Kerst: hemel of hel? Shana (30) en Margot (27) staan lijnrecht tegenover elkaar

Tijdens de kerstperiode van 2013 moest Shana (30) haar zwangerschap onderbreken omdat er problemen waren met de baby. Sindsdien is er van een Merry Christmas geen sprake meer.

‘Tot enkele jaren geleden was ik een echte kerstfreak. Zodra Kerstmis achter de rug was, was ik aan het aftellen naar de volgende. Het hele jaar door zong ik uit volle borst kerstliedjes mee, tot ergernis van degenen die niet kerst-minded waren. In augustus stond mijn kerstmenu al vast, en vanaf november begon ik vrolijk het huis te versieren, zodat er overal een vleugje kerst was tegen de mooiste dag van het jaar; lampjes, een adventskalender, kerstkransen en uiteraard een pracht van een boom. Ik was gek op de kerstperiode, en toen ik tijdens de zomer van 2013 twee streepjes op onze zwangerschapstest zag verschijnen, was ik helemaal door het dolle heen. Zodra ik die positieve test zag, voelde ik me mama. Na de eerste echo ontdekten we dat onze baby werd verwacht rond onze eerste huwelijksverjaardag, wat het extra speciaal maakte. Wat keek ik uit naar onze eerste zwangere kerst. Ik was nog enthousiaster dan anders, want mijn zwangerschap maakte het extra magisch.‘

Onverwacht slecht nieuws

‘Begin december legde ik officieel het eerste cadeautje voor onze peanut onder de kerstboom. Een zalig gevoel, met mijn groeiende buikje en wetende dat het de laatste kerst was die we met ons tweetjes zouden vieren. Enkele dagen later was het tijd voor onze 20-wekenecho en zouden we het geslacht van de baby ontdekken. Iedereen zegt altijd dat de eerste 12 weken van een zwangerschap cruciaal zijn. Ik had dan ook geen slecht nieuws verwacht. Maar mijn gynaecoloog verwees me meteen door naar UZ Leuven, want er waren problemen met de nieren van onze jongen. Eerst had ik de ernst van de situatie niet door. Toen mijn man over mogelijke gevolgen sprak, was ik ervan overtuigd dat ze zich hadden vergist. Ik wilde het niet geloven, maar zodra de professor in Leuven het nieuws bevestigde, drong de realiteit tot me door. Er waren niet alleen problemen met zijn nieren, ook de blaas van de baby functioneerde niet zoals het moet. Daarnaast had onze jongen klompvoetjes en had ik veel te weinig vruchtwater.’

Telkens die kloppende hartjes horen terwijl ons kindje niet gezond was... Verschrikkelijk.

Sprankeltje hoop

‘En dan sta je aan de grond genageld, zeker toen werd meegedeeld dat de overlevingskansen bijzonder klein waren en dat de baby misschien niet eens de bevalling zou doorstaan. Op dat ogenblik stortte ik in en kon ik alleen maar huilen, al had ik toen nog een sprankeltje hoop. Op 16 december zou nog een vruchtwaterpunctie volgen, en ik kon alleen maar wensen dat onze jongen toch gezond was. Ik herinner me die dag alsof het gisteren was. De afdeling had een kerstvleugje gekregen en op de achtergrond hoorde ik een radio spelen met typische kerstliedjes. Ik lag in dezelfde ruimte als andere zwangere vrouwen die op controle kwamen, wat enorm confronterend was. Telkens die kloppende hartjes horen terwijl ons kindje niet gezond was... Verschrikkelijk. Gelukkig was het zorgpersoneel begripvol en werd ik overgebracht naar een privékamer, waar ik even kon bekomen en in spanning wachtte op het resultaat. Niet veel later kreeg ik de uitslag te horen, en die was zo slecht dat ons zelfs werd aangeraden om de zwangerschap af te breken.’

Doffe en lelijke kerstballen

‘Omdat we die beslissing niet zomaar konden nemen, kregen mijn man en ik een week bedenktijd. In het ziekenhuis werd meegedeeld dat onze ongeboren zoon slechts 4 % kans had om te overleven. Bijna nihil, dus. En áls hij al zou blijven leven, zou zijn levenskwaliteit erbarmelijk zijn. Diezelfde avond zette ik me bij onze kerstboom en heb ik non-stop gehuild. Wat voor mij de mooiste periode van het jaar was, werd plots een regelrechte nachtmerrie waaraan ik niet kon ontsnappen. De lichtjes in onze kerstboom straalden niet meer, en de kerstballen waren ineens dof en lelijk. Na een aantal diepe gesprekken met mijn man hakten we de knoop door en besloten we de zwangerschap stop te zetten.’

Wat voor mij de mooiste periode van het jaar was, werd plots een regelrechte nachtmerrie waaraan ik niet kon ontsnappen.

Bevallen op kerstavond

‘Op 23 december moest ik me aanmelden in het ziekenhuis. De dagen voordien veranderde ik elke dag honderden keren van gedachten. Ik zat op een emotionele rollercoaster en werd verscheurd door verdriet. Ik wilde Wout – we hadden onze zoon intussen een naam gegeven – een kans geven, maar ik voelde hem steeds minder bewegen, en tijdens de laatste echo op 23 december werd dat gevoel ook bevestigd. Er was geen vruchtwater meer en Wout had amper nog een hartslag. Met pijn in het hart gaven we de dokter toestemming om zijn hartje stil te leggen en werd ook de bevalling ingeleid. Omdat Wout nog zo klein was, zou die niet lang duren. Uiteindelijk beviel ik pas een dag later, op 24 december om 13u50.’

Zonder baby naar huis

‘Nadat ik even was bekomen, mocht ik Wout zien en vasthouden. Hij was piepklein. Ik had intussen al twee dagen geen traan meer gelaten. Ik wilde sterk zijn, maar wat deed het pijn toen we naar huis moesten zonder baby. Het klinkt gek, maar al een uur later zaten we aan de feesttafel bij mijn ouders. Ik wilde bij mijn familie zijn, maar achteraf bekeken was dat geen goed idee. Ik was verdoofd van de pijn en beleefde die avond in een waas. Ik werd wel gesteund, al werd er amper een woord over Wout gesproken. Het was surrealistisch. Het is zo gek om de geboorte van een kind te vieren wanneer je enkele uren daarvoor je eigen baby bent verloren.’

Ik wilde de geboorte van een kind niet vieren terwijl ik enkele uren daarvoor mijn eigen baby was verloren.

Weg met 24 en 25 december

‘Sindsdien is er van een Merry Christmas geen sprake meer. Kerst kreeg na de dood van Wout een zeer bittere nasmaak. Hoewel ik enkele maanden later opnieuw zwanger was en op 30 november 2014 beviel van een kerngezonde dochter, lijkt het alsof de kerstvreugde in één keer uit mijn leven werd gerukt. “Wees vrolijk, het is bijna Kerstmis”, krijg ik weleens te horen, maar ondanks het feit dat ik vandaag twee gezonde kinderen heb, bestaan 24 en 25 december voor mij niet meer. Ik zing niet meer het hele jaar door kerstliedjes en versier niet langer het huis. Een kerstboom kopen? Ik denk er nog niet aan. Ik werk bij Ikea, en sinds een aantal weken valt er niet te ontsnappen aan de kerstgekte. Het ziet er gezellig uit, dat wel. Maar voor mij hoeft het niet meer, want dan beleef ik die hele periode opnieuw. Ik zal ook nooit werken op 24 december, want dan ga ik met mijn man naar de sterretjesweide in Leuven.’

Herinneringsboom

‘Als Wout nog onder ons was, zou hij in april zijn vierde verjaardag vieren. Het is een hard besef dat er altijd die lege stoel aan tafel zal zijn. Als je een ongeboren kind verliest, is dat sowieso hartverscheurend, of het nu gebeurt in de 5de of 22ste week van je zwangerschap. Wat voor kind zou Wout geweest zijn? Zou hij lijken op zus Elien of zijn broer Kobe? Ik zit met zo veel vragen, maar er is niemand die antwoorden kan geven. Elk jaar met Kerstmis ga ik even buiten staan en kijk ik naar ons sterretje aan de hemel. Het kerstcadeautje dat we voor Wout kochten, zit in zijn herinneringendoos. Dat is en blijft zijn pakje. Misschien haal ik over een aantal jaar weer een kerstboom in huis, al zal dat toch op uitdrukkelijke vraag van de kinderen zijn. En als er ooit een komt, zal het eerder een herinneringsboom zijn, als eerbetoon aan Wout.’

 

 

Margot (27) is helemaal in de ban van Kerstmis en doet er alles aan om de perfecte kerst te beleven.

‘Kerstmis is de hoogmis van het jaar. Het is de mooiste dag van het universum. Al van kleins af aan hou ik van alles wat te maken heeft met Kerstmis. Zelfs van lichtreclame met rode en groene kleuren word ik euforisch, want zulke dingen link ik meteen aan mijn favoriete periode van het jaar. Ik krijg niet genoeg van die fonkelende lichtjes, stijlvol versierde kerstbomen, prachtige kerstliederen, sfeervolle kerstmarkten en het gezellige samenzijn met familie en vrienden. Ik leef naar die periode toe en tel letterlijk de dagen af, al had ik graag 50 jaar geleden het levenslicht gezien, toen Kerstmis voor iedereen nog een big deal was.’

