Bye bye, België: Ilse (29) verhuisde voor de liefde naar Zwitserland

‘Fabrizio en ik leerden elkaar kennen tijdens een citytrip in Praag waar hij met een vriend en ik met een vriendin was. Op een avond stapte hij in een discotheek op mij af en vroeg mijn nummer. Dat gaf ik hem, maar ik vergat de +32 ervoor te zetten, waardoor hij mij niet kon bereiken. Ik was best kwaad op mezelf voor die fout, maar na een paar dagen kreeg ik dan toch een berichtje van hem. Vanaf dat moment stuurden we elkaar regelmatig, ook na de reis.’

Ik boekte een vlucht naar Zwitserland voor midden december, maar we konden niet zo lang wachten om elkaar terug te zien.

‘Al snel bleek dat we elkaar opnieuw wilden zien. Ik boekte een vlucht voor midden december naar Zwitserland, maar omdat we niet zo lang konden wachten, besloot hij om in een weekend af te komen. Omdat ik het stom vond dat hij zo ver zou rijden, spraken we ergens in het midden af. We boekten een hotel in Metz, Frankrijk. Mijn pa wist niets van mijn plannen, maar mijn vrienden en collega’s wel. Moest er iets gebeuren, wisten zij waar ik zat, ook al maakte ik me helemaal geen zorgen. Op vrijdagavond na mijn werk stapte ik de auto in en reed ik naar Frankrijk. Daar is onze liefde voor elkaar alleen maar gegroeid.’

‘Na ons weekendje zijn we heel vaak over en weer gevlogen. Zo zagen we elkaar om de twee weken in het weekend. We maakten ook al snel reisplannen. Tijdens de zomervakantie ben ik een week naar Zwitserland gegaan en we gingen samen naar Griekenland.’

‘Na een tijdje komt er onvermijdelijk een moment waarop je je afvraagt hoe het verder zal gaan met de relatie. Fabrizio woonde in Zwitserland samen met een vriend, had een goede job en was tevreden met zijn leven daar. Ik woonde nog thuis en was op dat moment aan het uitkijken naar een nieuwe job. Het was logisch dat ik de stap zette om naar Zwitserland te verhuizen, dus besloot ik dat te doen.’

Don’t stop me now

‘Mijn beste vriendin heeft het even heel moeilijk gehad met mijn beslissing om te verhuizen en ook mijn papa was niet zo tevreden, maar niemand kon mij tegenhouden. Gelukkig is Zwitserland niet het einde van de wereld en komen mijn vrienden en familie af en toe op bezoek. Wij gaan ook regelmatig terug naar België. Dat is echt nodig, want ik mis iedereen. Vooral op speciale momenten, zoals toen ons eerste kindje geboren werd, mis ik mijn familie en vrienden nog meer.‘

‘Trouwen deden we wel in België. We kwamen al snel op zo’n 120 gasten uit en zo’n groot trouwfeest is hier in Zwitserland helemaal niet te betalen. Bovendien kwamen de meeste gasten uit België en hadden de mensen uit Zwitserland er geen probleem mee om naar België te vliegen. Ik heb mijn leven achtergelaten om naar hier te komen, dus vond ik dat we wel in mijn geboorteland mochten trouwen.’

Work work work work work

‘In België werkte ik bij een sociaal secretariaat. Het was de bedoeling om in Zwitserland een gelijkaardige job te vinden, maar dat bleek al snel heel moeilijk te zijn. Ik had geen opleiding personeelswerk in Zwitserland gevolgd en had er geen ervaring. Men hecht hier heel veel waarde aan opleidingen, zelfs na je schoolcarrière. Je moet jezelf altijd blijven ontwikkelen. Hoe meer opleidingen je volgt, hoe meer loon je krijgt. Na twee jaar op een job waar ze iemand zochten die Nederlands kon, besloot ik dan toch een opleiding te volgen en naar iets anders op zoek te gaan. Uiteindelijk is het mij gelukt om een job op een personeelsdienst te vinden. Ondertussen werk ik er ongeveer een jaar.’

‘k Heb mijn hart verloren in de discotheek Zwitserland

‘Voordat ik hier kwam wonen, kende ik Zwitserland helemaal niet. Het is een enorm mooi land met een prachtige natuur. Als we een keertje willen skiën, nemen we de auto en staan we snel bij de bergen. Maar wat Zwitserland vooral zo mooi maakt, zijn de mensen. Iedereen is hier vriendelijk en zegt altijd goedendag op straat. In het begin was dat wat vreemd voor mij, want in België loopt iedereen elkaar gewoon voorbij.’

Wat Zwitserland zo mooi maakt, zijn vooral de mensen.

‘Het leven is hier veel duurder. Bij het boodschappen doen kom je al snel aan een serieus bedrag, terwijl er amper iets in je kar ligt. Ondertussen ben ik eraan gewend. Prijzen die ik vroeger in België duur had gevonden, vind ik nu normaal. Gelukkig wordt dat dure leven gecompenseerd met een hoger loon. Ik werk 4/5de en mijn loon is twee keer zo hoog als wat ik zou krijgen voor een fulltimejob in België.’

‘Ondanks dat ik getrouwd ben, belastingen betaal en werk, kan ik niet stemmen omdat ik nog geen Zwitserse ben. Daar is veel geduld en papierwerk voor nodig. Je moet de taal spreken, getrouwd zijn, verschillende jaren in dezelfde kanton gewoond hebben en een test doen over de geschiedenis van het land. Voorlopig heb ik dus nog mijn Belgische nationaliteit.’

‘Ik denk niet dat mijn leven er heel anders had uitgezien als ik in België was gebleven. Het leven hier is hetzelfde als in België, maar dan zonder m’n geliefden en met een andere mentaliteit. Op dit moment zie ik mezelf voor altijd in Zwitserland wonen aangezien mijn leven, man, kindjes en job hier zijn. Zelfs als het ooit zou mislopen tussen Fabrizio en mij, ben ik niet zeker dat ik zou terugkeren naar België. Al denk ik daar niet te veel over na, want we zijn heel gelukkig samen. We willen volgend jaar een huisje kopen. Dat doe je niet als je niet zeker bent van je stuk.’

Lees ook: 

• Marijke (32) is zes jaar ouder dan haar echtgenoot Yannick
• Tamara (31) maakte van dans haar beroep: ‘Je moet leren houden van de obstakels op de weg naar je droom’
• Celine (31) is professionele zeemeermin: ‘Ik werd letterlijk depressief van mijn “gewoon” werk’