Tess (27) kreeg de reiskriebels te pakken nadat ze in het buitenland studeerde

‘Mijn passie voor reizen is tijdens mijn studentenjaren ontstaan. Ik volgde een bachelor biotechnologie in Hasselt en kreeg de kans om een semester in Polen te studeren. Toen ik mijn bachelordiploma op zak had, deed ik een schakelprogramma om de master biomedische te volgen. Die behaalde ik in Maastricht. Daar kreeg ik dan weer een beurs om me te specialiseren in de neurowetenschappen in Japan. Al vlug vertrok ik voor de derde keer op rij naar een ander land.‘

‘Mijn ouders vonden dat laatste reisje erger dan de eerste twee. In Polen was ik maar een semester geweest, en Nederland is heel dichtbij. Ze kwamen me elke keer bezoeken, zowel in Nederland en Polen als in Japan. Telkens konden ze met hun eigen ogen zien ze dat ik in mijn element was en dat ik er open bloeide. Daardoor konden ze mijn keuzes een plekje geven.’

‘Vanaf die eerste ervaring in Polen besefte ik dat ik alleen nog wou doen wat me gelukkig maakt. Ik haalde enorm veel inspiratie uit de mensen die ik ontmoette en uit de nieuwe culturen die ik ontdekte. Toen wist ik dat ik ook na mijn studies dit leven wou leiden.’

One way ticket to paradise

‘Nadat ik mijn dubbele master in Japan behaalde, keerde ik voor een jaar terug naar België. Ik haalde mijn lerarendiploma en werkte tegelijkertijd heel veel, zodat ik kon sparen om weer te gaan reizen. In Japan had ik al een mooi bedrag opzij kunnen zetten door Engelse les te geven.’

Voor mij was dit hét moment om zo veel mogelijk ervaring op te doen, zo veel mogelijk van de wereld te zien en na te denken over mijn leven.

‘Voor mij was dit hét moment om zo veel mogelijk ervaring op te doen, zo veel mogelijk van de wereld te zien en om mezelf de tijd te geven om na te denken over mijn leven. Maar mijn ouders waren heel bezorgd omdat ik helemaal alleen en onafhankelijk zou zijn. In Japan kon ik nog terugvallen op de universiteit en mijn begeleiders, op wereldreis kon dat natuurlijk niet.’

‘Uiteindelijk vertrok ik met een one way ticket naar Thailand. Het plan was om daar een maand rond te reizen en dan naar Perth in Australië te gaan. Dat was alles wat vastlag, ik zou  wel zien waar ik verder terechtkwam.’

Liefde en schuld

‘Op het vliegtuig naar Thailand ontmoette ik een Nederlands meisje met wie ik twee weken door het land reisde. Daarna zijn onze wegen gescheiden en reisde ik door naar Perth. Daar ging ik direct op zoek naar een job, want Australië is veel duurder dan Azië. Ik kon er op een boerderij aan de slag als stable hand en mocht onder andere racepaarden verzorgen en meegaan naar wedstrijden. Na die ervaring reisde ik naar Bali, maar ik keerde toch terug naar de oostkust van Australië.’

‘Heel toevallig leerde ik op Fraser Island mijn vriend Chris kennen. We hadden dezelfde 4X4-tour geboekt, maar zaten niet in dezelfde auto. Toen mijn groepje ‘s avonds heel vroeg ging slapen, begon ik met zijn groep te babbelen en dus ook met hem. Sinds dat moment kwamen we elkaar telkens weer ongepland tegen tijdens onze reis, want we volgden dezelfde route. Uiteindelijk zijn we samen beginnen reizen en nu zijn we onafscheidelijk. Door mijn ontmoeting met Chris werden mijn ouders een stuk rustiger, want ik was niet langer alleen op reis.’

‘Natuurlijk was ik, net als mijn ouders, zenuwachtig voor vertrek. Ik vroeg ik me af of al dat reizen wel de juiste keuze was en had vaak last van een schuldgevoel. Ondertussen weet ik zeker dat het de goede keuze was, ook al was het niet makkelijk voor mijn familie om mij telkens weer te laten gaan zonder te weten wanneer ik terugkwam. Ik probeerde hen gerust te stellen en verzekerde hen dat ik er altijd voor hen zou zijn, dat ze op nummer één staan. Ik zal altijd mijn weg naar België terugvinden, eender waar ik op dat moment zit.’

