Je hebt een leuke job, veel vrienden, een bloeiend sociaal leven en ziet er goed uit. Maar om de een of andere reden wil het in de liefde niet lukken. Marieke heeft bijvoorbeeld nog nooit een lief gehad en is het beu dat de buitenwereld haar daardoor anders bekijkt.
‘Op school was ik het tegenovergestelde van het populaire meisje. Het muurbloempje. Ik ging liever in een hoekje zitten zodat ik met niemand hoefde te praten en alles kon observeren. Ik was ook niet zo’n goede student. Ik ben eerder praktijkgericht: knutselen, tekenen, dingen maken, dat ging me goed af. Maar wiskunde of taal, daar had ik het veel moeilijker mee. Ook dat is niet zo goed voor je zelfvertrouwen.’
Aan de slag
‘Na mijn middelbare school wist ik niet goed wat te doen. Grafische vormgeving, wat me wel interesseerde, leek theoretisch te zwaar, dus werd het volwassenenonderwijs. Restauranthouder leek me wel leuk, omdat ik altijd graag in de horeca heb gewerkt. Maar na driekwart jaar merkte ik dat ik me echt naar de lessen moest slepen. Mijn ouders hadden er geen probleem mee dat ik stopte, ik mocht gerust even mijn weg zoeken. Maar na een paar weken vroegen ze toch: Je gaat toch niet thuis blijven zitten? Vooral mijn stiefmama heeft me tijdens mijn schoolcarrière achter de veren gezeten. Ik kon haar daar vroeger soms voor vervloeken, maar nu ben ik haar daar extreem dankbaar voor. Van haar heb ik geleerd om altijd te blijven doorzetten en te gaan voor wat ík wil. Ik heb me toen ingeschreven in een interimkantoor, en kon snel aan de slag in een Telenet-winkel.’
Opgewerkt tot manager
‘Vijf jaar geleden is dat intussen. Kan je je dat voorstellen? Het muurbloempje tussen de klanten? Ik durfde hen amper aan te spreken (lacht). Maar blijkbaar zagen ze toch iets in mij. Ik werd goed begeleid en mocht verschillende opleidingen volgen. Zo groeide ik in mijn rol. Twee jaar geleden kwamen de vacatures voor manager open te staan. Ik voelde dat ik daarvoor wilde gaan. Het was niet omdat ik dat vroeger niet gedurfd zou hebben, dat ik het niet kon. Drie keer heb ik moeten solliciteren, en intussen heb ik heel hard aan mezelf gewerkt. Want hoe kan je mensen coachen als je zelf niet genoeg vertrouwen hebt? Maar ik doe het nu, en het is iets waar ik heel trots op ben. Wat ik toch maar mooi zelf gedaan heb. Als ik in een meeting als enige vrouw tussen negen andere managers zit, kan ik toch goed mijn mannetje staan. Ook mijn werknemers appreciëren en respecteren me. Wie had dat vijf jaar geleden durven denken?’
Boost je zelfvertrouwen
‘Het is intussen toch al een jaar of vier dat ik hard aan mezelf werk en daarbij ook echt op mezelf focus. Er is veel veranderd toen ik begon te sporten. Vooral lopen. Je zet doelen, werkt ernaartoe en bereikt ze. Dat geeft een kick, en de endorfines die vrijkomen, zijn ook mooi meegenomen. Dat gaf me zo’n boost dat ik het begon aan te durven om uit mijn comfortzone te komen. Impulsiever zijn in sociale contacten. Afspreken met mensen die ik eigenlijk niet zo goed ken. Kom, we gaan toch op stap. En ik daag mezelf geregeld uit. Ik wilde tennissen, dus heb ik me gewoon ingeschreven voor een cursus en heb ik daar enorm toffe mensen leren kennen. Nog nooit geskied? Geen probleem, ik ging lessen volgen en ging op mijn 25ste toch voor het eerst naar Oostenrijk. Ik deed het in mijn broek op die steile hellingen, maar heb het wel gewoon gedaan. Een shoot voor Flair, hier ben ik (lacht)! Als je merkt dat je je angsten kan overwinnen en het goed doet, geeft dat een boost voor je ego.’
