'De veroorzaker is doorgereden alsof er geen vuiltje aan de lucht was.'
Nele (22) overleefde een horrorcrash veroorzaakt door een wegpiraat
Elke twee uur gebeurt er in ons land een ongeval met gewonden of doden waarbij vluchtmisdrijf gepleegd wordt. Elke twee uur. Nele (22) werd zo’n twee jaar geleden het slachtoffer van een wegpiraat die gewoon doorreed. Ze deed toen haar verhaal.
Vrijdagavond 8 juli 2016. Om 23u04 crashte ik met mijn wagen op de E40 ter hoogte van de afrit in Beernem. Ik had niet gedronken. Ik was ook niet aan het sms’en achter het stuur. Het ongeval gebeurde omdat ik slachtoffer werd van een meedogenloze wegpiraat. Eerder die avond was ik bij een vriendin in Brugge op bezoek. We wilden het weekend goed inzetten en besloten nog een stapje in de wereld te zetten. De pret was van korte duur, want na amper tien minuten op café kreeg mijn vriendin een telefoontje van de politie. De buren hadden geklaagd omdat Amy – mijn hondje, dat me bijna overal en altijd vergezelt – non-stop aan het blaffen was. Liesbet en ik keerden meteen terug naar het appartement. Ik zou Amy dan maar naar mijn ouders brengen en vervolgens terugkeren naar Brugge, maar tijdens die rit naar huis liep het mis.
Net op tijd eruit
Ik reed op de rechterrijstrook van de E40 toen uit het niets een zwarte Corvette opdook. Je kent dat wel, zo’n type dat bumperkleven als hobby heeft. Typisch machogedrag, maar het was meer dan dat. De bestuurder stak me langs links voorbij en gooide zonder enige reden z’n remmen dicht. Een paar tellen later sneed hij me de pas af. Ik kon niet anders dan uitwijken en ben met hoge snelheid op de betonblokken van de middenberm gebotst. De betonblokken vlogen in ‘t rond en mijn wagen kwam meters verder in de gracht op z’n dak tot stilstand. Van de crash herinner ik me zeer weinig. Volgens ooggetuigen is het in een fractie van een seconde gebeurd. Wat ik nog weet, is dat ik ondersteboven wakker werd, mezelf losmaakte en samen met Amy uit het wrak kroop. Net op tijd, want niet veel later vatte het voertuig vlam.
Door het oog van de naald
Een grote hoofdwonde, gekneusd borstbeen, tientallen blauwe plekken en een voet die op drie plaatsen gebroken is. Ik zal nog een tijdje moeten revalideren, maar ik besef dat ik door het oog van de naald ben gekropen. Ik ben na het ongeluk nooit in levensgevaar geweest en heb maar een paar dagen in het ziekenhuis gelegen. Als ik foto’s van het autowrak zie, kan ik soms maar moeilijk geloven dat ik daar levend uit ben gekropen. Dat ook Amy – die amper drie kilo weegt – het heeft overleefd, is een wonder. De kans dat je zo’n crash een tweede keer overleeft, is bijzonder klein. Mijn auto was perte totale, het voertuig was niet meer te herkennen. Als je soms ziet wat een ongeluk bij vijftig kilometer per uur al veroorzaakt, mag ik echt van geluk spreken.
De veroorzaker is doorgereden alsof er geen vuiltje aan de lucht was.
Wegpiraat spoorloos
De bestuurder van de Corvette is nooit gestopt. Nadat ik door zijn schuld was gecrasht, reed hij verder alsof er geen vuiltje aan de lucht was. Vandaag is de wegpiraat nog steeds spoorloos. Ik heb klacht ingediend tegen onbekenden, maar het onderzoek zit muurvast. Op de camerabeelden van de E40 kunnen ze de nummerplaat van de Corvette niet zien. De crash werd ook niet gefilmd. Kort na het ongeval postte ik op Facebook m’n verhaal. Tot mijn grote verbazing werd het berichtje meer dan zevenduizend keer gedeeld. Volgens ooggetuigen had de Corvette een Franse nummerplaat, maar zonder bewijs zullen we dat nooit met zekerheid weten. Het enige positieve aan dit verhaal? Toen een goede vriend het nieuws vernam, kwam hij me meteen bezoeken. Sindsdien is hij niet meer van mijn zijde geweken. Hij is zelfs mijn vriendje geworden (lacht).
Interview: Marijke Clabots
Foto’s: Karel Daems
Lees meer straffe verhalen:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
