Vaak zeg je al snel ‘zand erover’, maar soms is het leed dat je werd aangedaan te groot. Kan je je man zijn bedrog, je mama haar liefdeloosheid, je vader zijn dubbelleven vergeven? Babs (29) kan haar ouders maar moeilijk vergeven dat ze het bestaan van haar halfzussen en -broer hebben verzwegen.
‘Enkele maanden geleden vertelde mijn vader aan mijn zus en mij dat hij nog drie kinderen uit een eerder huwelijk heeft. De aankondiging dat wij nog twee halfzussen en een halfbroer hebben, kwam als een donderslag bij heldere hemel. Later bleek dat onze hele familie ervan op de hoogte was, maar dat iedereen dat altijd voor ons heeft geheimgehouden. In enkele seconden tijd is er zo’n blik leugens opengetrokken, iets wat mij en mijn zus helemaal van slag maakte. We voelen ons nu verdrietig, voor de gek gehouden en vooral verward omdat onze hele familie blijkbaar al 29 jaar lang tegen ons liegt.’
Er heerst een enorme doofpotcultuur binnen onze familie en over het onderwerp wordt gewoon niet meer gesproken.
‘Na een online zoektocht hebben we contact opgenomen met onze halfzussen en halfbroer. Ondertussen hebben we hen twee keer ontmoet. De verdrietige kant aan dit verhaal is de vraag of we onze ouders en onze familie dit überhaupt ooit kunnen vergeven. Er heerst een enorme doofpotcultuur binnen onze familie en over het onderwerp wordt gewoon niet meer gesproken. Mijn vertrouwen in hen is zo beschaamd. Daarnaast is het nu allemaal nog te pijnlijk om al aan vergeving te denken. Toch blijven het ook onze ouders. Langs de andere kant heeft deze historie ook iets heel positiefs gebracht: een lieve broer en twee zussen. We kunnen met hen geen 29 jaar meer inhalen, maar hopelijk kunnen we wel vanaf nu een belangrijke rol in elkaars leven spelen. Misschien zal de tijd helpen om alles een plekje te kunnen geven.’
