Elise in ondertussen de zelfzekere mama van haar zoontje Lio.
Elise (25): ‘Ik had last van de babyblues en twijfelde of ik wel een goede mama was’
En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens over de zwangerschap tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Elise (25) twijfelde die eerste weken of ze wel een goede mama was. Ondertussen is ze een zelfzekere mama van haar zoontje Lio.
‘Ik wilde altijd al een jonge mama zijn’, vertelt Elise. ‘Mijn partner Jens moest ik wel wat overtuigen om in onze midtwintigerjaren al aan kindjes te beginnen. Ik stopte eind augustus 2020 met de pil en in december ontdekte ik al dat ik zwanger was.’
Pikant eten
‘Ik dacht dat zwanger zijn alleen maar voordelen had’, aldus Elise. ‘Ik hoorde mijn vriendinnen die al mama zijn nooit klagen. Die eerste weken had ik ook niks van kwaaltjes, maar na zeven weken was de pret voorbij. Ik moest elke ochtend als ik opstond, overgeven en voelde me enorm misselijk. Na twintig weken kreeg ik ook nog eens enorm last van mijn ribben omdat mijn baby redelijk hoog zat. Ik kon niet langer dan vier uur achter mijn bureau zitten en moest vaak even gaan liggen om te bekomen van de pijn.’
‘Het geslacht van de baby maakten we bekend met een heuse gender reveal op het strand, want we wonen aan de zee’, vertelt Elise. ‘We hadden toen echt geluk met het mooie weer en de reacties van onze familie en vrienden zal ik nooit meer vergeten. Mijn beste vriendin en mijn zus staken samen ook een babyshower in elkaar als verrassing. Ik had het niet verwacht en was helemaal in shock. Ik vroeg hen allebei ook als meter, ik kon niet kiezen (lacht). De broer van Jens kozen we als peter.
In tegenstelling tot onze baby, wilde de moederkoek er niet uit. Die moest de gynaecoloog er uithalen met zijn handen. Dat deed geen deugd en ik verloor zo’n twee liter bloed.
‘Ondanks al die klachten vond ik het wel fijn om zwanger te zijn en pronkte ik graag met mijn zwangere buik’, aldus Elise. ‘Ik voelde me ontzettend mooi. Tegen het einde van de zwangerschap had ik het wel volledig gehad! Mijn buik was enorm en ik raakte moeilijk uit bed en ik moest driemaal per nacht naar het toilet lopen. Ik paste in die laatste week allerlei trucjes toe om de bevalling te proberen opwekken. De avond voor ons kindje geboren werd at ik pikant en reed ik over verschillende drempels. Toeval of niet (lacht)?‘
Moederkoek
‘Ik werd ‘s nachts wakker omdat ik het gevoel had dat ik vruchtwater verloor’, zegt Elise. ‘Op een bepaald moment stond ik recht uit bed en viel er letterlijk een plas water op de grond, mijn vliezen waren gebroken. De bevalling ging heel vlot. Ik kreeg een knipje, maar eigenlijk voelde ik daar niks van. In tegenstelling tot onze baby, wilde de moederkoek er niet uit. Die moest de gynaecoloog er uithalen met zijn handen. Dat deed geen deugd en ik verloor zo’n twee liter bloed.’
‘Daardoor had ik toch een paar dagen nodig om te herstellen, want elke keer als ik uit mijn bed kroop, verloor ik opnieuw bloed’, aldus Elise. ‘Ik kreeg dus een urinesonde en extra zakjes bloed en ijzer. Fysiek was het dus zwaar vlak na de bevalling, maar mijn zoontje in mijn armen houden, deed me alle pijn vergeten. Hij is zo mooi! We kozen voor de naam Lio. We wilden een korte en krachtige naam die niemand verkeerd zou kunnen uitspreken.’
Babyblues
‘Ik zat helemaal niet op een roze wolk, maar had de eerste weken last van de babyblues’, vertelt Elise. ‘Ik moest echt wennen aan mama zijn, ook al was ik tot in de puntjes voorbereid op alles. De borstvoeding verliep niet vlotjes, ik was fysiek nog niet helemaal in orde na de zware nabevalling en ik twijfelde of ik wel een goede mama was. Ik begon op sommige momenten uit het niks te wenen. Gelukkig steunde Jens me enorm. Dankzij hem raakte ik echt uit die nare periode en stopte ik met mezelf in vraag te stellen. Een blije mama is een blije baby, dat heb ik ondertussen wel al geleerd.’
De borstvoeding verliep niet vlotjes, ik was fysiek nog niet helemaal in orde na de zware nabevalling en ik twijfelde of ik wel een goede mama zou zijn.
‘Ik kan me geen leven meer zonder Lio voorstellen’, aldus Elise. ‘We hebben het ook getroffen met hem. Hij sliep al vrij vroeg door, we kunnen hem overal zonder problemen mee naartoe nemen en iedereen is dol op hem! Ik ben supergelukkig. Ik ben ondertussen terug fulltime aan het werk, daarnaast ben ik content creator op Instagram, dus het is soms wel ee gepuzzel om alles rond te krijgen. Maar een goede planning helpt en ik krijg heel veel hulp van mijn vriend. Hij houdt zelfs vaak een boys night met Lio zodat ik wat me-time voor mezelf heb.’
Platte buik
‘Ik vind het heerlijk om mama te zijn’, besluit Elise. ‘Het is geweldig om te zien hoe Lio nieuwe dingen ontdekt. De liefde die ik voor hem voel heb ik nog nooit eerder gevoeld. Waar ik eerlijk gezegd wel aan moet wennen, is dat mijn lichaam veranderd is. Ik ben altijd mager geweest, maar nu is die buik niet meer plat. Gelukkig heb ik in ruil daarvoor een prachtige zoon gekregen!’
‘Jens en ik denken zeker al aan een tweede kindje’, aldus Elise. ‘Maar we willen eerst nog even genieten met ons drietjes. Als Lio naar school gaat, zou het leuk zijn dat hij een zusje of broertje erbij krijgt. Ik hoop stiekem op een meisje, maar een tweede jongen is natuurlijk ook meer dan welkom!’
De gender reveal ging door op het strand. Een speciale dag die ik nooit meer zal vergeten.
Lio’s kamer was al rond 30 weken volledig klaar. We kozen net als het geboortekaartje en doopsuiker voor een neutrale look.
Ik was enorm trots op mijn mooi en ronde buikje.
Ik wilde heel graag een zwangerschapsshoot doen. Ik ontdekte de Instagrampagina van Shana Seys en was op slag verliefd! Ze trekt prachtige plaatjes op de mooiste locaties!
Ateljee Beebee werkte het mooie concept van de doopsuiker uit.
Onze geboortekaartjes werden gemaakt door Studiolivlie. Ik ben er nog altijd superblij mee, want ze luisterden perfect naar al onze wensen.
Deze foto werd een paar uur na zijn geboorte getrokken. Een moment van vreugde en veel liefde!
Ik vroeg Shana Seys ook voor een newborn shoot en het was een magisch moment. Lio had last van krampjes, maar dat is dankzij Shana gelukkig
niet te zien op de foto’s.
We genieten ervan om samen op stap te gaan met onze kleine vriend. Hier genoten we samen van een dagje in Cadzand.
Lio is op deze foto vijf maanden oud, wat gaat de tijd razendsnel!
Foto’s: Shana Seys.
Nog meer mama’s over het moederschap:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
