Elodie (24) is nu verloofd met Karel. Vijf jaar geleden wilde hij het nog uitmaken. Ze vertelt hoe ze de relatie toch heeft kunnen redden.
‘We waren een jaar samen toen Karel naar het buitenland kon voor zijn werk. Hij zou veel geld verdienen – terwijl hij niet had gestudeerd – en hard aan zijn carrière kunnen werken. Het eerste wat ik dacht, was: hoe moet dat met ons? Ik was 19, hij was 24.
Ik zat volop in het studentenleven, hij was hard aan zijn toekomst aan het timmeren. Onze werelden zouden niet alleen figuurlijk, maar ook letterlijk heel ver uit elkaar liggen als hij twee jaar weg zou gaan. Naar Zuid-Amerika dan nog, niet meteen een plek waar je even met de trein naartoe rijdt voor een weekend… Maar nog voor ik die twijfels kon uitspreken, zei Tom dat hij dacht dat het beter was als we er een punt achter zetten.
Het was te pril tussen ons, zei hij. Hij wilde me niet op hem laten wachten, en als hij eerlijk was, had hij ook geen zin om twee jaar als een kluizenaar te leven. “Ik zie je graag, maar we zijn nog jong. De timing is gewoon slecht. Laten we ermee stoppen. We kunnen over twee jaar nog zien of het leven ons opnieuw bij elkaar brengt.”’
Erotische fotoshoot
‘Gek genoeg vaagde hij met die woorden al mijn twijfels die ik seconden ervoor nog had gevoeld wég. Dit was mijn vriendje, ik wilde hem niet kwijtraken. En dus ben ik in de aanval gegaan.’
‘Ik had nog anderhalve maand voor hij zou vertrekken, en elke dag heb ik iets gedaan om hem eraan te herinneren dat we wél een leuk koppel waren dat het waard was om op te wachten. Ik stuurde hem cd’s met “onze” liedjes – het waren er al zo veel, in dat jaartje dat we samen waren – ik schreef hem mails met mijn gevoelens, mijn angsten en mijn hoop. Ik regelde zelfs een erotische fotoshoot, zodat hij “iets had om hem warm te houden terwijl hij ginder was”. En ik ging als een gek aan het sparen en werken in het weekend: alles voor een ticket richting Zuid-Amerika.’
‘Na een maand was ook Karel overtuigd: we hoorden bij elkaar. Hij is vertrokken met een armbandje van mij rond zijn pols, ik droeg een ring van hem aan mijn vinger. Elke avond skypeten we. En ja, daar waren ook wel eens aangebrande gesprekken bij, natuurlijk. Ik heb intussen de lol van afstandsseks wel ontdekt…’
‘Hij is er twee jaar gebleven, ik heb hem drie keer bezocht. De dag dat hij terug naar hier kwam, stond ik op de luchthaven. We hadden het gehaald… Ik had als verrassing een megaspandoek gemaakt en al zijn vrienden opgetrommeld. Maar Karel had nog een grotere verrassing. Te midden van al onze vrienden en familie ging hij op zijn knie. Volgend jaar trouwen we. Ik wist dat het voor het leven was tussen hem en mij. Ik moest hem alleen nog even overtuigen.‘
Lees ook:
