‘Als female dominant vond ik een hernieuwd zelfvertrouwen in mijn seksualiteit’

Bondage, discipline, dominance/submission, sadism en masochism, of simpelweg BDSM. Het is een wereld die enorm tot de verbeelding spreekt, maar daar omwille van de taboes ook vaak in blijft. Tijd om die taboes (of moeten we zeggen ta-boeien?) te doorbreken. In deze aflevering volgt redactrice Annelies (26) een workshop om de female dominant in zichzelf te ontdekken.

Wat is het eerste waar jij aan denkt als je bdsm hoort? Leren pakjes, knallende zwepen, snijdende touwen, rode neonlichten, een ­dominante man en een onderdanige vrouw? Juist, ja: de clichés. Nu je dat beeld goed voor ogen hebt, mag je het naast het beeld van een tengere, braaf uitziende vrouw plaatsen. Gekleed in klassieke outfits met neutrale kleuren en altijd met een boek in de hand. Krijg je die twee met elkaar gerijmd? Vast niet.

Toch is dat wie ik ben. Een gewone vrouw die altijd al heel nieuwsgierig was over alles wat te maken heeft met bondage, discipline, dominance, submissive, sadisme en masochisme. Hoog tijd dus om bdsm uit de taboe­sfeer te halen. En als goede journalist is het mijn plicht om open en eerlijk te rapporteren. Liefste familieleden, jullie kunnen nu nog wegklikken.

Op experiment

Mijn interesse in bdsm is dus niet nieuw, maar de man met wie ik in het verleden een relatie had, was niet zo avontuurlijk ingesteld op dat vlak. Experimenteren was geen optie. Je kan je dus wel inbeelden wat voor een wereld er voor mij openging toen ik vrijgezel werd. Mijn eerste seksuele ervaring als single was er meteen ‘boenk op’. En dat mag je letterlijk nemen.

Zoals het een nieuwsgierige single betaamt, ben ik volop gaan experimenteren. Op een spannende doch veilige manier heb ik, samen met een casual partner die ik door en door vertrouw, geproefd van onder andere impact play (pijn toedienen), gedomineerd worden, bondage en heel wat andere activiteiten waar ik toch maar niet over ga uitweiden. Rode draad in al mijn ervaringen tijdens die single periode? Ik was de onderdanige, de zogenaamde sub of submissive. ­Betekent dat dan dat ik zomaar over me heen laat lopen? Figuurlijk niet. Letterlijk? Dat hangt van m’n mood af. Kom dus maar op met de clichés over onderdanige vrouwen, ik kan het hebben.

Me onderdanig durven op te stellen was een openbaring. Het heeft me na een geschiedenis van slechte seksuele ervaringen geholpen om opnieuw vertrouwen te krijgen in de persoon met wie ik op dat moment het bed deelde. Het heeft me geleerd om als controlefreak eindelijk eens mijn krampachtige grip op het leven los te laten, al was het in de veilige setting van een bdsm-spel. Kortom: ik was als een vis in het water. Tot nu...

Position switch

Stiekem droomde ik ervan om in een dominante playpartner ook mijn ­levenspartner te vinden. Alleen is dat niet zo simpel. De ideale man vinden is minstens even moeilijk als een dominant vinden met wie je écht een match hebt. Die twee willen combineren, is vergelijkbaar met zoeken naar een speld in een hooiberg. En dan moet je er nog van uit durven te gaan dat die speld er ook echt ergens inzit.

Nu heb ik goed nieuws en slecht nieuws. Ik ben tot over mijn oren verliefd (joepie!) en mijn lief is heel nieuwsgierig naar alles wat met bdsm te maken heeft (nog beter!). Hij wil er zelfs graag aan beginnen… maar dan wel als onderdanige (shit).

Toch werkt zijn enthousiasme aanstekelijk. Na een klein beetje experimenteren, merkte ik dat ik het best graag wilde proberen als dominante partner, maar ook dat ik blokkeer als het moment daar is. Het begon me te dagen dat ik er niet alleen van hou om die onderdanige rol op te nemen, maar dat ik er ook een gewoonte van heb gemaakt en me heb geïdentificeerd met het clichébeeld van de onderdanige vrouw en dominante man. Dus vroeg ik me af: heb ik wel what it takes om een dominante rol op mij te nemen? Is mijn zelfvertrouwen groot genoeg om de leiding te nemen in dit spel? Ben ik sterk en geloofwaardig genoeg? En bovenal: durf ik dit wel?

