Een gigantische penis ter hoogte van mijn anders zo charmante vrouwelijke kruis? No, thanks.
Onze redactrice testte virtualrealityporno uit: ‘Fuck, wat was me dat?!’
Van next level gamingervaringen tot stadswandelingen waarvoor je je huis niet meer uit hoeft: met virtual reality is niets nog te gek. Dat ontdekte ook onze redactrice, die zich op een blauwe maandag waagde aan VR-porno.
What has been seen, can never be unseen. Het is een quote die ik in het verleden weleens met de knipoog opwierp als er zich een ietwat schunnig doch onschuldig tafereel voordeed. Die knipoog is niet meer. Want sinds vorige week hebben die gevleugelde woorden een heel andere lading gekregen. Shit has gotten real. Virtual real.
Virtual reality is overal. Als gamingtool is het ondertussen de normaalste zaak ter wereld geworden, en nu ook techgigant Apple een VR-bril op de markt brengt, is het idee van een metaverse, waarin we steeds meer in de virtuele realiteit gaan leven, echt niet meer zo ondenkbaar. Geen wonder natuurlijk dat ook de pornoindustrie op die kar springt, al had ik dat persoonlijk toch liever aan mij voorbij laten gaan.
Lichtjes traumatisch?
Om mijn toch wel lichtjes traumatische ervaring helder uit de doeken te doen, spoel ik eerst een paar weken terug. Pling. Whatsapp van mijn chef: ‘Hey collega. Vraagje: zou jij het zien zitten om eens een virtualreality-orgie bij te wonen?’ Voor heel veel mensen niet meteen het soort vraag dat je van je baas verwacht, maar in mijn geval een doodnormale donderdagochtend. In het verleden waagde ik me namelijk wel vaker aan gekke stoten voor het grotere doel (lees: jouw leesgenot). Een work-outprogramma van PornHub, een masturbatiecursus, een workshop spanking, een masterclass handjobs, een groot fetisjfeest in Amsterdam.
Als twintiger vond ik het allemaal dolle pret. Maar nu ik al een paar jaar op tram 3 zit en ik sindsdien klaarblijkelijk toch iets van remmingen heb ontwikkeld, was het antwoord op dit specifieke verzoek: ‘Goh, niet echt…’
Mijn reply aan mijn chef werd dus gevolgd door: ‘Maar ik geloof dat er ook zoiets bestaat als VR-porno. Dat vind ik wél lollig om te proberen. Ook goed? En zo geschiedde het dat ik vorige week de VR-bril van een kennis leende en mijn leven voorgoed veranderde.
Opwarmertje
Verrassing: porno is mij niet vreemd. Om te beginnen ben ik diegene die jouw Flair elke week afsluit met een erotisch kortverhaal vol piemels en foefen. Daarnaast heb ik al jaren een online abonnement op de pornosite van Erika Lust en kreeg ik dankzij Flair zelfs al meermaals de kans om ook live aanwezig te zijn op een pornofilmset (als toeschouwer weliswaar, niet als deelnemende partij). Kortom: ik bloos niet rap, ook niet als er op mijn televisiescherm een gigapenis of een onrealistisch strakke vulva verschijnt.
Dat vertel ik je niet om stoer te doen en praatjes te verkopen, maar gewoon om het vervolg van dit verhaal te kaderen. Om duidelijk te maken dat als ik zeg: ‘Fuck, wat was me dat?!’ het ook écht wat was. En tjonge jonge, fuck, wat was me dat?!
Met zo’n VR-bril op je neus waan je je écht in een andere wereld en is het heel makkelijk om te vergeten waar je echt bent.
Mijn VR-pornoavontuur was niet mijn eerste ervaring met virtual reality. Een van de kinderen des huizes is een gamer en investeerde ruim een jaar geleden zijn niet-zo-zuurverdiende spaarcenten al in zo’n VR-bril (die ik voor redenen die wel duidelijk zijn natuurlijk niet heb gebruikt voor dit experiment). Nieuwsgierig als ik ben had hij het ding amper een week in zijn bezit alvorens ik het zelf ook op mijn hoofd had staan. Een megacoole en oprecht verbluffende ervaring. Want tot mijn grote verbazing was de ervaring ook echt very real. Met zo’n VR-bril op je neus waan je je écht in een andere wereld en is het heel makkelijk om te vergeten waar je echt bent. Dat was vorige week niet anders. Bon, genoeg gekaderd en voorzichtig opgewarmd, tijd voor de wel héél naakte waarheid.