Mijn ouders zijn bezorgd over het gat in mijn cv, maar ik zie mijn reiservaring als een verrijking.

‘Mijn ouders begrijpen niet dat ik zo hard gestudeerd heb om dan voor zo’n onstabiel leven te kiezen. Volgens hen zit er een gat in mijn cv, maar ik zie het meer als een verrijking voor mijn persoonlijke ontwikkeling. Het reizen heeft ervoor gezorgd dat ik nu klaar ben om me te settelen.’

Weg van de drukte

‘Qua cultuur zijn Australië en Japan twee van mijn favoriete landen. In Australië gaat het leven veel trager en draait het om het genieten van het leven, dingen doen die je ziel voeden en doen wat je gelukkig maakt. Daar valt het eens zo hard op dat België een gehaast land is. Er ligt hier veel meer druk op jonge mensen. Als je in Australië op je 27ste nog bij je ouders woont, is dat prima. Het is een illusie dat we na het middelbaar verder móeten studeren en daarna direct moeten werken, sparen en een leven opbouwen. Dat is zo hectisch dat we vergeten om van het leven te genieten. Van de Japanse cultuur kunnen we dan weer leren om respect te hebben voor elkaar, voor de natuur en voor materiële zaken.’

In Australië viel het me eens zo hard op dat België een heel gehaast land is.

‘Een van mijn fijnste avonturen beleefde ik in Thailand. Toen ik in een klein dorpje langs de jungle verbleef, wandelde ik op een dag tot op een heuvel waar je een mooi uitzicht over het dorp had. Daar begon een Thaise familie tegen mij te praten, maar natuurlijk verstonden we elkaar niet. Uiteindelijk lukte het aan de hand van gebaren toch en werd ik bij de familie thuis uitgenodigd om te eten. Zo’n ervaring bij echte locals kom je niet vaak tegen. Zowel de familie als ik genoten van elkaars gezelschap en waren dankbaar dat we ondanks de taalbarrière met elkaar konden communiceren.’

Patronen doorbreken

‘Momenteel leef ik met mijn vriend Chris samen in zijn geboorteland Engeland. Hij wou zich graag in Engeland settelen en ik heb het altijd een heel fijn land gevonden. Voorlopig zijn er geen plannen om ergens anders te wonen. Onze reisplannen zijn momenteel allemaal in het water gevallen. Normaal gingen we naar Canada om er een skiseizoen mee te pikken, maar dat gaat natuurlijk niet door het virus. We zouden graag nu wat sparen om een eigen huisje te huren, want nu doen we aan house sharing met een ander koppel. Helaas ligt het werk momenteel stil, dus het sparen ook. Ik ben al een tijdje aan het solliciteren, maar door corona is dat niet zo evident.’

‘Nu heb ik wel wat tijd om terug te kijken op al mijn avonturen. Ik heb tijdens mijn reizen vooral geleerd om open te staan voor nieuwe culturen en nieuwe mensen. Ik leerde om onafhankelijk te zijn en zelf mijn problemen op te lossen. Zoveel mogelijk van wereld zien is een levensstijl geworden. Het is veel erger om met spijt te leven over iets wat je niet gedaan hebt, dan met spijt te leven over iets wat je wel gedaan hebt. Iedereen kan zijn leven op zijn eigen manier leven en je hoeft niet de het typische huisje-boompje-beestje-model te volgen als je dat niet wil. Je komt wel op je pootjes terecht, ook al kies je ervoor om iets compleet anders te doen.’

Lees ook: 

• Bye bye, België: Ilse (29) verhuisde voor de liefde naar Zwitserland
• Sofie en Dimitri baten een dierenopvang uit: ‘We vertellen het verhaal van dieren uit de industrie’
• Tibo (21) doet aan cosplay: ‘Het maakt mij gelukkig, dus waarom zou ik stoppen voor de mening van anderen?’