Naar de bdsm-therapeut

Bdsm en kink mag voor het overgrote deel van de maatschappij dan nog taboe zijn, of net uitgesmeerd zijn in zijn extreme vormen, maar gelukkig zijn er een paar mensen die een antwoord kunnen bieden op kink-gerelateerde vragen. Een van hen is Yingjia Fu, een seksconsultant, relatiecoach en kink-educator bij wie je terechtkan voor sekscounseling met of zonder partner, kinky workshops en een ­female domination immersion day.

‘Een wat?!’ hoor ik je luidop denken. De female domination immersion day is een workshop waarin je in een veilige omgeving de kans krijgt om samen met gelijkgestemde vrouwen in alle openheid jouw dominante kant te ontdekken en ontwikkelen. En dat allemaal begeleid door een professional. Met andere woorden: bdsm- groepstherapie. Niet meteen mijn favoriete therapievorm, maar als dit de sleutel tot mijn eerste zelfverzekerde stappen als femdom was, liet ik me met plezier leiden. Ik weet het, daar is dat onderdanige kantje weer...

Femdom, here I come

De drie weken tussen mijn inschrijving en de grote dag voelden lang uit ongeduld en kort uit verlangen. Mijn vriend zag het alvast helemaal zitten en fantaseerde hardop over wat we achteraf van plan waren. Twee goede vriendinnen besloten zich samen met mij in te schrijven, omdat zij én hun echtgenoten meteen geprikkeld ­werden door het idee. En mijn familie? Die vond het maar gek.

Mijn schoonbroer vroeg zich hardop af of gedomineerd worden in bed niet alleen iets voor vrouwen was. Waarop mijn lief toch maar besloot om stilletjes te zwijgen. Mijn broer was op zijn beurt verrassend enthousiast, want ‘het is echt goed dat je naar een workshop gaat over meer vrouwen in hogere functies op het werk’. Je kan je wel inbeelden hoe zijn gezicht vertrok toen ik uitlegde waar het tijdens de femdom-dag écht om zou gaan. Sorry, broertje.

Voorspel en huiswerk

Nu kan ik wel vertellen hoe de aanloop was en wat iedereen ervan vond, maar natuurlijk lees jij dit artikel maar om twee redenen: om te weten wat zo’n dag inhoudt én om te weten of ik mezelf nu gevonden heb als female dominant. Laat ik je eerste bubbel meteen doorprikken: voor een cursus zweepslagen geven in leren pakjes moet je niet op de femdom-dag zijn.

In plaats daarvan krijg je veel meer, want net als tijdens een goede bdsm-sessie was er in deze workshop ook aandacht voor een voorgesprek én aftercare. En zo gebeurde het dat mijn ongeduld al een beetje gesust werd toen ik drie dagen voor de feiten met de bdsm-coach aan de lijn hing, om het te hebben over mijn verwachtingen en doelen. En een paar héél persoonlijke onderwerpen.

Om zeker te zijn dat niemand over haar grenzen gaat, getriggerd wordt of dichtklapt, is het voor Yingjia ­belangrijk om te weten hoe het gaat met je gezondheid, fysiek en mentaal. Mijn seksuele trauma’s, dwangstoornis en chronische pijn zijn maar een paar van de dingen die essentieel waren om mee te delen voor het ­goede verloop van de dag. Informatie die terechtkwam in goede handen, dat voelde ik meteen.

Dat graven in mijn trauma’s vond ik eigenlijk helemaal niet erg. Maar ­huiswerk krijgen, dat was een ander paar mouwen. De opdrachten die ik kreeg? Eén: neem iets mee dat je in de female domination-headspace brengt. Twee: breng tools of speeltjes mee die je graag gebruikt of waar je meer uitleg over wil. Drie: draag een outfit die de female dominant in jou naar boven brengt.

Nu heb ik een kast vol kleren en een schuif (oké, twee) vol speeltjes , en toch werd ik plots overmand door twijfels en onzekerheid. Niets leek goed genoeg om de selectie te halen. Lekker dominant van me... Uiteindelijk koos ik een pikante (met de nadruk op kant) zwarte body, die ik onder een minirok en bloesje aantrok.

Spice up your life

Aangekomen in de prachtige loft aan de Vaartkom in Leuven bleken mijn vriendinnen en ik die dag de enige cursisten te zijn. Vast de reden waarom het gesprek meteen heel open en kwetsbaar werd, of lag dat toch aan de skills van Yingjia? Geen idee, maar in een mum van tijd gingen we van koetjes en kalfjes naar de deep shit en was er geen greintje schroom meer te bespeuren. Wie neemt meestal de leiding in de slaapkamer? Wat willen we graag leren vandaag? Wat hebben we meegenomen? Door de diepgang van het gesprek en de manier waarop acceptatie en aanmoediging de ruimte vulden, kreeg ik spijt dat ik geen tools had meegenomen.