De ene porno is de andere niet
Na heel wat technisch opzoekwerk, waarvan ik je de uitleg ga besparen, was het tijd voor meer concrete research. Want waar vind je VR-porno? Het antwoord: blijkbaar o-ve-ral op het internet. Ik had de term nog niet eens volledig ingetypt en de ene vunzige aanbieding volgde de andere al op. Van amateurvideo’s tot professioneel adult entertainment en live camgirls: ik had blijkbaar heel wat in te halen.
Hoewel ik het Flairpubliek doodgraag zie en ik heel wat overheb voor jullie entertainment, was mijn eerste selectiecriterium: wat is er gratis? Zo belandde ik natuurlijk al snel op de bekende kanalen. PornHub, here I come (hopelijk). Misschien was dat gierig zijn vragen om slechte karma, misschien is de realiteit gewoon triest, maar het was hoe dan ook de foute keuze. Want zodra ik in business was en de ervaring echt kon beginnen, werd ik meteen snoeihard geconfronteerd met een eeuwenoud en zo vermoeiend cliché: porno is voor mannen.
Publiek met piemels
Tuurlijk, op bepaalde betalende kanalen had ik de keuze gehad: ben je een mannelijke of vrouwelijke kijker? Maar zelfs dan nog was het heel snel heel duidelijk: VR-porno heeft een publiek, en dat publiek heeft piemels. En als je de makers van VR-porno mag geloven, zijn die piemels bovendien echt van een andere planeet. Want wat was het eerste wat ik tegenkwam in de heel pover aangeklede virtuele kamer waarin ik terechtkwam? Een compleet uit proportie getrokken gigantische paal van een penis ter hoogte van mijn anders zo charmante vrouwelijke kruis.
Haar bijeengeduwde, zo-goed-als-op-ontploffen-staande borsten zaten in mijn gezicht te zweven.
‘Point-of-view porno’ heet dat dan, een pornofilm waarin je als kijker de indruk hebt dat jij deel uitmaakt van de cast en je van op de eerste rij allerlei onzedigheden beleeft. Een klassieker die ook in 2D-porno heel populair is en prima werkt, maar die in virtual reality heel andere proporties kreeg. Nog voor ik het goed en wel besefte, wandelde er namelijk een vrouw op me af die overduidelijk meer had geïnvesteerd in haar borsten dan in acteerlessen. Ze sprak de onvergetelijke woorden: ‘How do you like my big, horny tits in your face?’ Next level weird, des te meer omdat haar bijeengeduwde, zo-goed-als-op-ontploffen-staande borsten wel degelijk vlak bij mijn gezicht zaten te zweven, maar dat alleen maar heel erg raar was, omdat virtual reality dan wel je zicht bedot, maar niet je tastzin. Er was dus allerminst een boob te voelen. Al is dat zeker geen aanklacht. Beter zo, echt.
Broek zonder goesting
Vijf minuten. Zo lang hield ik het vol om toe te kijken hoe diezelfde vrouw nog wat andere, bijzonder slecht geacteerde slagzinnen als ‘I’m gonna ride your dick so hard’ en ‘do you like my little pussy on your cock?’ uitkraamde, om vervolgens de daad bij het woord te voegen en – eerst in cowgirl, daarna in reversed cowgirl – op mijn nog steeds behoorlijk problematisch ogende virtuele penis te wippen en op en neer te springen als een botsbal op speed.
De twee vrouwen die elkaar alle hoeken van de virtuele kamer lieten zien, waren in ieder geval al meer prikkelend dan lachwekkend.
Gewoon het foute filmpje gekozen, dacht ik toen nog heel naïef. Niet dus, bleek vier – althans voor mij – even onaantrekkelijke video’s later. Nog meer van hetzelfde, met het grote verschil dat er bij de volgende video tenminste wel ruimte was voor voorspel. Maar dan natuurlijk wel in de vorm van een heel gepassioneerde, slijmerige blowjob. Het kan natuurlijk aan mij liggen, maar echt opgewonden werd ik er niet van.
