Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...
happy ending dominatrix
© Artem Labunsky via Unsplash

Lucy (30) droomt er weleens van om in de huid van een meedogenloze meesteres te kruipen.

‘Met mijn benen wijd gespreid ga ik pal voor hem staan, zodat hij onder mijn rok kan kruipen en zijn taak kan volbrengen’

Natúúrlijk houden vrouwen van porno. Daarom delen wij elke vrijdag een opwindende fantasie uit je Flair van een lezer of lezeres, om in je eentje óf met twee van te genieten. Want seks is het leukste wat er is, toch?

​Lucy (30) is getrouwd en heeft drie kinderen. Ze wordt helemaal wild van porna waarin vrouwelijke bazen heel dominant zijn. Ze droomt er weleens van om in de huid van een meedogenloze meesteres te kruipen.

De slaaf

Met mijn benen en armen gekruist rol ik een metertje achteruit op mijn bureaustoel. Léon stapt aarzelend mijn bureau binnen. Ik zeg helemaal niets. Natuurlijk weet ik wat hij komt vertellen. En natuurlijk heb ik allang een antwoord klaar. Maar ik laat hem liever nog even sudderen en wemelen.

Als hij zo’n anderhalve meter van mij halthoudt en aanstalten maakt om te gaan zitten op de grote rode stoel schuin naast mijn bureau, kuch ik luid en met opzet. ‘Had ik gezegd dat je mocht gaan zitten, misschien?’ kijk ik hem arrogant aan. Met­een veert Léon weer recht en begint zich uitvoerig te excuseren. Ik maak een handgebaar dat hem al even snel de mond weer snoert.

Minutenlang laat ik hem gaarkoken in zijn eigen vet en doe ik niets anders dan hem heel doordringend aanstaren. Als hij eindelijk toch de moed vindt om te beginnen mompelen, snij ik hem meteen weer af: ‘Léon, Léon, Léon. Wat denk jij nu?’ spreek ik hem ­smalend toe.

‘Dat ik je nog een kans zal geven? Dat je je hier zomaar uit kan lullen? Dat ik je ga pardonneren, misschien?’ Ik barst in schaterlachen uit. ‘Weet je wat jij kan?’ ga ik verder als ik eindelijk uitgekakeld ben. ‘Op je knieën smeken om vergiffenis.’

Sneller dan ik met mijn lange wimpers kan knipperen laat hij zich op zijn knieën vallen, met zijn hoofd voorovergebogen en zijn handen op zijn rug. Zoals ik het graag heb. Ik sta recht, wandel traag en heupwiegend naar hem toe en strijk mijn vingers teder door zijn haar. Niets heerlijkers dan je slaaf heel even de indruk geven dat je lief voor hem zal zijn, om hem daarna alleen maar harder aan te pakken.

Pets. Het bovenste kootje van mijn wijsvinger kletst snoeihard tegen het randje van zijn oor. Hij kirt en perst dan zo snel als hij kan zijn lippen weer op elkaar. Hij weet immers wat er gebeurt als hij zwakte toont. ‘Aiiiii’, grijns ik, en ik voel het genot al in me opborrelen. Ik hoef hem zelfs het bevel niet meer te geven, want hij gaat vanzelf op handen en knieën zitten en buigt zijn hoofd voorover.

Ik grijp naar de paddle, die zoals altijd klaarligt op mijn bureau en streel ermee van Léons hoofd langs zijn nek, zijn schouders en zijn rug tot aan zijn achterwerk. Drie, twee, één... pets! Het platte leren vlak van de zweep landt in het midden van zijn rechterbil, zo hard dat hij ervan opschrikt. Nefaste move, natuurlijk.

Zijn handen staan nog maar net terug op de grond als ook zijn linkerbil eraan moet geloven. Nog harder dan de andere kant, en toch lukt het ’m dit keer wel om stil te blijven zitten. Jammer, denk ik. Ik laat me bij de volgende mep nog wat harder gaan. In zijn nek beginnen zweetdruppels te parelen. ‘Wat zeg je dan?’ sis ik streng. ‘Mijn meest oprechte excuses, o, meesteres der meesteressen. Ik zal veel braver zijn.’

Dat mag Léon meteen bewijzen. ‘De tippen van mijn laarzen blinken niet genoeg’, hint ik, waarop hij zich in sneltempo nog steeds op handen en knieën naar me toe draait en met zijn tong mijn schoenen schoon begint te likken. Ze zijn natuurlijk niet écht vuil, want ik zou niet willen dat hij een of andere infectie krijgt, maar zien dat hij zelfs bereid is om dit te doen, geeft me simpelweg de rush van mijn leven.

Na een paar keer likken trap ik Léon zachtjes achteruit en gebaar met de paddle naar mijn kruis. ‘Ik heb nog wat dat graag gelikt wil worden, slaaf. Maar eerst die vuile bek van je spoelen.’ Léon springt meteen recht, loopt naar de lavabo in de hoek van mijn bureau en spoelt zijn mond om vervolgens zo snel als hij kan weer op zijn knieën voor mij neer te vallen en zijn tong ver uit te steken.

Met mijn benen wijd gespreid ga ik pal voor hem staan, zodat hij onder mijn rok kan kruipen en zijn taak kan volbrengen. Alleen al om hoe lekker en ­toegewijd hij kan likken, is dit veruit mijn favoriete slaaf. Of, tja... althans vandaag. ‘Sneller, harder, dieper, beter, nietsnut!’

Lees ook:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' ' '