ja, vroeger was het nu eenmaal gemakkelijker. Niet beter, wél gemakkelijker. De man ging werken en de vrouw deed de was en plas’, onderstreept de relatietherapeut. Vandaag kan en mag alles, maar dat maakt dat iedereen verantwoordelijk is voor z’n eigen geluk. Mensen wijzen met de vinger. Wilde je kinderen, da’s jouw keuze. Wilde je dat niet? Ook jouw keuze. De handleiding is weggevallen. En dan kloppen mensen aan bij een therapeut en stellen ze de vraag of ze normaal zijn en of wat ze willen wel “mag”.’
‘Het zit gewoon zo. Alles wat niet de norm is, vinden we vreemd en willen we kunnen uitleggen. Dat moet je niet ver zoeken. Ben je 35 en single? Dan moet je kunnen uitleggen waarom. Want de meerderheid van de mensen zou op jouw leeftijd wél al een kind hebben. Da’s nu eenmaal de norm. Dat geldt voor alles; seksualiteit, geaardheid en dus ook voor relatievormen. Je moet niet uit de kast komen als je de norm bent hé.’
‘Over wat we zelf niet kennen, gaan we vaak oordelen. Vaak gaat dat ook over jaloezie. “Ik zou het niet kunnen”, klinkt het dan. En dat is ook vaak zo, omgaan met het kunnen delen van de belangrijkste persoon van je leven, is heel moeilijk. Mensen willen zich nu eenmaal aan een persoon binden. Ik vergelijk het vaak met dat ik mijn eten al niet graag deel, laat staan dus mijn partner (lachje).’“
Meer advies van Chloé? Dat vind je in haar boek of op Instagram.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
