‘Ik ben absoluut geen zwever. Pinky swear dus dat je een down-to-earth verslag zal krijgen.’
UITGETEST: onze redactrice waagde zich aan energetische seks
‘Seks is meer dan penetratie’, leerde Flairseksuoloog Ina ons al. Een van onze redactrices besloot de ‘daad’ bij het woord te voegen en zich aan een heel andere vorm van intimiteit te wagen: energetische seks. Aanrader? Je leest het hier.
‘Persoonlijk vind ik het in intieme situaties altijd een goed idee om te beginnen bij – tromgeroffel – het begin. Daarom stel ik me even voor. Nu ja, ’t is te zeggen. Om een aantal redenen schrijf ik dit artikel liever anoniem (nee, schaamte is er daar geen van, kinderen die al kunnen lezen wél). Maar dat wil niet zeggen dat ik me niet even aan je kan voorstellen.
Ik ben een frisse dertigplusser, heb sinds een vijftal jaar een fijne relatie, twee kinderen in huis en ben ab-so-luut geen zwever. Vooral dat laatste wil ik graag benadrukken, want ik kan me voorstellen dat heel wat lezers bij de term ‘energetische seks’ de bladzijde meteen willen omslaan. ‘Euh, nope, niks voor mij, veel te zweverig!’ I get you, geloof me. Want hoewel ik mezelf wel zie als een gevoelsmens en ik wel open sta voor light spiritualiteit, zoals air dispensers met essentiële oliën, meditatie en mindffulness, heb ik weinig tot niks met chakra’s, aura’s en tarotkaarten. Pinky swear dat je dus een down-to-earth verslag zal krijgen.
Nog een weetje over mij? Gemiddeld gesproken heb ik best een gezonde goesting. Maar zoals dat wel vaker gaat met volwassen mensen met een gezin, een huishouden, een job en een relatie die niet meer superpril is, hangt de seksuele energie hier niet altijd à volonté in de lucht. En eerlijk? Dat vind ik soms jammer. Precies de reden waarom dit experiment mij onmiddellijk aanspreekt, ook al gaat mijn voorkeur over het algemeen uit naar feiten en tastbare zaken. Want baat het niet, dan schaadt het niet, toch? En wie weet wat ontdek ik nog, want alleen een idioot staat er niet voor open om z’n ongelijk bewezen te krijgen. Yay energiebanen, dus!
Mr. Ratio
‘Eén klein obstakeltje: ik mag dan wel open staan voor een light vorm van spiritualiteit, maar ik woon samen met Mr. Ratio himself. Alternatieve geneeskunde? Werkt voorzeker niet. Mindfulness? Helemaal geen tijd voor. Yoga? Niks voor mij. Aromatherapie? Ruikt toch allemaal hetzelfde… Mijn lief overtuigen om mee te werken én dat ook met de nodige sérieux te doen zou dus weleens een hele uitdaging kunnen worden. Daarom smeed ik een plannetje: lekker warm badje, cozy verlichting, massa’s knisperend zeepsop.
Zodra we allebei lekker ontspannen liggen te weken in de badkuip, schraap ik mijn keel. ‘Schattiiieeee, ik moet je nog wat vragen...’ Maar tot mijn grote verbazing hoef ik helemaal niet zoveel met mijn wimpers te knipperen om hem overtuigd te krijgen. Zijn antwoord: ‘Ik snap er de ballen van, maar sure, waarom ook niet?’’
Solo slim
‘Lief on board? Check! Maar hoe beginnen we daar nu eigenlijk aan? Ik ga te rade bij het wereldwijde web en ontdek dat het – zoals gewoonlijk – vooral begint bij jezelf. Bij je eigen seksualiteit leren ontdekken, en bovenal: opwekken. Want je kan natuurlijk pas seksuele energie delen of doorgeven als je die zelf ook hebt. Daarom ga ik eerst solo aan de slag. Mét succes.
