'Mede dankzij Bring the Elephant Home is de praktijk van bedelolifanten zo goed als verdwenen in Thailand.'
Antoinette (44) zet zich met haar stichting in voor de bescherming van wilde olifanten in Thailand en Zuid-Afrika
Al 90 jaar vieren we op 4 oktober Werelddierendag, een dag waarop we onze diertjes nóg liever zien. Voor Antoinette is het een heel jaar door Dierendag. Haar liefde voor beestjes leidde haar zelfs naar de andere kant van de wereld.
‘Het is allemaal begonnen toen ik als twintiger alleen ging reizen. Ik wilde iets goeds doen voor de wereld en kwam in Thailand terecht in een opvangcentrum voor mishandelde olifanten. Olifanten werden er toen als vee in gevangenschap gehouden en gebruikt om mee te bedelen. Mensen gingen met een kleine olifant langs bars en restaurants, en voor een beetje geld konden toeristen met het dier op de foto of mochten ze het voederen. Die olifanten werden vaak heel jong in het wild gevangen en bij hun kudde weggehaald. Ze sliepen in de stad op straat en onder snelwegbruggen. Het was een schrijnende situatie.’
‘Ik moest iets doen, dus ik kocht twee olifanten vrij en trok ermee door Thailand. Het was een soort van demonstratieve tocht naar de vrijheid. Zo ontstond Bring The Elephant Home, een stichting met de bedoeling te sensibiliseren. Dat is best goed gelukt. We hebben heel wat media-aandacht gekregen voor de tocht, bekende Thaise mensen schaarden zich achter onze campagne, Animal Planet maakte een film over onze tocht.... Intussen is de praktijk van bedelolifanten zo goed als verdwenen in Thailand, mede dankzij ons project.’
Doodsbang voor bijen
‘Dat eerste project heeft bijgedragen aan het welzijn van olifanten in Thailand, maar echt duurzaam was het niet. Ik wilde méér doen. Sindsdien werken we met Bring The Elephant Home aan de bescherming van wilde olifanten en hun habitat. We willen ervoor zorgen dat mens en olifant beter kunnen samenleven. We hebben verschillende projecten lopen, vooral op plaatsen waar de mensen leven van landbouw. Die mensen zien hun oogst vaak verwoest worden door wilde olifanten die door hun akkers lopen. De Thai hebben meestal veel respect voor olifanten, maar als je volledig afhankelijk bent van je oogst en er geen diervriendelijke oplossingen voorhanden zijn, kan je je weleens gedwongen zien om andere maatregelen te nemen. Olifanten sterven door niet goed geaarde elektrische hekken. Of de beesten worden vergiftigd... Wij willen ervoor zorgen dat mens en olifant elkaar tolereren en samen kunnen leven in de grensgebieden.’
‘Landbouwers planten bijvoorbeeld vaak ananas aan de rand van hun landbouwzones. Olifanten zijn daar gek op, dus je vraagt dan bijna om vernielde akkers. Wij kaarten het belang van bufferzones aan: op de eerste lijn van de akkers plant je voedsel waar olifanten niet tuk op zijn, zoals chili of citroengras. Daarnaast plaatsen we ook bijenkorfhekken. Wist je dat olifanten als de dood voor bijen zijn? We willen dat de bescherming van olifanten de bevolking ten goede komt. Dankzij de honing uit de bijenkorfhekken krijgen ze bijvoorbeeld extra inkomsten en zijn ze minder afhankelijk van de oogst, die vernield kan worden door de olifanten, waardoor ze weer toleranter worden voor de dieren.’
2 continenten = dubbel testen
‘Daarnaast wilde ik als biologe vooral weten waarom olifanten uit hun gebieden wegtrekken. Ontbossing is een gigantisch probleem in Azië. Daardoor werden veel gebieden waar olifanten leven, versnipperd. Zo ontstond er droogte. Door natuurlijke dammetjes te creëren en extra bomen te planten, zorgen we dat er weer voldoende water en voedsel in de bossen is. Wij creëren ook corridors van het ene kleine gebied naar het andere, om olifanten langs plantages en voor hen gevaarlijke gebieden te leiden. We zijn sinds kort ook actief in Afrika. Mozambique heeft bijvoorbeeld zo’n veilige corridor. Daar voorzagen we ook een tiental olifanten van gps-trackers om hun routes in kaart te kunnen brengen. Op basis van die informatie plannen we nieuwe corridors, waarvoor we vooral met lokale vrouwen gaan samenwerken. We hopen dat zij op een dag als de nieuwe rolmodellen aanzien zullen worden, want helaas zijn het vandaag vooral nog de stropers naar wie jongeren opkijken.
‘Anderhalf jaar geleden verhuisde ik van Thailand naar Zuid-Afrika. Ik ben hier een doctoraat begonnen om het werk van te Bring The Elephant Home nog meer uit te breiden. In december ga ik voor het eerst sinds mijn verhuis terug naar Thailand. Dan openen we een nieuw onderzoekscentrum, en daar wil ik uiteraard bij zijn. Wim Hof, gekend als The Iceman, is wereldwijd bekend voor zijn ice challenges, waarbij hij zo lang mogelijk in een bak ijs blijft zitten dankzij een techniek van ademhalingsoefeningen waardoor hij meer invloed kan uitoefenen op lichaam en geest. Hij gaat voor ons in december in Thailand zo’n challenge doen, waarmee we geld inzamelen.’
‘We kunnen alleen maar verder dankzij donaties, en die zijn op dit moment helaas heel klein. Zodra er genoeg geld is en het onderzoekscentrum en de accommodatie in Thailand af zijn, kunnen we ook vrijwilligers gebruiken die enkele weken tot maanden willen komen helpen.’
Op de website Bring-the-elephant-home.nl kan je een vrije donatie doen aan het project van Antoinette.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