Maar omdat ik me nooit zomaar gewonnen geef en altijd geloof dat het beter kan, zocht ik verder. Geen evidente opdracht, maar uiteindelijk vond ik een filmpje waarin ik geen deelnemer, maar een toeschouwer was, terwijl twee vrouwen elkaar alle hoeken van de virtuele kamer lieten zien. Geen zwevende penis die dringend een doktersbezoek kon gebruiken in dit scenario, wel nog steeds mager acteertalent. Maar het werkte in ieder geval al een stuk meer prikkelend dan lachwekkend.
Ideetjes voor de crew
Weet je waar ik een pesthekel aan heb? Als mensen ongezouten hun mening spuien en iets massaal beginnen af te kraken, maar niet de moeite doen of de skills hebben om zelf met een beter alternatief te komen. Het spreekt dus voor zich dat ik die standaard ook mezelf opleg. Vandaar: enkele suggesties voor iedereen die in de porno-industrie werkt en VR-porno verder wil uitbouwen.
Als vrouw verzoek ik in de eerste plaats ui-ter-aard een meer vrouwvriendelijk aanbod, met meer afwisseling, meer realistische lichamen, meer oprecht vrouwelijk genot en – pretty please – meer acteertalent. Maar daar stopt mijn bijdrage natuurlijk niet. Zo zie ik alleen al wat de setting betreft bakken en bakken groeipotentieel. Want in plaats van die POV-piemel in een duffe, slecht gedecoreerde tienerkamer te laten zweven, zou een VR-scène in een park of een bos al zoveel meer tot de verbeelding kunnen spreken. Stel je maar eens voor: de ervaring van seks op een openbare plaats, zonder het risico om betrapt te worden of een boete voor openbare zedenschennis aan je been te hebben. Om nog te zwijgen over het onnoemelijke én onschuldige genot dat gluurders zouden kunnen beleven als ze zich achter een virtuele boom konden verstoppen, terwijl ze toekijken hoe een zogezegd onwetend koppeltje ligt te stoeien in de bosjes.
Helaas dus geen orgasme of smoorhete avond overgehouden als extralegaal voordeel aan deze werkopdracht.
Toch investeren in POV? Ga dan meteen voor de full experience en creëer een betere VR touch-ervaring, zodat je dat enorme stel tieten tenminste ook eens kan aanraken. En alsjeblieft, introduceer op z’n minst een galerij met penissen om uit te kiezen. Want zelfs als man kan ik me niet voorstellen dat je zit te wachten op een zwevende pik die in de verste verte niet op die van jezelf lijkt en die amper in je virtuele broek past. Insecurity much, toch?
Portie aan Fikkie
Om een lang verhaal kort te maken: VR-porno is dus – voorlopig – niet aan mij besteed. Bespaart me lekker een paar honderd euro voor zo’n headset en het risico op hoofdpijn of misselijkheid die weleens bij te veel VR-plezier komt kijken. Helaas dus ook geen orgasme of smoorhete avond overgehouden als extralegaal voordeel aan deze werkopdracht, maar in ieder geval wel weer een erg sappige ervaring waarmee ik ongetwijfeld nog een paar keer zal kunnen uitpakken op café. En als jij toch liever zelf je oordeel velt en je alsnog aan het genre wil wagen, kan je ook altijd nog denken: ach, die Elien is gewoon een oude doos geworden.
Zin in virtual-reality-seks?
Je kan het zo gek niet bedenken of vandaag de dag is het gewoon een optie. In je eigen slaapkamer. Dat geldt ook voor heel wat seksuele VR-experimenten, want VR-porno is nog maar het topje van de ijsberg. Zo bestaat er zelfs een interactieve VR-seksset waarmee je vanop afstand met andere, échte mensen seks kan hebben in de virtuele wereld. De set is uitgerust met een VR-bril en met touch-sensoren die via trillingen en vibraties een echt seksueel contact proberen na te bootsen. Met de nadruk op proberen, natuurlijk.
Heb je geen virtuele bedpartner van vlees en bloed beschikbaar? Dan biedt het internet je heel wat opties om aan de slag te gaan met betalende video’s waarin je een soortgelijke ervaring kan beleven. Het is ook deze technologie die je de mogelijkheid geeft om in de veiligheid van je eigen slaapkamer een virtuele orgie te beleven. Niet voor mij, maar misschien wil jij het wel eens proberen.
Tekst: Elien Geboers
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
