'Ik lever aan vier koffiebars en een toprestaurant, maar ervan leven kan ik nog niet.’
Studente Kato (19) bakt en verkoopt taarten, granola en bakmixen
Haar diploma heeft ze nog niet op zak. En toch staat ze al aan het hoofd van haar eigen onderneming. Kato (19) is niet alleen studente communicatiemanagement, maar ook ondernemer.
‘Koken boeit me al van kinds af aan en vooral voor bakken voelde ik al snel een grote passie. Daarom startte ik drie jaar geleden met een blog die de naam Kato Gâteaux kreeg. Ook al was ik nog maar zestien, toch durfde ik al hardop te dromen van een eigen zaak waarmee ik ooit mijn zelfgemaakte taarten zou gaan verkopen. Mijn eerste baksels maakte ik voor familie en vrienden. De reacties die ik daarop kreeg waren altijd zo enthousiast dat na verloop van tijd het idee begon te groeien om mijn taarten ook te verkopen. Wat begon als een bescheiden hobby, werd groter en groter. Na school begon ik steeds vaker te bakken. En ook mijn weekends raakten volledig gevuld met bakken, soms tot diep in de nacht. Zodra mijn middelbare school erop zat, moest ik een studierichting kiezen, en schreef ik me in voor de richting Voeding en dieetkunde. Een opleiding die ik heel graag wilde combineren met een eigen zaak. Want hoe graag ik ook aan de slag ging in de keuken, ik wilde daarnaast toch ook nog een diploma halen om achter de hand te hebben.’
‘Dus koos ik voor het statuut van student-ondernemer. Mijn stiefpapa is zelfstandig aannemer en heeft ook zijn eigen zaak. Hij herkende meteen mijn enthousiasme om te ondernemen. Samen met mijn mama en papa steunde hij me dan ook volop en hielp hij me met de officiële opstart van Kato Gâteaux. Amper een maand na mijn achttiende verjaardag kreeg ik mijn ondernemingsnummer, in november 2017 ben ik officieel van start gegaan met mijn eigen bedrijf.’
4 koffiebars, 1 toprestaurant
‘Met mijn spaarcenten schafte ik me een degelijke keukenmachine aan, verder gebruikte ik de oven in de keuken van mijn ouders. Meer kapitaal had ik in opstartfase niet nodig. In de voormiddag ging ik gewoon naar de les. De namiddagen, of wat daar nog van overschoot, stond ik te bakken. Tot vóór de zomer was de combinatie bakken en studeren nog heel goed doenbaar. Mijn eerste examens legde ik ook succesvol af. Maar toch werd het me al snel duidelijk dat de richting niet helemaal was wat ik ervan verwacht had. Dus schreef ik me uit voor het tweede semester, nam ik me voor om eens goed na te denken welke studie beter bij me zou passen en besloot ik wat meer werkervaring op te doen in een koffiebar.’
Het begon als een bescheiden hobby, maar op den duur stond ik ’s nachts te bakken.
‘Tijdens de zomer werd ik onverwacht door enkele horecazaken in de buurt benaderd om ook voor hen te bakken. In vier hippe koffiebars en cafés, én bij toprestaurant De Graspoort staan mijn taarten nu op hun dessertkaart. Dat deed Kato Gâteaux plots uit zijn voegen barsten. De keuken van ons mama werd plots te klein, dus ging ik op zoek naar een eigen pand met professionele keuken en workshopruimte, en breidde ik de zaak uit. Ik schreef me in voor een halftijds lesprogramma in de richting communicatiemanagement, met het idee daar een aantal boeiende vakken te kunnen meepikken die me zouden ondersteunen bij het uitbouwen van mijn eigen zaak. Maar in de realiteit blijft er vandaag helaas maar weinig tijd meer over voor mijn studies, door het succes van de workshops en de stijgende vraag naar taarten.’
Smaak primeert
‘Bij de boekhouding van mijn zaak steekt mijn stiefpapa nog altijd een handje toe. Verder beredder ik alles zelf. Ik bestel de ingrediënten, bak de taarten, stel zelf mijn granola’s en bakmixen samen, en organiseer workshops. Enkel voor het ophalen van mijn bestellingen helpt mama me. Een rijbewijs heb ik nog niet. Mijn ouders helpen me waar ze kunnen. En ook mijn vriend staat volledig achter me. Hij was zelfs degene die me stimuleerde om mijn eigen zaak te beginnen. Zelf geloofde ik in eerste instantie niet genoeg in mezelf. Ondertussen ben ik anderhalf jaar bezig en draaien de zaken naar behoren. Ik lever aan vijf horecazaken, heb mijn eigen keuken en workshopatelier en zie mijn omzet langzaamaan stijgen. De grote sterkte van Kato Gâteaux bestaat erin dat ik altijd met verse en degelijke ingrediënten werk en dat ik de taarten artisanaal hou. Dat maakt mijn creaties doorgaans een stukje duurder. Maar dat hebben de meeste mensen er wel voor over.’
‘Mijn grote specialiteiten vandaag zijn worteltaart en cheesecakes. Klassieke taarten zoals rijst- of kriekentaarten maak ik niet. En ik gebruik ook geen marsepein of rolfondant om mijn taarten te decoreren. De smaak primeert bij mij nog altijd op het uitzicht. Ik sta nu elke dag een paar uur te bakken en raak almaar meer overtuigd van het potentieel dat Kato Gâteaux nog in zich heeft. De combinatie van bakken en studeren is zwaar, daarom denk ik er meer en meer aan om mijn studies on hold te zetten en de komende jaren volop voor mijn eigen zaak te gaan. Mijn studies kan ik eventueel later nog opnieuw oppikken. Maar ook mijn sociaal leven staat al ruim een jaar op een heel laag pitje. Gelukkig begrijpen mijn vriendinnen mij en gunnen ze me mijn passie. Ook mijn vriend heeft zich goed aangepast aan de situatie.’
Doorgaan tot aan mijn pensioen
‘Ik bak nu gemiddeld zes taarten per dag. Maar echt leven van Kato Gâteaux kan ik voorlopig nog niet. Daarvoor is mijn omzet nog niet groot genoeg. Maar zo lang ik thuis blijf wonen, kan ik rustig de tijd nemen om te groeien. Ik moet elke dag hard werken, maar doe het met zoveel passie dat het soms nauwelijks werken lijkt. De reacties die ik vandaag krijg op mijn taarten zijn meestal ook zo enthousiast dat ze mij extra energie geven. Hoe ik Kato Gâteaux in de toekomst verder wil zien evolueren? Daar ben ik nog niet helemaal uit. Ik ben nog volop aan het experimenten, en mijn assortiment aan het uitbreiden. Sommige dagen droom ik hardop van een eigen winkeltje waarin ik mijn zelfgemaakte taarten kan verkopen. Maar een eigen, kleine koffiebar zegt me ook wel wat. Momenteel ben ik ook volop bezig met de selecties voor het programma Bake Off Vlaanderen. Hopelijk mag ik daarin mijn taarten binnenkort gaan voorstellen aan het grote publiek. Wat er ook gebeurt, ik hoop in ieder geval vurig tot aan mijn pensioen te kunnen doorgaan met Kato Gâteaux. Dat blijft mijn grote passie.’
Meer straffe verhalen:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