Zero verplichtingen
‘Als je zo onzeker bent als ik was, zoek je naar iemand als opvulling. Die je gelukkig moet maken, of redden. Daardoor word je snel afhankelijk van iemand. Als ik eens een man tegenkwam met wie het klikte, liep het dan ook altijd fout voor er iets serieus van kwam. Ik ben belogen en bedrogen geweest. Als introvert persoon die dan nog eens snel in haar schulp kroop, is het niet raar dat ik dus nooit een serieuze relatie heb gehad. Toen ik begon te werken aan mezelf, kwam er nog minder ruimte voor iemand anders. Tof wel, als je ambities hebt en die vervult en bezig kan zijn met jezelf, maar het zorgt er wel voor dat ik veel moeilijker iemand in mijn zone toelaat. Ik date weleens, of heb een onenightstand, want ik ben geen nonnetje, maar niks waar verplichtingen aan hangen. Ik denk wel dat ik niet makkelijk verliefd word. Wellicht een laatste restje onzekerheid: als een man niet echt laat blijken dat hij mij heel erg leuk vindt, kan ik me niet volledig openstellen. Er moet voor mij vooral een vonk zijn voor ik meer ga zien in iemand.’
Kieskeurig
‘Door mijn drukke sociale leven voel ik me perfect gelukkig alleen. Ik heb genoeg vrienden, collega’s en familie om mijn leven mee te delen en ik geniet ook erg van me-time. Eens uitgebreid in bad gaan. De bossen gaan verkennen met mijn paard. Of alleen op een terrasje gaan zitten, met mijn gezicht in de zon. Je ziet mensen dan kijken: ocharme dat meisje. Maar ik heb niemand nodig om gelukkig te zijn. Voor mezelf heb ik nu uitgemaakt dat een relatie een meerwaarde moet zijn in mijn leven en geen opvulling. Maar dat is dus moeilijk te vinden. En in de loop der jaren wordt je checklist natuurlijk langer. Ik wil een man die knap is, ambitieus, een leiderstype. Want ik moet al de hele dag leiding geven binnen mijn job, dat wil ik in een relatie niet nog eens moeten doen! Ik wil iemand die er is voor mij, humor heeft en standvastig is. Wat ik het meest mis, is een vertrouwenspersoon. Iemand met wie je alles in je leven kan delen, zonder oordeel. Of samen kunnen reizen. Dat is met vriendinnen of ouders toch anders.’
Stilletjes
‘Het meest irritante vind ik de maatschappelijke druk. De eerste vraag is altijd, hoelang je iemand ook niet gezien hebt: Hoe is het in de liefde? Stil, zeg ik dan. En dan kijken ze vol medelijden. Of je ziet ze denken: wat scheelt er met je? Opmerkingen zoals Ik kan niet geloven dat je nog steeds geen vriend hebt, ge zijt een topwijf, krijg ik ook vaak. Alsof een relatie de enige manier is om je leven te vervolmaken. En als een naam van een jongen meer dan één keer valt, blijft de familie vragen of dit hem eindelijk wordt. Ik vind dat erg. Ik heb zo hard gewerkt aan mezelf, ben zo goed bezig, alsof alleen die relatie mij definieert?’
Oude vrijster met dertien katten
‘Ik heb wel wat aantrek, daar ben ik me van bewust. Ik flirt ook graag. Maar ik ben nog niemand tegengekomen in wie ik meer tijd en moeite wil steken. Misschien omdat ik vroeger te weinig grenzen stelde, stel ik ze nu te fel. Ik moet daar nog een beetje een middenweg in vinden. Maar er wordt duidelijk anders naar mannelijke en vrouwelijke vrijgezellen gekeken. Een mannelijke vrijgezel is een stud, als je als vrouw nog nooit een relatie had, ben je op weg naar het oudevrijsterschap met dertien katten. Pas op, ik zie wel graag dieren (lacht). Och, ik ga veel op stap en ben open genoeg om geregeld iemand te leren kennen. Alleen zat de juiste er nog niet tussen. Dat komt nog wel, daar ben ik zeker van.’
N.v.d.r. Marieke is ondertussen wel iemand tegengekomen waarmee het écht klikt.
Meer straffe verhalen:
