‘Ik verloor 1,2 liter bloed en mijn leven hing aan een zijden draadje.’
Natacha (37): ‘Mijn baarmoeder scheurde en de baby kwam door de opening in mijn buikholte terecht terwijl zijn hoofdje vastzat in mijn bekken’
En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens over de zwangerschap tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Natacha (37) had een spoedkeizersnede nadat haar baarmoeder scheurde. Kristof (36) en zij zijn nu de trotse ouders van Mattheo, het kleine broertje van Emely (20).
‘Ik kreeg mijn eerste dochter toen ik pas zeventien was’, vertelt Natacha. ‘Het was niet gepland, maar ze was wel zeker gewild. Helaas hield de relatie met haar papa niet stand. Ik verlangde jarenlang naar een tweede kindje, maar ik had geen relaties die stabiel genoeg waren om aan kindjes te beginnen. Dat woog zwaar door, want ik had echt nog een grote kinderwens. Op den duur begon ik zelfs te huilen als ik een mama zag lopen met een buggy.’
Nog meer mooie, inspirerende en ontroerende verhalen van mama’s over het moederschap vind je onder onze rubriek Babyb(r)abbels.
Zwangerschapsverlies
‘Ik leerde mijn huidige vriend kennen in 2020’, vertelt Natacha. ‘De klik was er meteen en ook hij had een grote kinderwens’, zegt Natacha. ‘Helaas hadden we na een jaartje proberen nog steeds geen positieve zwangerschapstest in onze handen. Ik heb endometriose, dus we besloten de hulp in te roepen van de wetenschap. Na heel wat lichamelijke en psychologische onderzoeken begonnen we met IUI (Intrauterine insemination, red.) waarbij sperma van de man wordt geïnsemineerd. Bij de derde inspuiting bleek ik zwanger van een tweeling!’
‘We waren dolgelukkig, maar dat maakte snel plaats voor een donkere wolk, want ik had enorm veel fysieke klachten’, zegt Natacha. ‘Na acht weken had ik dan ook een zwangerschapsverlies. Een zware opdoffer, zeker omdat we al zo lang probeerden. We besloten dan ook om een jaartje te wachten. Ik wilde bovendien ook wat afvallen omdat we ivf wilden uittesten en daar zijn ze heel streng op je gewicht.’
Sterrenkijker
‘Ik verloor vijftien kilo en we mochten ivf opstarten’, gaat Natacha verder. ‘Dat was met een bang hartje, want ze zuigen met een naald via je vagina eicellen door de vaginawand. Uiteindelijk merkte ik er niks van en mocht ik direct na de ingreep al naar huis. Twee weken later was ik opnieuw zwanger! Ik huilde van blijdschap! Ik was ook wel bang om opnieuw ons ongeboren kindje te verliezen, dus elke echo opnieuw was het bang afwachten. Na een tijdje begon mijn bolle babybuik te groeien en voelde ik de baby schoppen! Ik had hier veertien jaar naar uitgekeken en eindelijk was het weer zover! Mijn dochter Emely was ook enorm enthousiast om grote zus te worden en ons gezinnetje werd door de zwangerschap nog hechter.’
We mochten ivf opstarten. Dat was met een bang hartje, want ze zuigen met een naald via je vagina eicellen door de vaginawand.
‘Toen ik 31 weken zwanger was, werd ik even opgenomen in het ziekenhuis omdat mijn baarmoederhals verkortte’, zegt Natacha. ‘Ik kreeg weeënremmers en ons kindje longrijping en na vijf dagen mocht ik terug naar huis op voorwaarde dat ik het héél rustig aan deed. Mijn man en dochter namen al mijn klusjes en taakjes over. Op 37 weken braken mijn vliezen en reden we naar het ziekenhuis. Daar bleek dat ons kindje een sterrenkijker was. Ik zat een hele tijd op m’n handen en knieën in de hoop dat hij nog zou indalen.’
Spoedkeizersnede
‘Ik had tien centimeter ontsluiting en de gynaecoloog probeerde hem manueel te doen draaien, maar toen ik persweeën kreeg, voelde ik iets knappen in m’n buik, vertelt Natacha. ‘Ik dacht echt dat ik dood ging, want de pijn was zo hevig. Ik wist onmiddellijk dat er iets mis was! De hartslag van de baby daalde en er liepen verschillende dokters de kamer binnen. Er werd besloten om over te gaan tot een spoedkeizersnede. Ik werd onder narcose gebracht en vlak voor ik het bewustzijn verloor zag ik in de reflectie van de lamp hoe m’n buik werd opengesneden.’
Ik voelde iets knappen in m’n buik. Ik dacht echt dat ik dood ging, want de pijn was zo hevig. Ik wist onmiddellijk dat er iets mis was.
‘Tien minuutjes later kwam Mattheo ter wereld. Uiteindelijk bleek dat mijn baarmoeder gescheurd was. De baby kwam door de opening in mijn buikholte terecht terwijl zijn hoofdje vastzat in mijn bekken. Ik verloor 1,2 liter bloed en mijn leven hing aan een zijden draadje. Het gelukzalige gevoel van ons zoontje vast te houden zorgde ervoor dat ik de pijn van de ingreep bijna niet meer voelde. Het herstel verliep heel vlot en drie dagen nadien kon ik ook al het ziekenhuis verlaten.’
Geweldige vader
‘Ik vind het jammer dat ik het moment dat Mattheo ter wereld kwam miste’, zegt Natacha. ‘Ik hoorde zijn eerste huil niet en kon hem niet zijn eerste flesje geven. Ik ben wel blij dat mijn man dit alles zo goed opving! Hij is een geweldige vader. Van het huishouden over de voeding tot de pampers verversen, niks is hem te veel. De komst van Mattheo zorgde er voor dat ik het een pak rustiger aandoe en me niet zo snel meer opjaag. Mijn gezinnetje is mijn prioriteit.’
Velen zeiden dat ik het moederschap zwaarder zou vinden omdat ik nu een pak ouder ben dan wanneer ik van Emely beviel, maar niks is minder waar.
‘Velen zeiden dat ik het moederschap zwaarder zou vinden omdat ik nu een pak ouder ben dan wanneer ik van Emely beviel, maar niks is minder waar’, besluit Natacha. ‘Ik heb nu een veel stabielere thuissituatie waardoor ik er nu veel meer van kan genieten! Mattheo heeft reflux waardoor ie veel huilt en wij bijgevolg weinig slapen, maar zelfs opstaan doe ik zonder problemen. We wilden nog een tweede kindje, maar na deze heftige bevalling zie ik dit toch niet meer zitten.’
Ik was weer zwanger, eindelijk na veertien jaar!
Ik vond het fijn om zwanger te zijn.
Emely keek ernaar uit om grote zus te worden.
Na een pittige bevalling kon ik ons zoontje eindelijk ontmoeten.
Mattheo deed het uitstekend.
Kristof is een geweldige vader.
Wat is Emely fier op haar kleine broertje.
Ik ben gek op ons zoontje.
Het kaartje kreeg een speciaal plekje in ons huis.
Mattheo heeft last van reflux, maar desondanks houdt hij zich sterk.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