Kindje Jezus

‘Wat had ik graag een grote kerstkalkoen bereid, neuriënd op de allerbeste songs van Frank Sinatra, Dean Martin en Nat King Cole. Als ik die kerstliedjes hoor, kan ik bijna huilen van geluk. Ze zijn stuk voor stuk wondermooi en gaan over de échte betekenis van Kerstmis: de geboorte van Jezus. Vroeger ging ik regelmatig met mijn grootouders naar de kerk, dus voor mij hangt het gelovige plaatje er ook aan vast. Ik vind het een mooie gedachte dat we met Kerstmis de geboorte van Jezus herdenken. Ik heb dan ook een zeer romantisch beeld over die periode, iets wat in ons land tegenwoordig zoek is. Voor velen is Kerstmis een verplichting, en dat is bijzonder jammer. Misschien vandaar dat mijn obsessie elk jaar een tikkeltje extremer wordt.’

Waarom maar vier weken genieten van mijn kerstboom? Als ik hem tijdens de zomer wil zetten, is dat mijn goed recht.

De gehate vraag

‘Het hele jaar door luister ik naar kerstklassiekers, en vanaf september haal ik mijn foute kersttruien en -onesies uit de kast. Mijn kerstboom staat sinds 12 november, en dat is geen dag te vroeg. Wacht jij niet tot na Sinterklaas? is een vraag die ik haat. Ik word daar zelfs kwaad van. Is er soms een geschreven regel die zegt dat je moet wachten? Waarom zou ik slechts vier weken per jaar mogen genieten van mijn kerstboom? Ik heb voorlopig geen kinderen, dus Sinterklaas en Zwarte Piet komen niet over de vloer. En dan nog! Als ik over enkele jaren tijdens de zomer mijn kerstboom wil zetten, is dat mijn goed recht.’

Keep it classy

‘”Margot, je leeft niet in een Amerikaanse film”, zegt mijn mama weleens als mijn kerstvreugde een nieuw hoogtepunt bereikt. De laatste jaren neemt mijn fascinatie alleen maar grotere proporties aan. Van elektrische kerstmannen, lantaarnpalen tot delen van een kerstdorp; als ik online of in de winkel kerstspullen zie, kan ik ze meestal niet laten liggen. Het moet natuurlijk classy blijven. Ik ben dan wel gek op Kerstmis, maar wil niet dat het een zootje wordt. Niet elke decoratie is mooi, maar voor een Kerstmis zoals in ‘Home Alone’ teken ik meteen. Die huizen zijn stuk voor stuk mooi versierd zonder dat het kitsch wordt. Mijn kerstboom is het belangrijkste pronkstuk. Het is een vals exemplaar, maar ik vind die veel mooier van vorm dan een echte. Ik spuit hem helemaal vol met dennenspray om de onvervalste geur van kerst in huis te halen.’

Voor velen is Kerstmis een verplichting, en dat is jammer. Daarom wordt mijn obsessie misschien elk jaar extremer.

Slaapkamer vol magie

‘In mijn appartement vind je tijdens deze periode overal de kerstsfeer terug, ook in mijn slaapkamer. Als ik eerlijk ben, is het daar bijna altijd een beetje kerst, met mijn flanellen kerstlakens en een pluchen rendierhoofd (lacht). Ik ben gek op rendieren en heb dan ook veel decoratie met die beestjes. Onlangs bestelde ik nog een rendierwattenstaafhouder en rendierkaarsen. Tijdens de maand december drink ik standaard uit een kerstglas, eet ik uit een kerstbord en wordt elke maaltijd geserveerd op een kerstplacemat. Om je maar een beeld te geven van hoe ver mijn liefde voor Kerstmis gaat...’

Betere versie

‘Ik adem kerst. Ik overweeg zelfs een kersttatoeage te laten zetten, eventueel een snowglobe vergezeld van een rendier. Niemand zou achterovervallen als ik dat plan daadwerkelijk liet uitvoeren. De laatste maanden relativeer ik alles met het idee dat Kerstmis bijna voor de deur staat. Het is mijn houvast als het leven even tegenslaat. De pakjes onder de kerstboom laten me koud. Wat Kerstmis juist zo mooi maakt, is dat iedereen tijdens die periode probeert om een betere versie van zichzelf te zijn. Binnen enkele dagen is het eindelijk zover... Kerst, het is écht the most wonderful time of the year!’

Lees ook:

• Coronaproof Kerstmis vieren in de tuin? Deze plaatjes bewijzen dat het nog niet zo’n gek idee is
• Is je lief een echte Grinch? Met deze 7 activiteiten maak je er toch een toffe Kerstmis van
• Dit zijn de grappigste kerstbloopers die jullie ooit meemaakten