Lisa kreeg 2 kinderen op 2 jaar tijd.
Lisa (32): ‘Toen ik weer zwanger was, dacht ik: dit is het domste wat we ooit gedaan hebben’
Als je twee kinderen snel na elkaar krijgt, heeft dat voor- en nadelen. Lisa (32) heeft letterlijk en figuurlijk haar handen vol met haar kids, die nog geen anderhalf jaar schelen.
Gisteren werd een nieuwe richtlijn in het leven geroepen die bepaalt dat een vrouw best 18 maanden oftewel 1,5 jaar wacht voordat ze opnieuw zwanger wordt. Twee of meerdere zwangerschappen op korte tijd zouden namelijk voor ernstige gezondheidsproblemen kunnen zorgen. Millie (3) en Toots (2), de kindjes van redactrice Lisa (32) en Frederik (34), schelen slechts 13 maanden.
‘Hoe het komt dat wij twee kinderen in korte tijd kregen? Het was geen bewuste keuze, maar zo onbewust was ze nu ook weer niet. Frederik en ik moesten ’s nachts vaak uit ons bed voor Millie en zeiden lachend tegen elkaar dat we beter ineens een tweede kind zouden maken, om die slapeloze periode in ons leven zo kort mogelijk te houden. Als er een tweede kindje kwam, konden we het wel aan. Of dat was toch onze illusie (lacht).’
‘Al onze vrienden met twee kinderen raadden het ons af als ze ons gekke plan hoorden, maar wij lachten dat weg. Dat het écht zo snel zou gaan, hadden we nooit gedacht. Mijn maandstonden waren nog onregelmatig. Ik was maar net gestopt met borstvoeding, en als je een baby hebt, duik je ook niet constant tussen de lakens, hè (lacht). Maar toen mijn regels uitbleven, stuurde ik mijn wederhelft toch maar naar de winkel om een zwangerschapstest te halen. Joepie, nog een baby! riep die enthousiast toen hij die positieve test zag. Ik kon alleen denken dat dit het domste was wat we ooit hadden gedaan.’
Niet voldoende hersteld
‘Ik was 13 weken ver toen we het vertelden aan familie en vrienden. Ik wist dat iedereen ons gek zou verklaren, terwijl het goed nieuws was. Onze ouders zullen onze aankondiging alvast niet snel vergeten: Millie droeg een body in maat 62 met daarop de boodschap Ik word grote zus. Hun frank viel niet meteen, maar daarna sprak hun gezicht boekdelen, zeker toen ik zei dat ik al drie maanden zwanger was. Die tweede zwangerschap heb ik wel onderschat. Ik was niet voldoende hersteld.’
‘Millie sliep nog niet door en kon nog niet stappen, dus ik sleurde me soms een breuk. Het was dan ook nog eens zomer toen ik hoogzwanger was, wat alles extra pittig maakte. Twee weken voor mijn uitgerekende datum stopte ik met werken. Millie ging naar de crèche, zodat ik even op adem kon komen. Ik ben blij dat ik die twee weken kon uitzitten. Het waren de rustigste twee weken in de voorbije tweeënhalf jaar.’
Twee huilende babyfoons
‘Millie was 13 maanden toen Toots werd geboren. Het was vreemd om met mijn pasgeborene in het ziekenhuis te liggen terwijl ik weg was van mijn andere baby. Door zo snel weer zwanger te worden, heb ik eigenlijk een deel van Millies babytijd afgepakt. Ze reageert goed op haar broer, maar ik vind het moeilijk om mijn aandacht eerlijk te verdelen. Denk aan twee huilende babyfoons: wie troost je eerst? Toots is dan wel de jongste, maar Millie is ook nog klein, waardoor ik hen meestal allebei uit bed haal. Ik zie mezelf nog zitten in de zetel, met een pasgeboren Toots aan de borst en een Millie die haar fles nog niet kon vastpakken. Ik kwam en kom vaak handen en ogen tekort. Ik begrijp niet waar het in de evolutie is misgegaan, hoe het komt dat moeders geen acht handen hebben.’
Door zo snel weer zwanger te worden, heb ik eigenlijk een deel van Millies babytijd afgepakt.
Plezante periode
‘Zo snel twee kinderen na elkaar krijgen heeft voor- en nadelen. Ons sociaal leven staat op een laag pitje en ik heb een chronisch slaaptekort opgebouwd. Soms moest ik afspraken met vrienden afzeggen omdat ik te moe was. Bijna alles moest wijken voor slaap. Mijn zwangerschapskilo’s vlogen eraf omdat ik geen tijd meer had om te eten. Je kan dat zien als een voordeel, maar het was om doodongelukkig van te worden. Je worstelt altijd tussen de zorg voor je kinderen en de zorg voor jezelf.’
‘Ik heb hun babytijd ook op een andere manier beleefd. Zo had ik meer tijd om Millie te knuffelen. Bij Toots was dat anders, omdat je bijna 24/7 zo druk bezig bent. Het is niet makkelijk, maar het wordt steeds plezanter. Ik smelt als ik Millie en Toots samen zie. Als Toots huilt, geeft Millie spontaan haar tut aan hem. Het eerste woord dat Toots elke ochtend zegt, is Mimi, verwijzend naar zijn grote zus. Omdat hij zo veel met Millie optrekt, is Toots voor op zijn leeftijd. Toen hij 17 maanden was, stapte hij al en kon hij bijna praten als een kind van twee. Millie is zijn grote voorbeeld, en ook zij is dol op haar broer. Ze zijn verslaafd aan elkaar. Millie kan ook goed delen; de uitspraak ‘Het is mijn speelgoed’ komt bij ons niet voor. Een ander voordeel is dat ze elkaars kleren dragen, dus je hebt maar één uitzet nodig.’
Zo lief als ze slapen
‘We kunnen Millie en Toots niet meer missen, maar toch zouden we het niet opnieuw doen. We raden iedereen af om zo snel na elkaar twee kindjes te krijgen. Als we langer hadden gewacht, hadden we op adem kunnen komen, terwijl we alleen nog dieper zijn gegaan. Een baby is al wennen, maar als je er twee hebt die zo weinig in leeftijd schelen, is dat toch nog een ander paar mouwen. Al weet ik natuurlijk niet of het beter is om langer te wachten. Dat zal ik moeten zien bij vriendinnen die weldra hun tweede kind krijgen.’
Het is niet makkelijk, maar het wordt plezanter. Ik smelt als ik die twee samen zie.
‘Ik kan genieten van het babybezoek, maar ben toch weer blij om met mijn peuter en kleuter naar huis te gaan. Nog een goeie tip? Gun elkaar een uur babyvrijheid. Elk weekend ga ik een uur met de kinderen weg, zodat Frederik 60 minuten voor zichzelf heeft. Hij doet hetzelfde, zodat ik eens een uur in bad kan. Dat zijn mooie momenten van even niet de verantwoordelijkheid dragen, al geniet ik minstens zo hard als Toots en Millie bij mij zijn. Maak ook veel foto’s en filmpjes van je kids. Soms geniet je te weinig van het moment omdat je bezig bent met overleven. Ik koester vooral de foto’s van mijn slapende kinderen. Als ze in het midden van de nacht wakker zijn, zijn die foto’s mijn houvast (lacht).’
Tekst: Marijke Clabots
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
