Sofie (31) werkte als grafisch vormgeefster, maar gaf haar job op voor haar kinderen

‘Bram en ik hebben vijf kinderen: drie zonen en twee dochters. Anna is zeven maanden en zusje Emma is zes. Over enkele weken viert Eden zijn derde verjaardag. Adam is vier jaar en Abel werd onlangs zeven. Toen ik zwanger was van onze oudste zoon, was ik aan de slag als grafisch vormgeefster, een leuke en goedbetaalde job die in lijn ligt van mijn bachelor multimedia. Na mijn zwangerschapsverlof zou ik gaan deeltijds werken. We hadden al een onthaalmoeder gevonden, maar ik zag het niet zitten om mijn baby van ’s morgens tot ’s avonds achter te laten. Het verlangen om thuis te blijven, werd steeds groter. Ook mijn man zag er de voordelen van in. Bram en ik maakten de rekensom of thuisouderschap financieel haalbaar was. Na heel wat wikken en wegen hebben we de sprong gewaagd en uiteindelijk zijn we al vijf kinderen verder.’

Vijf monden voeden

‘Ondertussen ben ik zeven jaar fulltime mama en huisvrouw. De eerste maanden was het best spannend om met één loon te overleven. Ik werk niet, ook niet deeltijds of in bijberoep, en krijg geen uitkering. Ons inkomen is beperkt. We krijgen wel meer belastingvoordeel omdat we een kroostrijk gezin zijn, maar dat is geen torenhoog bedrag. Bewuster leven is de enige manier om anno 2016 thuisblijfouder te zijn. Bram en ik houden ons budget erg goed bij. We weten precies wat we aan verjaardagen en uitstapjes kunnen uitgeven. Anders loopt het mis en dat kunnen we ons niet permitteren, want we hebben vijf mondjes te voeden.’

Tijd met mama en papa

‘Dat ik mijn kinderen zelf kan opvoeden, is belangrijker dan een goedgevulde portefeuille en bankrekening. Bram deelt die mening. In onze ogen is dit de beste situatie voor onze kinderen. Als er eentje ziek is, ben ik altijd in de buurt om hen te verzorgen. Ik moet niet op zoek naar opvang of verlof aanvragen. Een van de grootste voordelen is dat ik meer vrijheid krijg. Als mijn kinderen nog niet klaar zijn om naar de peuterklas te gaan, kan dat wachten. Ik ben toch thuis. Stel dat school hen niet bevalt, is de stap naar thuisonderwijs ook snel gemaakt. De tijd samen met mama wordt vaak onderschat terwijl die eerste levensjaren cruciaal zijn. Op die leeftijd steken ze vooral veel op van de mama en papa.’

Even een bad nemen

‘Elke mama heeft een drukke agenda. Bij mij is dat niet anders. Ondertussen gaan vier van de vijf kinderen naar school. Ik breng hen dagelijks terwijl mijn moeder even op Anna past. Eden is nog maar net gestart met de kleuterklas en gaat voorlopig halve dagen. In de namiddag zijn er altijd twee kindjes bij mij en heb ik mijn handen vol. Dat is soms hectisch, maar vervelen doet het nooit! Om drie uur pik ik de andere kinderen op en dan is het al tijd om te koken. Als de kinderen een slechte dag hebben, ben ik wel dolgelukkig als mijn man thuiskomt van zijn werk. Dan neem ik even een bad (lacht).’

Rust en structuur

‘Ik ben nog altijd tevreden met de beslissing die ik zeven jaar geleden nam. Ik voel me niet nutteloos omdat ik niet werk. De kinderen zijn mijn voornaamste focus. Ik zou gek worden als ik vijf kinderen en een carrière zou combineren. Sommige mensen denken dat in ons gezin alles op wieltjes loopt omdat ik thuisblijfmama ben. Niets is minder waar. Het is niet dat het plots vanzelf gaat en perfect is. Ja, het zorgt voor meer rust en structuur, maar kinderen zijn onvoorspelbaar. Mijn huis is dus niet kraaknet en de was blijft ook af en toe staan, maar we zijn gelukkig. Over de toekomst maak ik me geen zorgen. Stel dat mijn man zijn werk verliest of als ik noodgedwongen moet werken, is het ook zo. Die zeven jaar neemt niemand me meer af.’

Tekst: Marijke Clabots