'Vroeger stonden mijn gezicht, rug, billen en bovenbenen vol met pukkels. Ik durfde me nauwelijks met een open T-shirt of korte rok te vertonen.'
Kimberly (23) heeft geen last meer van acne sinds de komst van haar dochtertje
Een zwangerschap is de ultieme uitdaging voor een vrouwenlijf. Dat het er na de bevalling vaak een beetje anders uitziet dan ervoor, is dan ook niet meer dan normaal. Maar dat die ‘anders’ ook ‘beter’ kan, bewijst lezeres Kimberly. Zij is na de geboorte van haar eerste kindje blijer met haar lijf dan ooit tevoren.
‘Voor mijn zwangerschap werden mijn regels elke maand aangekondigd met pukkels. Het begon met jeuk, die na enkele dagen evolueerde naar steenpuistjes die erg vervelend aanvoelden en er verschrikkelijk uitzagen. Als zelfstandig kapster moet ik constant onder de mensen komen, en die pukkels waren daarbij zeker geen hulp.’
Het enige wat een béétje hielp, was zonnen, maar dat kan dan weer gevaarlijk zijn.
‘Ik heb echt van alles geprobeerd: wekelijkse bezoekjes aan de schoonheidsspecialiste, een lichttherapie met ledlampem, de zonnebank… Handenvol geld heb ik uitgegeven aan die acne. Het enige wat een béétje hielp, was zonnen, maar dat kan dan weer gevaarlijk zijn. Of een zware antibioticakuur, maar dat mocht niet als ik zwanger wilde worden. En dat wilden we dus net wel.’
Twintig kilo bij
‘Omdat ik bij mijn regels al last kreeg van acne, maakte ik me ernstig zorgen over hoe die situatie zou evolueren eens ik zwanger was en nog veel méér last zou krijgen van mijn hormonen. En die vrees was duidelijk niet onterecht. Net als bij mijn maandstonden kondigde mijn acne ook meteen de baby aan. De zwangerschap was niet makkelijk. Al van bij het begin was ik elke dag misselijk en moest ik klanten in mijn kapsalon regelmatig even alleen laten om naar het toilet te sprinten. Op het einde van mijn zwangerschap was ik ook bijna twintig kilo bijgekomen, wat het er uiteraard niet makkelijker op maakte.’
Zware bevalling
‘De acne bleef ook niet beperkt tot mijn gezicht alleen. Mijn rug, billen en bovenbenen: heel mijn achterkant stond vol met pukkels. Echt verschrikkelijk. Ik durfde me nog nauwelijks met een open T-shirt of korte rok te vertonen. De onderhuidse acne op mijn rug liet ook littekentjes na die nog altijd zichtbaar zijn. Ik telde echt de dagen af naar het moment waarop ik, na mijn bevalling, met die zware antibioticakuur kon beginnen, want zo kon het echt niet verder. De geboorte van Eleena werd een lange rit. Na het breken van mijn water heeft het 28 uur geduurd voor Eleena er effectief was. Ze was een stevig meisje van 52 cm lang en meer dan vier kilo. Maar onze dochter was een kerngezonde baby, en dronk meteen heel erg goed. Zo goed zelfs, dat ik in amper vier maanden tijd de twintig kilo die ik tijdens de zwangerschap was bijgekomen zonder moeite ben kwijtgeraakt.’
Momenteel vind ik mezelf iets te mager, de borstvoeding heeft ervoor gezorgd dat ik echt een pannenlat ben geworden. Maar dat ik plots verlost ben van die vreselijke acne is echt een godsgeschenk.
‘En niet alleen mijn babykilo’s verdwenen als sneeuw voor de zon. Ook mijn acne bleef na enkel maanden helemaal weg. Op onverklaarbare wijze. Ondertussen is Eleena een jaar en heb ik nog altijd geen enkele deftige pukkel meer gehad. Ook mijn regels start ik iedere maand met een gaaf gezicht. En dat is toch een openbaring. Momenteel vind ik mezelf iets te mager, de borstvoeding heeft ervoor gezorgd dat ik echt een pannenlat ben geworden. Maar dat ik plots verlost ben van die vreselijke acne is echt een godsgeschenk. Nu ik weer een gave huid heb, voel ik me beter in mijn vel dan ooit. Als mensen mij nu vragen of ik nog een tweede kindje wil, zeg ik volmondig ja! Want dan zie ik er binnenkort misschien nóg beter uit!’
Tekst: Jill De Bont
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