Voor we helemaal de therapeutische toer op gingen, haalde Yingjia het laatste wat ik verwacht had te zien boven: een foto van de Spice Girls. ‘Waarom?’ was ook in mijn hoofd de enige gedachte. Wel: net zoals iedereen een andere persoonlijkheid heeft, heeft ook iedereen een andere femdom-personality. En aangezien de Spice Girls toch de vrouwelijke archetypes zijn, was het tijd om te kijken of we ons konden herkennen in één of meerdere van hen.

• Baby Spice: speels, kinderlijk, schattig. Een femdom die haar sub niet zal berispen, maar die hem/haar/hun met haar charmes overtuigt om haar niet teleur te stellen.
• Scary Spice: duister, energetisch, wild. Een femdom die erop kickt om de sub te doen (op)schrikken en dus de tegenhanger van Baby Spice.
• Posh Spice: classy, veeleisend, vrouwelijk. Deze perfectionistische femdom werkt alles tot in de puntjes uit, houdt van regels en wordt graag aanbeden.
• Sporty Spice: competitief, one of the guys, haantje-de-voorste. Het kan voor haar niet snel, intens of uitdagend genoeg zijn. Ze heeft een enorm uithoudingsvermogen en houdt van adrenaline.
• Ginger Spice: chaotisch, initiatiefnemer, flapuit. Een ginger femdom houdt zich niet aan regels, want ze maakt ze zelf. Ze houdt van spontaniteit en is the life of the party.

Ik had het kunnen zien aankomen, en toch stond ik met een mond vol tanden toen Yingjia me vroeg welke ­Spice Girl ik ben. Terwijl mijn vriendinnen meteen hun antwoord klaar hadden, zat ik met twijfels. Want ben ik niet zo vindingrijk als Ginger, wild als Scary en lieflijk als Baby Spice? Oefening één gaf me dus wél informatie, maar geen sluitend antwoord op de hamvraag van vandaag.

Meesteres Annelies?

Als je denkt dat de rol van dominante al veelzijdig is, weet je nog niet hoe breed bdsm in het algemeen wel is. En een belangrijk element om mijn femdom-stijl te ontrafelen, was ontdekken wat ik leuk vind, waar mijn grenzen liggen, wat me opwindt en wat mijn fysieke of mentale limieten zijn. Geen popsterren om dit te verduidelijken, maar wel pagina’s en pagina’s met mentale en fysieke checklists en mogelijke bdsm-activiteiten.

Wil ik mijn lief graag slaan met een zweep? Tepelklemmen gebruiken? Heet kaarsvet over zijn rug gieten? Of zijn ball gags meer mijn ding? Hoe kan hij aan mijn gezicht zien dat ik iets niet fijn vind? Zijn er bepaalde trauma’s die zouden kunnen opkomen tijdens een spel? Wil ik dat mijn onderdanige me aanspreekt met meesteres, of toch liever met mijn naam? Het is maar een kleine greep uit de veertig pagina’s aan vragen en activiteiten die Yingjia ons voorschotelde.

Als ik voor dit avontuur nog niet close genoeg was met mijn vriendinnen, was dat nu alvast wél het geval. Alles lag op tafel. Nochtans zat er zelfs bij mij als open boek zoveel onder de oppervlakte. Zaken waar ik nog nooit bij stil had gestaan en waar ik nooit voor had durven uit te komen. Terwijl dat net de dingen zijn die ik ook zou moeten bovenhalen als mijn partner en ik besloten om ons echt in bdsm-sessies te smijten.

Een kink waarvoor je nooit bent durven uitkomen kan namelijk plots de ultieme bron van genot worden, als je het eindelijk op tafel smijt. Maar ook een trauma waarvan je dacht dat je brein het allang vergeten was, kan zomaar opkomen door één simpele aanraking of blik. Het was dus niet allemaal fun and games op de femdom-dag.

Sub zoekt match

En dan was het tijd voor een bdsm- speeddate. Maar voor mijn lief en de echtgenoten van mijn vriendinnen raar gaan opkijken: we haalden er géén andere mannen bij. Onze speeddate verliep met niemand minder dan Yingjia zelf. Na een uitgebreide uitleg van wat zij fijn vond als onderdanige, waar haar grenzen lagen, welke plays ze graag deed en hoe haar aftercare-routine eruit zou zien, was het onze beurt om onszelf te verkopen als haar potentiële dominante partner. Bij wijze van oefening, dan toch.

Drie minuten volpraten met mijn dominante eigenschappen, dat lag niet meteen in mijn comfortzone. En toch had ik uiteindelijk tijd te kort. Alles wat ik geleerd had, stroomde zowaar uit me. Ik beschreef mezelf met gemak als een uitdagende, erotische en sadomasochistische dom, die niet terugdeinst voor wat impact play met een leren riem of temperature play met brandend kaarsvet. Ik vertelde honderduit over hoe ik aangesproken wilde worden (mijn volledige naam, dank u wel), hoe ik voor Yingjia zou zorgen tijdens de aftercare en dat ik zelf vooral nood had aan knuffels en diepe gesprekken na een sessie.

• Impact play: wanneer een persoon wordt geslagen door een andere persoon voor de bevrediging van een of beide partijen. Dat kan met verschillende voorwerpen of met je hand.
• Temperature play: wanneer ­voorwerpen of stoffen worden gebruikt om de zenuwen te ­prikkelen met (extreme) hitte of koude, zoals met ijsblokjes of heet kaarsvet.
• Sensory play: wanneer een of meerdere van de vijf zintuigen geprikkeld worden tijdens het spel. Dat kan bijvoorbeeld met muziek (horen), blinddoeken (zien) of strelen met een veer (voelen).
• Bondage: wanneer op verzoek en met toestemming iemands bewegingsvrijheid weggenomen en/of beperkt wordt.
• After care: wanneer beide partijen na het spel voor zichzelf of elkaar zorgen om fysiek, mentaal en emotioneel te bekomen. Hoe dat gebeurt is erg persoonlijk.

Kortom: ik legde mijn ziel bloot om het hart te winnen van de submissive voor mij, maar het mocht helaas niet baten. We waren geen match. Maar ach, een submissive die liever geen seks heeft tijdens een sessie en absoluut niet houdt van pijnprikkels, is nu eenmaal niet mijn droompartner.

Het nieuwe-jurkjes-effect

Een week na de grote dag zat ik achter mijn computer, klaar om Yingjia uitvoerig te bedanken voor de prachtige en leerrijke dag. Alleen had ik totaal niet voorzien hoeveel emoties ons aftercare-gesprek bij me zou losmaken. Want hoewel ik mijn nieuwe femdom-vibes tot dan kon zien als iets seksueels, iets wat ik enkel kon gebruiken in een bdsm-context met mijn lief, moest ik toegeven dat mijn broer toch een beetje gelijk had ­gehad. Want sinds ik leerde hoe ik mijn dominante eigenschappen kon uiten in een kinky setting, merkte ik pas hoe hard ik wél over me heen liet lopen op andere vlakken in mijn leven. Stilaan kwam dat besef naar boven tijdens dat Zoomgesprek, waarin Yingjia me wees op de manier waarop ik zat en sprak. Op de zelfzekerheid die uit mijn stem weerklonk en hoe ik opkwam voor mijn gevoel.

Ze heeft volkomen gelijk, want als ik tussen de lakens op mijn strepen kan staan, kan ik het daarbuiten ook. Waarmee ik natuurlijk niet wil zeggen dat ik tijdens de volgende meeting plots met een zweep zal staan knallen om mijn volgende pitch kracht bij te zetten.

Er rest me dus na deze wilde rit nog maar één to-do: antwoorden op de vraag wie ik ben als femdom. Hoewel er helemaal niet één woord is om die vraag mee te beantwoorden, weet ik na acht uur met Yingjia wel wie ik kan, mag en vooral durf te zijn. Nu besef ik dat de echte vraag nooit was ‘durf ik dit wel?’, maar ‘durf ik toegeven dat ik eigenlijk heel graag de touwtjes in handen wil nemen?’ Dankzij de open gesprekken, diepgaande vragen en empowering omgeving op de female domination immersion day, heb ik een hernieuwd zelfvertrouwen gevonden in mijn ­seksualiteit. En daarbij ook tonnen inspiratie! Wordt vervolgd. En aan mijn lief: maak je borst maar nat, I’m coming for you.

Lees ook:

Seks / BDSM voor Beginners

Seks / BDSM voor Beginners

‘Als “Fifty Shades of Grey” een realistische weergave van BDSM was, zou niemand het kijken’

Seks / Bedgeheimen

Seks / Bedgeheimen

‘Ik droom weleens van een striptease krijgen’

Seks / BDSM voor Beginners

Seks / BDSM voor Beginners

‘50 % van de Vlamingen heeft al ervaring opgedaan met BDSM’