Ready to connect
‘Na een week kundalini-yoga à volonté, hardlopen met The Weeknd en FKA Twigs in m’n earplugs, dagdromen over mindblowing seks en het lezen van een erotisch boek ben ik een vat vol sensuele energie. Hoog tijd dus om die te delen met mijn lief. Op een doodgewone vrijdagmiddag vraag ik hem of hij er klaar voor is. Met z’n tweetjes trekken we naar de slaapkamer, die naar goede gewoonte nog vol ligt met de kleren die ik vanmorgen toch maar niet heb aangetrokken. Niet helemaal de setting van mijn dromen, maar ons bed is wel de plek waar ik me het makkelijkst sensueel en bovenal ook comfortabel kan voelen. Ik gooi die halve kleerkast dus op een stoel in de hoek, dek het bed nog even op, verduister de kamer en verspreid de kussen over het bed.
Omdat het een thuiswerkdag is, heb ik een oude joggingbroek en een sweater aan. Ik besluit voor een make-over te gaan. Want als ik me op m’n sensueelst wil voelen, is dit niet echt mijn go-to ensemble. Ik dump de slons – inclusief supermanonderbroek en niet bijpassende sportbeha – en trek in de plaats mijn allermooiste body en een doorzichtige, zwarte kamerjas aan. Damn right, ik begin het al te voelen.
Mijn lief en ik gaan samen op het bed zitten, over elkaar, met onze gekozen outfits aan. Ik overloop nog even wat nu net de bedoeling is (en hoe belangrijk het is dat hij het ook echt serieus neemt), dubbelcheck of hij zich ook comfortabel voelt zo en spreek met hem af dat we vanaf nu stil zullen zijn, oogcontact zullen maken en ons gaan focussen op elkaar, op ons gevoel en op onze innerlijke sensuele energie.
Energie
Zo gezegd, zo gedaan. Het duurt niet lang voor ons oogcontact intenser wordt en ik in onze blikken iets herken dat ik ook zie wanneer we écht passioneel vrijen. Het voelt zo bijzonder, want voorlopig raken we elkaar zelfs niet aan. Een gemis, merk ik op, want ik fluister: ‘Mag ik je handen vastnemen?’ Mijn lief knikt en we haken onze vingers in mekaar. Als hij met zijn duim langs de zijkant van mijn hand begint te strelen, valt het me op hoeveel fijner en intenser dat plots voelt. Niet per se door energie-overdracht of wat anders onverklaarbaars, maar gewoon al omdat het al een tijdje geleden is dat we nog zo bewust de tijd hebben genomen om écht te connecteren en ons echt bewust te zijn van wat we kunnen voelen als we elkaar aanraken. Ik begin dieper in- en uit te ademen om me net als tijdens de kundalini-sessies op te zwepen, maar in plaats van me seksueel te voelen, word ik vooral overstroomd door liefde. God, wat vind ik die man toch mooi, en leuk, en boeiend, en lief, en prachtig. En God, wat voelt dat goed.
Superlover
‘Een kleine twintig minuten houden we het vol. We houden oogcontact, leggen onze handen op elkaars – aangeklede – lichaam en genieten van het samenzijn, van het met elkaar verbinden, van het versterken van elkaars gevoel. Zo nu en dan dwalen mijn gedachten af (oh ja, dit gevoel kan ik verwerken in mijn artikel! Liet de hond in de living nu een scheet? Wat zou hij er nu eigenlijk van vinden?), maar het lukt me steeds weer om mijn aandacht terug bij mijn vriend, mijn eigen lichaam en de liefde die ik voor beiden voel te brengen. Maar seksueel wordt het voor mij niet. Niet dat ik het mis, want wat ik wél voel, voelt nog zoveel rijker. Pure rust, pure liefde, puur geluk.
Ik ben uiteindelijk de eerste die begint te praten en leg uit wat de ervaring voor mij deed. Als ik vervolgens aan mijn vriend vraag hoe hij het heeft ervaren, sta ik echt versteld. Hij praat heel open en heeft het zelfs over zijn gevoelens, wat ik van hem niet echt gewoon ben (en da’s best een understatement). Iets classic seksueel komt er niet van, maar we liggen nog wel tien minuten in een innige omhelzing in bed, gewoon van elkaar te houden. Het is zalig. En als ik uiteindelijk toch weer opsta om weer aan het werk te gaan, voel ik me alsof ik een week op vakantie ben geweest. Ik trek wel mijn comfortabele supermanonderbroek weer aan, maar match die nu wel met een sexy rode beha. Ik ben Superlove Woman, en da’s misschien nog meer waard dan Supersex Girl.’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
