Wetenschappers benadrukken het alsmaar vaker: een goede nachtrust is even belangrijk als gezond eten en bewegen. Alleen heb je vaak het gevoel dat je over slaap geen controle hebt. Lezeres Karolien vond pas na lang zoeken een oplossing voor haar slaapprobleem.
‘Toen ik van afdeling veranderde op mijn werk, lukte het me plots niet meer om te slapen. Vaak kwam ik met moeite aan amper 3 uur slaap. Ik werk als verpleegster, dus aan de shiften kon het niet liggen; die was ik intussen immers gewend. Het is de stress, dacht ik eerst, of misschien het feit dat de shiften zich sneller afwisselden. Vijf maanden lang hoopte ik dat het wel zou beteren, maar uiteindelijk stapte ik naar de huisarts. Homeopathische druppels en ’n slaaptherapeut zouden soelaas brengen.’
‘Die laatste schreef me slaaptherapie voor: groepssessies waarin ik tips zou krijgen om mijn probleem goed aan te pakken. Maar al tijdens de rit naar de eerste les moest ik mijn auto aan de kant zetten omdat ik in slaap dreigde te vallen achter mijn stuur. Het was wel een rit van een uur, maar dit was toch niet meer normaal? Bovendien nam de stress bij het slapengaan alsmaar toe: ik keek enorm op tegen het idee dat ik weer moest gaan slapen en wellicht urenlang zou liggen woelen. Ik kon me niet meer concentreren, had spierpijn, voelde me futloos, was snel emotioneel, en tijdens gesprekken raakte ik vaak niet eens uit mijn woorden. Uiteindelijk raadden vriendinnen me aan om naar een psycholoog te gaan.’
Een psycholoog en psychiater waren voor mij de sleutel tot succes.
‘Die dacht dat relaxatietherapie me zou helpen, en op YouTube vond ik talloze oefeningen mét muziek. Maar het lukte me niet om me daarop te concentreren, dus zette ik de stap naar de slaapkliniek. Volgens hen moest ik eerst werken aan de stressfactoren in mijn leven en naar een psychiater gaan. Dat deed ik, en het was pas toen dat ik écht verbetering zag in mijn slaapprobleem. Sindsdien neem ik medicatie en blijf ik ook trouw mijn sessies bij de psychiater en psycholoog volgen.’
‘Medicatie nemen was voor mij een heel grote stap, en ik had het er ook even moeilijk mee, vooral omdat ik nog zo jong ben. Maar ik ben blij dat ik het toch heb geprobeerd. Tegenwoordig slaap ik een pak beter en volg ik ook yoga. Want al heeft het me anderhalf jaar gekost voor ik een oplossing vond en heb ik vrienden en hobby’s een tijdje aan de kant moeten schuiven, ik ben blij dat ik heb doorgezet. Ik heb mezelf teruggevonden, ik ben verlost van alle negativiteit die er rond mijn bed en slapen hing, en ik slaap nu zo’n 7 uur per nacht. Dat vreselijk vermoeide gevoel waardoor ik me de hele dag moest voortslepen, is eindelijk weg. Ik kan alleen maar hopen dat het taboe rond psychologen en psychiaters wegvalt, want ze betekenden voor mij de sleutel tot een goeie nachtrust.’
Nog meer straffe verhalen:
